��Ѿ�ҡ������ҵ��������Ǵ���� ����Ǵ��������������������Ե�����������Ե�Դ�ҡ��á�����ͧ������������������������ҵ� �� �ҡ�� �Թ �Թ ����ҵ� ��� ���� ˹ͧ ��ͧ �֧ �����Һ ���� �����ط� �ת��ó�ѵ����ҧ � �Ҫ������ͧ����ҧ � ��� ����Ǵ�����ѧ����������������¹�ŧ�������� �������������������Ӥѭ���������������Ǵ��������¹�ŧ�����ҧ��������ҧ���������������� ���������ͧ��Ѿ�ҡ������ҵ��������Ǵ���� ����������ѹ���ѹ���ҧ����Դ ��ҧ�ѹ�������Ǵ�����������ء����ء���ҧ�����ҡ������ͺ������ ��ǹ��Ѿ�ҡ������ҵ����������ӹ������ª�����������ҡ�����������������ͧ��Ѿ�ҡ������ҵ��������Ǵ�����. ��Ѿ���������ҵ� ������ѡɳ������������ 2 �������˭� � ��� 1. ��Ѿ�ҡ������ҵ���������������������� ���� 1) ��������������������Ҿ���������������¹�ŧ� � ��� �� ��ѧ�ҹ �ҡ�ǧ�ҷԵ�� �� �ҡ�� ��� ���������������������¹�ŧ�������ѡ��� 2) ������������������¹�ŧ�� ���ͧ�ҡ�١����ҧ����Դ �� ����Թ ��� �ѡɳ����Ի���� ��� �������������������Դ�ѭ������� ���� �����١�ת��Դ�����ѹ��� � �ҡ � ������� ����������Թ�������س�Ҿ ������Ե����ŧ�����ͧ�������Թ���س�Ҿ����ͧ�������������١�ת��Ѻ�����ع���¹ 2. ��Ѿ�ҡ������ҵ�������������������� ���� 1) ������������������� ������ö�ѡ���������Ҿ�������� �� ������ �ѵ����� ��Ъ����š �����ش�����ó��ͧ�Թ ��������ҡ�ç�ҹ �����Թ ����ҧ��Դ ��ȹ���Ҿ�ѹ����� ��� ����Ҩ������Դ��������� 2) �������������Ҩ������������� �� �س���ѵ������ҵ��ͧ�Թ �� ���ä��ͧ������ ʵ��ѭ�� ����ѹ����ͧ�������ҵ� ������� ������˭� �͡������ �ѵ���� �ѵ����� ��� 3) �������������Ҩ�ѡ������� ��������������� ���ѧ����ö�����غ��� ��Ѻ���ѵ������� ��������Ѻ����д�ɰ�������� �� ������ҧ � �ѧ���� �ͧᴧ �Թ �ͧ�� ��� 4) ��������������������������Ѻ�����ա����� �� ��ҹ�Թ ����ѹ��ҫ �������ǹ�˭� ��� �١��������§�������������������� �������ö������������ ��Ѿ�ҡ������ҵ���ѡ����Ӥѭ�ͧ�š ����ͧ����������� �Թ ������ �ѵ����� ��� ����ҵ� �����Ъ��� (������)�. ����Ǵ��������Ǵ�����ͧ��������������ͺ � ��� ��������������Ե�����������Ե ����Դ�ҡ ��á�����ͧ���������͡�� 2 ������ ��� 1. ����Ǵ�����ҧ�����ҵ� 2. ����Ǵ�����ҧ�Ѳ����� ��������Ǵ������д�ɰ� ������������������ҧ��˹���� ����Ǵ���������ҵ� ��ṡ�� 2 ��Դ ��� 1) ����Ǵ�����ҧ����Ҿ ���� �ҡ�� �Թ �ѡɳ����Ի���� �ѡɳ� �����ҡ�� ��ȹ���Ҿ��ҧ � ���� ���� ˹ͧ ��ͧ �֧ �����Һ ���� �����ط������Ѿ�ҡ������ҵ��ء��Դ 2) ����Ǵ�����ҧ����Ҿ�������������ʵ�� ���� �ת�ѹ��������ҵ���ҧ � �ѵ����� ������ ��������Ե��� � ��������ͺ������������������ ����Ǵ�����ҧ�Ѳ����� ��������Ǵ������д�ɰ� ������������������ҧ��� ���� ����Ǵ�����ҧ�ѧ�������������������ҧ����������Ը��������� ���������������ͧ�ѧ�� ���ɰ�Ԩ ������ͧ ��ʹ� ����Ѳ����� �� ����ͧ�ѡ� ����ͧ¹�� ö¹�� �Ѵ�� ����ȹ� �Է�� ������ ��� ��ҹ��� ��ҳʶҹ ��ҳ�ѵ�ط ��� � ���� ����� ����ͧ������ ������������ ������� ����آ�Ҿ��������Ǵ�������������¹�ŧ�������� ����Դ�ҡ���˵� 2 ��С�� ��� 1) ������ 2) �����ҵ��Ǵ���� ������ ������������¹�ŧ�ѧ������������ª���ͧ���ͧ �ҡ������� ��� �� �ͺ�Ѻ����Ĵ��ҧ�� ������ͧ�������Թ������������ � �Դ������ �ѡ�ͺ�Ѵ����������� �����������ҧ������������ �����Թ��� ���������������������١������ͧ�����ҡ�ç�ҹ����������ҡö¹�����������Ǵ��������� (������ �ҡ������)�����ҵ��Ǵ���� ��ǹ�˭����������¹�ŧ���ҧ��� � �� ����������Ѵ���С��Ѻ������dz������� ����ҡ��������ͧ�������ҹ�֧�����С�ҡ ����Ѵ��оѧ�����ͧ�Թ���������ѹ ��ǹ�������¹�ŧ���ҧ�Ǵ��������Դ�ҡ�ç�����š �� ���Թ��� ��������Դ ��� � ���� �ط��������ҵ��� ���� ���� �����������ҵ��ѧ�����������Դ���������ѡ��ػ �����������������ҧ ������������Ǵ�����ҡ���������ҵ� �����Ӥѭ�ͧ��Ѿ�ҡ��������Ǵ�������Ѱ����ԡ� ��������������Ǩ��Ѿ�ҡ��š (Earth Resources Technology Satellite ���� ERTS) �ǧ�á�ͧ�š������ѹ��� 23 �á�Ҥ� �.�. 2515 ������������⤨��ͺ�š�ҡ�����š�˹����ҧ�����š����� 14 �ͺ����ѹ�����⤨���Ѻ���ش����ա�ء � 18 �ѹ ������������ҡ���������������ٻ�Ҿ�����ͧ���ѹ�֡��� ���������ª�����ҧ��������������ѭ������ǡѺ��Ѿ�ҡ������ҵ��ͧ�š ��ǹ������������Ѻ������ ����Ҿ���������ª�����ҹ����ɵ� ������Ǩ�ҧ�ó��Է�� ������ ����Ż�зҹ �������� ��ѧ�ҡ������Ѱ����������ǧ�á�� 1 ������ ����ʡ����� ��������������ç����ѧ������ա 2 �ǧ ��� �.�. 2520 ��� �.�. 2522 �Ѻ�������ǹ������������Ѳ��������������ͧ��Ѿ�ҡ������ҵ��������ҧ�ç�����ѡ����Ѿ�ҡ������ҵ��ء��Դ������š��Ѿ�ҡ������ҵ�����Ӥѭ ���� ������ �ѵ����������� ��� �Թ �ҡ�� ����ҵ� ������������˭�� ����� : ���Ե�������Ǵ���� ��ʵ�Ҩ�������ᾷ�� ��.�ԨԵ� �س���˵�� ทรัพยากรธรรมชาติหมายถึง สิ่งต่าง ๆ(สิ่งแวดล้อม) ที่เกิดขึ้นเองตามธรรมชาติและมนุษย์ สามารถนำมาใช้ประโยชน์ได้ เช่น บรรยากาศ ดิน น้ำ ป่าไม้ ทุ่งหญ้า สัตว์ป่า แร่ธาตุ พลังงาน และกำลังแรงงานมนุษย์ เป็นต้น ทรัพยากรน้ำ ทรัพยากรป่าไม้ คือ สังคมของต้นไม้และสิ่งมีชีวิตอื่นๆ อันมีความสัมพันธ์ซึ่งกันและกัน และปกคลุมเนื้อที่กว้างใหญ่ มีการใช้ประโยชน์จากอากาศ น้ำ และวัตถุธาติต่างๆ ในดิน เพื่อการเจริญเติบโต มีการสืบพันธุ์ รวมทั้งให้ผลิตผลและบริการที่จำเป็นต่อมนุษย์ ปัจจัยที่ทำให้เกิดป่าไม้ การที่ป่าไม้ในแต่ละพื้นที่มีความแตกต่างกันนั้นมีอิทธิพลมาจากปัจจัยต่างๆ ได้แก่ ประเภทของป่าไม้ในประเทศไทย ป ระเภทของป่าไม้จะแตกต่างกันไปขึ้นอยู่กับการกระจายของฝน ระยะเวลาที่ฝนตกรวมทั้งปริมาณน้ำฝนทำให้ป่าแต่ละแห่งมีความชุ่มชื้นต่างกัน สามารถจำแนกได้เป็น 2 ประเภทใหญ่ ๆ คือ   1.2 ป่าสนเขา (Pine Forest)  ป่าสนเขามักปรากฎอยู่ตามภูเขาสูงส่วนใหญ่เป็นพื้นที่ซึ่งมีความสูงประมาณ 200-1800 เมตร ขึ้นไปจากระดับน้ำทะเลในภาคเหนือภาคกลาง และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ บางทีอาจปรากฎในพื้นที่สูง 200-300 เมตร จากระดับน้ำทะเลในภาคตะวันออกเฉียงใต้ ป่าสนเขามีลักษณะเป็นป่าโปร่งชนิดพันธุ์ไม้ที่สำคัญของป่าชนิดนี้คือ สนสองใบ และสนสามใบ ส่วนไม้ชนิดอื่นที่ขึ้นอยู่ด้วยได้แก่พันธุ์ไม้ป่าดิบเขา เช่น กอชนิดต่าง ๆ หรือพันธุ์ไม้ป่าแดงบางชนิด คือ เต็ง รัง เหียง พลวง เป็นต้น   1.3ป่าชายเลน (Mangrove Forest)  บางทีเรียกว่า "ป่าเลนน้ำเค็มâหรือป่าเลน มีต้นไม้ขึ้นหนาแน่นแต่ละชนิดมีรากค้ำยันและรากหายใจ ป่าชนิดนี้ปรากฎอยู่ตามที่ดินเลนริมทะเลหรือบริเวณปากน้ำแม่น้ำใหญ่
ๆÂ ซึ่งมีน้ำเค็มท่วมถึงในพื้นที่ภาคใต้มีอยู่ตามชายฝั่งทะเลทั้งสองด้านÂ ตามชายทะเลภาคตะวันออกมีอยู่ทุกจังหวัดแต่ที่มากที่สุดคือÂ บริเวณปากน้ำเวฬุÂ อำเภอลุงÂ จังหวัดจันทบุรี Â Â 1.4Â ป่าพรุหรือป่าบึงน้ำจืด (Swamp Forest) Â ป่าชนิดนี้มักปรากฎในบริเวณที่มีน้ำจืดท่วมมาก ๆÂ ดินระบายน้ำไม่ดีป่าพรุในภาคกลางÂ มีลักษณะโปร่งและมีต้นไม้ขึ้นอยู่ห่าง ๆÂ เช่นÂ ครอเทียนÂ สนุ่นÂ จิกÂ โมกบ้านÂ หวายน้ำÂ หวายโปร่งÂ ระกำÂ อ้อ และแขมÂ ในภาคใต้ป่าพรุมีขึ้นอยู่ตามบริเวณที่มีน้ำขังตลอดปีดินป่าพรุที่มีเนื้อที่มากที่สุดอยู่ในบริเวณจังหวัดนราธิวาสดินเป็นพีทÂ ซึ่งเป็นซากพืชผุสลายทับถมกันÂ เป็นเวลานานป่าพรุแบ่งออกได้Â 2Â ลักษณะ คือ ตามบริเวณซึ่งเป็นพรุน้ำกร่อยใกล้ชายทะเลต้นเสม็ดจะขึ้นอยู่หนาแน่นพื้นที่มีต้นกกชนิดต่าง ๆ เรียก "ป่าพรุเสม็ด หรือ ป่าเสม็ด"Â อีกลักษณะเป็นป่าที่มีพันธุ์ไม้ต่าง ๆÂ มากชนิดขึ้นปะปนกันชนิดพันธุ์ไม้ที่สำคัญของป่าพรุÂ ได้แก่Â อินทนิลÂ น้ำหว้าÂ จิกÂ โสกน้ำÂ กระทุ่มน้ำภันเกราÂ โงงงันกะทั่งหันÂ ไม้พื้นล่างประกอบด้วยÂ หวายÂ ตะค้าทองÂ หมากแดง และหมากชนิดอื่น ๆ Â Â 1.5Â ป่าชายหาด (Beach Forest) Â เป็นป่าโปร่งไม่ผลัดใบขึ้นอยู่ตามบริเวณหาดชายทะเลÂ น้ำไม่ท่วมตามฝั่งดินและชายเขาริมทะเลÂ ต้นไม้สำคัญที่ขึ้นอยู่ตามหาดชายทะเลÂ ต้องเป็นพืชทนเค็ม และมักมีลักษณะไม้เป็นพุ่มลักษณะต้นคดงอÂ ใบหนาแข็งÂ ได้แก่Â สนทะเลÂ หูกวางÂ โพธิ์ทะเลÂ กระทิงÂ ตีนเป็ดทะเลÂ หยีน้ำÂ มักมีต้นเตยและหญ้าต่าง ๆ ขึ้นอยู่เป็นไม้พื้นล่างÂ ตามฝั่งดินและชายเขาÂ มักพบไม้เกตลำบิดÂ มะคาแต้Â กระบองเพชรÂ เสมา และไม้หนามชนิดต่าง ๆÂ เช่นÂ ซิงซี่Â หนามหันÂ กำจายมะดันขอÂ เป็นต้น 2.ป่าประเภทที่ผลัดใบÂ (Declduous)Â ต้นไม้ที่ขึ้นอยู่ในป่าประเภทนี้เป็นจำพวกผลัดใบแทบทั้งสิ้นÂ ในฤดูฝนป่าประเภทนี้จะมองดูเขียวชอุ่มพอถึงฤดูแล้งต้นไม้ส่วนใหญ่จะพากันผลัดใบทำให้ป่ามองดูโปร่งขึ้น และมักจะเกิดไฟป่าเผาไหม้ใบไม้และต้นไม้เล็ก ๆÂ ป่าชนิดสำคัญซึ่งอยู่ในประเภทนี้Â ได้แก่ การอนุรักษ์ป่าไม้ ป่าไม้ถูกทำลายไปจำนวนมากÂ จึงทำให้เกิดผลกระทบต่อสภาพภูมิอากาศไปทั่วโลกรวมทั้งความสมดุลในแง่อื่นด้วยÂ ดังนั้นÂ การฟื้นฟูสภาพป่าไม้จึงต้องดำเนินการเร่งด่วนÂ ทั้งภาครัฐภาคเอกชนและÂ ประชาชนÂ ซึ่งมีแนวทางในการกำหนดแนวนโยบายด้านการจัดการป่าไม้Â ดังนี้Â
ทรัพยากรสัตว์ป่า  ในพระราชบัญญัติสงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535 ได้ให้คำนิยามไว้ว่า สัตว์ทุกชนิดไม่ว่าสัตว์บก สัตว์น้ำ สัตว์ปีก แมลงหรือแมง ซึ่งตามสภาพธรรมชาติย่อมเกิดและดำรงชีวิต อยู่ในป่าหรือในน้ำ และให้หมายความรวมถึง ไข่ของสัตว์ป่าเหล่านั้นทุกชนิดด้วย แต่ไม่หมายความ รวมถึงสัตว์พาหนะที่ได้จดทะเบียนทำตั๋วรูปพรรณตามกฏหมายว่าด้วยสัตว์พาหนะแล้ว และสัตว์ พาหนะที่ได้มาจากการสืบพันธุ์ของสัตว์พาหนะดังกล่าว ประเภทของสัตว์ป่า พ.ร.บ.สงวนและคุ้มครองสัตว์ป่า พ.ศ. 2535 จำแนกสัตว์ป่าไว้ดังต่อไปนี้. 1. สัตว์ป่าสงวน เป็นสัตว์ป่าหายากหรือกำลังจะสูญพันธุ์ จึงห้ามล่าหรือมีไว้ครอบครองทั้งสัตว์ที่ยังมีชีวิตหรือซากสัตว์ เว้นแต่จะกระทำเพื่อการศึกษาวิจัยทางวิชาการหรือมีไว้เพื่อกิจการสวนสาธารณะ โดยได้รับอนุญาตจากอธิบดีกรมป่าไม้เป็นกรณีพิเศษ สัตว์ป่าสงวนมี 15 ชนิด คือ แรดหรือแรดชวา ละองหรือละมั่ง กวางผา เก้งหม้อหรือเก้งดำ แมวลายหินอ่อน พะยูน นกกระเรียน นกแต้วแร้วท้องดำ และนกเจ้าฟ้าหญิงสิรินธร 2.สัตว์ป่าคุ้มครอง หมายถึง สัตว์ป่าตามที่กฏกระทรวงกำหนดให้เป็นสัตว์ป่าคุ้มครองกำหนดไว้ เช่น กระทิง กระรอกบิน กวาง เก้ง ชะมด ชะนี ไก่ป่า นกยูง นกแร้ง นกเงือก งูสิง งูเหลือม ปูเจ้าฟ้า เป็นต้น ซึ่งกฏหมายไม่อนุญาตให้ล่าได้หรือมีไว้ในครอบครอง (ซึ่งรวมถึงซากของสัตว์ป่าสงวนหรือซาก ของสัตว์ป่าคุ้มครอง) หรือค้า เว้นแต่การกระทำโดยทางราชการเพื่อการศึกษา วิจัย การเพาะพันธุ์ หรือเพื่อกิจการสวนสัตว์สาธารณะ ประโยชน์ของสัตว์ป่า สัตว์ป่ามีประโยชน์ต่อมนุษย์และทรัพยากรธรรมชาติอื่นๆ มากมาย ดังนี้ 1. การเป็นอาหาร มนุษย์ได้ใช้เนื้อของสัตว์ป่าเป็นอาหารมาเป็นเวลายาวนานแล้ว เช่น เก้ง ไก่ป่า หมูป่า สัตว์บางชนิดถือว่าเป็นอาหารบำรุงร่างกายหรือเชื่อกันว่ามีประโยชน์ เช่น รังนกนางแอ่น ดีหมี ดีงูเห่า บางชนิดถือเป็นอาหารพิเศษและหากินได้ยาก เช่น อุ้งตีนหมี สมองค่าง เป็นต้น 2. ด้านเศรษฐกิจ  ในอดีตการค้าสัตว์ป่าและซากสัตว์ป่า สามารถทำรายได้ให้แก่ประเทศได้มากมาย แต่มูลค่าลดลงอย่างมากในปัจจุบัน แต่ยังมีรายได้จากการขายมูลค้างคาวเพื่อทำปุ๋ย การเลี้ยงและรวบรวมพันธุ์สัตว์ป่าเพื่อเก็บค่าบริการในการเข้าชม 3. ด้านวิชาการ  สัตว์ป่ามีประโยชน์ในด้านการศึกษาชนิดและพันธุ์สัตว์ ใช้เพื่อการค้นคว้าและทดลองยาหรือวัคซีนก่อนที่จะนำมาใช้กับคน 4. ด้านการนันทนาการ  สัตว์ป่าสามารถก่อให้เกิดความสุขให้แก่มนุษย์ได้หลายลักษณะ เช่น ความสามารถในการแสดงเลียนแบบมนุษย์ เช่น การฝึกลิง ช้าง สิงโต นกแก้ว ความสวยงามของสัตว์ เช่น นกยูง ความไพเราะของเสียง เช่น นกเขา นกกางเขน ความแปลกหรือหายาก เช่น นกกาฮัง นกไก่ฟ้า เป็นต้น 5. การใช้ทำเครื่องประดับ เครื่องใช้ และเครื่องนุ่งห่ม  โดยใช้ทำเครื่องประดับบ้าน เช่น เขากวาง งาช้าง หัวเสือ ใช้ทำเครื่องประดับจำพวกแหวน กำไล เช่น งาช้าง ใช้ทำเครื่องใช้ เช่น หนังสัตว์ ใช้ทำกระเป๋า เข็มขัด และรองเท้า รวมทั้งหนังและขนสัตว์บางชนิดนำมาใช้ทำเสื้อผ้า 6. ใช้เป็นยารักษาโรคหรืออาการผิดปกติ  เช่น น้ำมันเลียงผาใช้นวดบรรเทาอาการเคล็ดขัดยอก นอแรดใช้เป็นยาแก้ปวด เป็นต้น 7. ใช้เป็นพาหนะหรือใช้งาน  เช่น ช้างป่านำมาฝึกเพื่อใช้ลากซุง ม้าป่าสามารถนำมาฝึกเป็นพาหนะได้ 8. ควบคุมให้เกิดความสมดุล  เพราะสัตว์ป่าเป็นผู้บริโภคในระบบนิเวศที่ช่วยควบคุม การเพิ่มปริมาณของพืชและสัตว์บางชนิด ช่วยกระจายพันธุ์ไม้และผสมเกสรดอกไม้ รวมทั้งมูลสัตว์ป่ายังใช้เป็นปุ๋ยธรรมชาติได้เป็นอย่างดี  ปัญหาทรัพยากรสัตว์ป่าในปัจจุบันสัตว์ป่ามีจำนวนลดน้อยลงมาก ชนิดที่สมัยก่อนมีอยู่ชุกชุมก็ไม่ค่อยได้พบเห็นอีกบางชนิดก็ถึงกับสูญพันธุ์ไปเลย ปัญหานี้สาเหตุมาจาก 1. ถูกทำลายโดยการล่าโดยตรง ไม่ว่าจะล่าเพื่ออาหารหรือเพื่อการกีฬาหรือเพื่ออาชีพ 2. การสูญพันธุ์หรือลดน้อยลง ไปตามธรรมชาติของสัตว์ป่าเอง ถ้าหากไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับความเปลี่ยนของสภาพแวดล้อมได้ หรือจากสาเหตุภัยธรรมชาติต่าง ๆ เช่น น้ำท่วม ไฟป่า 3. การนำสัตว์ป่าต่างถิ่น (Exotic aminal)  เข้าไปในระบบนิเวศสัตว์ป่าประจำถิ่น ทำให้เกิดผลกระทบต่อระบบนิเวศ ความสมดุลของสัตว์ป่าประจำถิ่นจนอาจเกิดการสูญพันธุ์ 4. การทำลายถิ่นที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า  ซึ่งก็ได้แก่การที่ป่าไม้ถูกทำลายด้วยวิธีการต่าง ๆ ไม่ว่าจะโดยถากถางและเผาเพื่อทำการเกษตรกิจกรรมการพัฒนา เช่น การตัดถนนผ่านเขตป่า การสร้างเขื่อน ฯลฯ ทำให้สัตว์ป่าบางส่วนต้องอพยพไปอยู่ที่อื่นหรือไม่ก็เสียชีวิตขณะที่ถิ่นที่อยู่อาศัยถูกทำลาย 5. การสูญเสียเนื่องจากสารพิษตกค้าง  เมื่อเกษตรกรใช้สารเคมีในการเพาะปลูก เช่น ยาปราบศัตรูพืชจะทำให้เกิดการสะสมพิษในร่างกายทำให้บางชนิดถึงกับสูญพันธุ์ได้ การอนุรักษ์สัตว์ป่าสัตว์ป่ามีประโยชน์ต่อสิ่งแวดล้อมซึ่งรวมถึงคนเราด้วยทั้งโดยทางตรงและทางอ้อม จึงต้องมีวิธีการป้องกันและแก้ไขไม่ให้สัตว์ป่าลดจำนวนหรือสูญพันธุ์ด้วยการอนุรักษ์สัตว์ป่า ดังนี้ 1. กำหนดกฎหมายและวิธีการปฏิบัติอย่างเคร่งครัด เพื่อให้ป่าเป็นแหล่งอาหารที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่า อาทิ เขตรักษาพันธุ์สัตว์ป่า เขตห้ามล่าสัตว์ป่า เขตเพาะพันธุ์สัตว์ป่า ฯลฯ ให้มีมากเพียงพอ 2. การรณรงค์เผยแพร่ประชาสัมพันธ์  ให้เห็นความสำคัญในการอนุรักษ์สัตว์ป่าอย่างจริงจัง 3. การไม่ล่าสัตว์ป่า  ไม่ควรมีการล่าสัตว์ป่าทุกชนิด ทั้งสัตว์ป่าสงวนสัตว์ป่าคุ้มครองเพราะปัจจุบันสัตว์ป่าทุกชนิดได้ลดจำนวนลงอย่างมากทำให้ขาดความสมดุลทางธรรมชาติ 4. การป้องกันไฟป่า ไฟป่านอกจากจะทำให้ป่าไม้ถูกทำลายแล้วยังเป็นการทำลายแหล่งอาหารและที่อยู่อาศัยของสัตว์ป่าด้วย 5. การปลูกฝังการให้ความรัก และเมตตาต่อสัตว์ อย่างถูกวิธีสัตว์ป่าทุกชนิดมีความรักชีวิตหมือนกับมนุษย์ การฆ่าสัตว์ป่า การนำสัตว์ป่ามาเลี้ยงไว้ในบ้านเป็นการทรมานสัตว์ป่า ซึ่งมักไม่มีชีวิตรอด 6. การเพาะพันธุ์เพิ่มสัตว์ป่าที่กำลังจะสูญพันธุ์หรือมีจำนวนน้อยลง  ควรมีการเพาะพันธุ์ขยายพันธุ์ให้มีจำนวนเพิ่มขึ้น เพื่อเป็นการทดแทนและเร่งให้มีสัตว์ป่าเพิ่มมากขึ้น ทรัพยากรแร่ธาตุ แร่  คือทรัพยากรธรณีที่เป็นอินทรียวัตถุที่เกิดขึ้นตามธรรมชาติมีส่วนประกอบทางเคมีและลักษณะทางฟิสิกส์แน่นอนหรือเปลี่ยนแปลงได้เล็กน้อย แร่ธาตุถือว่าเป็นทรัพยากรธรรมชาติที่ไม่สามรถสร้างทดแทนได้ ทั้งๆ ที่คุณสมบัติของแร่ธาตุเป็นสิ่งที่ทำลายให้สูญไปไม้ได้  การอนุรักษ์ทรัพยากรแร่  ดังได้กล่าวมาแล้วถึงทรัพยากรแร่ธาตุในปัจจุบันซึ่งกำลังประสบปัญหาหากไม่มีการป้องกันแก้ไข ดังนั้นการอนุรักษ์แร่ธาตุจึงเป็นมาตรการสำคัญที่จะช่วยได้ดังต่อไปนี้ 1. การใช้แร่ธาตุอย่างประหยัด ในการทำเหมืองแร่บางอย่างนั้นบางทีทรัพยากรแร่ธาตุที่ได้มาอาจมีหลายชนิด ดังนั้นจึงควรจะพยายามใช้ให้คุ้มค่าทุกชนิด อย่างประหยัดและลดการสูญเปล่า 2. การสำรวจแหล่งแร่ ควรมีการเร่งรัดการสำรวจทรัพยากรแร่ธาตุให้ครอบคลุมทั่วประเทศเพื่อประโยชน์ในการวางแผนการใช้ประโยชน์อย่างคุ้มค่า 3. การใช้แร่ชนิดอื่นทดแทน พยายามหาแร่ธาตุอื่น ๆ มาใช้ทดแทนแร่ที่ใช้กันมาก อาทิการใช้อลูมิเนียมแทนเหล็ก 4. นำแร่ที่ใช้แล้วกลับมาใช้อีก  เพื่อการใช้ประโยชน์อย่างเต็มที่ควรมีการนำแร่ที่ใช้แล้วกลับมาใช้อีก อาทิ ภาชนะเครื่องใช้ที่เป็นอลูมิเนียมบางอย่างที่หมดสภาพการใช้ แล้วสามารถนำกลับมาหลอมใช้ใหม่ได้อีก ชนิดของแร่ จำแนกตามประโยชน์ที่ใช้ในทางเศรษฐกิจได้ 2 ประเภทดังนี้   1. แร่ประกอบหิน (Mineral rock) คือ หินที่มีแร่เป็นส่วนประกอบ เช่น หินแกรนิต ประกอบด้วย แร่ควอร์ต เฟลด์สปา และไมกา หินปูน ประกอบด้วยแร่แคลไซด์ และอื่นๆ   2.แร่เศรษฐกิจและอุตสาหกรรม (Industrial mineral) คือแร่ที่มีคุณค่าทางเศรษฐกิจหรือทางอุตสาหกรรม แบ่งเป็น 2 ประเภท คือ     1. แร่โลหะ (Metallic mineral) เช่น แร่เงิน ทองแดง สังกะสี เหล็ก ตะกั่ว ดีบุก ทังสเตน และอะลูมิเนียม     2. แร่อโลหะ (Nonmetallic mineral)เช่น แร่เฟลด์สปา แกรไฟต์ ดินขาว ใยหิน ฟอสเฟต ยิบซัม รัตนชาติ ทราย และแร่เชื้อเพลิง |