สรุป ใจ ความ เรื่อง นกกระสากับ หมาป่า

หมาป่าตัวหนึ่งกำลังสวาปามเนื้อสัตว์ตัวหนึ่งที่มันฆ่ามา ขณะนั้น กระดูกชิ้นเล็กๆ อันหนึ่งซึ่งอยู่ในเนื้อ ได้ตำติดคอมัน มันกลืนก็ไม่เข้า (และคายก็ไม่ออก)

นับแต่นั้นหมาป่าก็รู้สึกเจ็บปวดมากในลำคอ มันวิ่งไปวิ่งมาและร้องครวญครางไม่หยุดหย่อน มันมองหาอะไรบางอย่างที่จะมาช่วยระงับความเจ็บปวดของมัน มันพยายามขอร้องทุกคนที่มันพบ ให้ช่วยถอนกระดูกออก

“แกจะเอาอะไรฉันก็ให้” หมาป่ากล่าว “ถ้าแกเอามันออกมาเสียได้” ในที่สุดนกกระสาก็ตกลงว่าจะลองดู จึงบอกให้หมาป่านอนตะแคงลงแล้วอ้าปาก ให้กว้างที่สุดเท่าที่จะทำได้ แล้วนกกระสาก็เอาคอยาวของมันล้วงลงไปในลำคอของหมาป่า และใช้จงอยปากของมันโยกกระดูกนั้น กระทั่งในที่สุดก็เอามันออกมาได้

“คุณจะกรุณาให้รางวัลตามที่สัญญาไว้หรือยัง” นกกระสากล่าว

หมาป่าแสยะปากให้เห็นเขี้ยว แล้วกล่าวว่า “จงพอใจบ้างซิวะ แกได้เอาหัวขอแกใส่เข้าไปในปากของหมาป่า แล้วก็เอาออกมาได้โดยปลอดภัย นั่นมันก็นาจะเป็นรางวัลที่พอเพียงแล้วสำหรับแก”

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า (Moral of the story)

1. ไม่มีประโยชน์อันใดที่จะไปช่วยเหลือคนโกง

2. การช่วยเหลือคนชั่วย่อมไม่เกิดประโยชน์

3. จงอย่าไว้ใจในคำพูดและการกระทำของคนชั่ว

��ó���� �����Ե ��ͤԴ �Ӥ� �ӹǹ ����� �ҹ��¹ >>

�Էҹ��ʻ

��һ�ҡѺ�������

��ѧ�ҡ�����һ�ҵ��˹�� ��Թ�����ͧ͢�ѹ���ҧ�С����С������º�������� ���ա�д١���˹�������仵Դ������Ӥͧ͢�ѹ ������ѹ���Ѻ�����纻Ǵ���ҧ�ʹ����� �ѹ�����������͹仵�ʹ�ҧ���ͤ͢������������ ��㹷���ش�ѹ���龺�Ѻ������� ���˹�觫���ѹ������ѭ�ҡѺ���������Ҩ�����ҧ��� ��§���ҹ������ ����ö����ҡ�д١�͡�ҡ����¢ͧ�ѹ�� ������� �֧�ӵ�������һ�Ң���ͧ����͹��������ҡ�д١�͡�������� �ѹ�֧����ҧ��Ũҡ��һ�� " �Ǵ�ը�ԧ " ��һ�������ҹ������ " ����͵С������������Ǣͧ��������㹻ҡ�ͧ��� ��Т�ҡ�����ö�Ѻ������§��´�� ���ҡ����������������Ǣͧ����͡�Ҩҡ�� �ͧ͢������»�ʹ��� ���������ҧ��ŷ�����§�͡���� "

• �Էҹ����ͧ����͹��������� �ѵ�����Ҵ������ա�õԴ��͡Ѻ�ѵ�������͹���ʹ����� �����ա����§�ҡ�ѵ��ǡ��������ѡ�Ҫ��Ե �������è���ѧ���õͺ ᷹�ҡ�ѵ������ҹ��

» �ԧ�Ѻ�عѢ��駨͡

» �١Ѻ�������

» �عѢ��駨͡�Ѻ�عѢ���

» ��ҡѺ��

» �����ҡѺ�١� �ͧ�ѹ

» �عѢ�Ѻ��

» ��ҧ�ͧ����ͧ㹹��

» �� �ѵ���� ��Ф�ҧ���

» �����������ҧ

» ��ҡѺ�ԧ�

» �عѢ��駨͡�Ѻ˹�ҡҡ

» ��ǡѺ�����

» �عѢ�����

» �عѢ��駨͡�Ѻ�������

» ��е��»����С�

» �عѢ��駨͡��Ш����

» ��ٵ�����������һ��

» ���ҧ��蹡Ѻ���͹���������

» �����͡���

» �Ҫ����Ѻ˹�

» �誹�Ѻ���Թ���

» �عѢ��駨͡�Ѻ�ա�

» �ٻ�����Ѻ�ٰ

» ˹ٺ�ҹ�͡�Ѻ˹�����ͧ

» �աҡѺ��¡о�

» ��һ�ҡѺ�������

» ��ٻ�ҡѺ��

» �ԧ� ��� ����عѢ��駨͡

» ��ҡѺ��

» ��һ�ҡѺ�١��

» ���������й����Һ

» ��Ѻ����

» �����ԡ���й��٧

» �عѢ��Ѻ��Ңͧ

กาลครั้งหนึ่งในวันที่สัตว์ทั้งหลายกำลังพักผ่อนกันอย่างสงบสุข จู่ ๆ หมาจิ้งจอกเจ้าเล่ห์ ก็นึกวางแผนชวน นกกระสา มากินข้าวด้วยกัน จะได้กลั่นแกล้งให้รู้สึกอับอายขายขี้หน้า

เพราะตนคิดว่ารูปร่างของนกกระสานั้น ดูสูงเก้งก้างขัดตา แถมยังมีปากยาวเหยียดจนน่าขำมาตลอด

          "เจ้านกกระสา.. วันนี้สนใจมากินข้าวมื้อเย็นกับข้าไหม ?" หมาจิ้งจอกเอ่ยชวนด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ ทำให้นกกระสาตอบรับคำชวนอย่างยินดี "ได้สิ เจ้าจิ้งจอก

ข้าจะเก็บท้องไว้กินอย่างเอร็ดอร่อยเลยล่ะ คอยดูนะ !" ว่าแล้ว นกกระสาก็ขอแยกตัวไปเตรียมพร้อมสำหรับมื้อพิเศษ โดยไม่เอะใจอะไรแม้แต่น้อย

 เมื่อเวลามื้อเย็นมาถึง นกกระสาก็เดินทางมาหาหมาจิ้งจอกตามนัด แต่สิ่งที่พบกลับเป็นซุปชืด ๆ ในชามปากกว้างก้นตื้นเพียงเท่านั้น "ข้าทำให้เจ้าสุดฝีมือเลยนะ ขอให้กินให้อร่อยล่ะ

เจ้านกกระสา" หมาจิ้งจอกกล่าวต้อนรับ ก่อนนกกระสาจะยิ้มขอบคุณแล้วลงมือกินซุปทันที แต่พยายามกี่ครั้งก็ไม่สำเร็จ เพราะปากที่ยาวของมัน ไม่สามารถกินอาหารจากชามก้นตื้นแบบนี้ได้

"ฮ่า ๆ ๆ ดูเจ้านกกระสาแสนโง่นั่นสิ ตลกชะมัดเลยใช่ไหมพวกเรา !?" เสียงของหมาจิ้งจอกที่ดังขึ้น ทำให้นกกระสาหันไปพบว่า มีสัตว์ตัวอื่นกำลังหัวเราะกับท่าทางเก้ ๆ กัง ๆ

ของตัวเองอยู่ จึงเข้าใจทันทีว่า จริง ๆ แล้ว นี่คือแผนกลั่นแกล้งของหมาจิ้งจอกสุดเจ้าเล่ห์นั่นเอง แต่ถึงอย่างนั้น นกกระสาก็ไม่ถือโทษโกรธอะไร พร้อมเดินกลับบ้านตัวเองไปแม้จะหิวโซมาก็ตาม

หลายวันต่อมา นกกระสาถือโอกาสชวนหมาจิ้งจอกมากินข้าวด้วยกันบ้าง คราวนี้ นกกระสาเตรียมเนื้อเอาไว้ในเหยือกน้ำทรงสูง ทันที่หมาจิ้งจอกเห็น ก็รีบพุ่งเข้าไปหาทันที

แต่ปากของมันก็ไม่ยาวพอที่จะยื่นลงไปถึงเนื้อของโปรดได้ นกกระสาจึงพูดขึ้นมาว่า "อย่าหาว่าข้าใจร้ายกับเจ้าเลยนะ เจ้าจิ้งจอก เพราะข้าแค่ทำเหมือนกับที่เจ้าเคยทำไว้กับข้าเท่านั้นเอง"

ได้ฟังดังนั้น หมาจิ้งจอกเลยต้องยอมกลับบ้านไป โดยไม่มีอะไรตกถึงท้องเลยแม้แต่นิดเดียว..

นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า :

การใช้ชีวิตในสังคมร่วมกับผู้อื่น ถ้าอยากมีเพื่อนที่ดีอยู่รอบตัว เราก็ควรทำตัวเป็นเพื่อนที่ดีให้แก่เขาเช่นกัน เพราะฉะนั้นเด็ก ๆ อย่าคิดแต่จะกลั่นแกล้งให้คนอื่นต้องทุกข์ใจ

เหมือนเจ้าหมาป่านะคะ เพราะสักวันหนึ่งสิ่งไม่ดีที่เคยทำเอาไว้ จะย้อนกลับมาทำร้ายตัวเราเอง ซ้ำยังไม่มีใครคอยยื่นมือมาช่วยเหลืออีกด้วย แต่ทั้งนี้ การแก้แค้นเอาคืนแบบนกกระสา

ก็ไม่ใช่เรื่องที่ถูกต้องเท่าไรนัก เพราะเราควรรู้จักให้อภัยต่อกัน ถ้ารู้แล้วว่าใครนิสัยไม่ดี หรือคิดร้ายต่อตัวเรา สิิ่งที่ดีที่สุดก็คือ พยายามอย่าไปข้องเกี่ยวกับคนคนนั้นจะดีที่สุดค่ะ

Leave a Reply

Your email address cannot be published. Required fields are marked*