นิยาย พระเอกทําร้ายนางเอก จนท้อง ธัญวลัย จบแล้ว ไม่ติดเหรียญ

นิยาย พระเอกทําร้ายนางเอก จนท้อง ธัญวลัย จบแล้ว ไม่ติดเหรียญ

“จะรีบไปไหน”     เสียงห้าวเอ่ยถึง ทำให้หญิงสาวที่กำลังสวมเสื้อชะงักไปชั่วครู่ เธอไม่ได้หันหน้ามามองเขาที่นอนอยู่ด้านหลัง จัดการสวมเสื้อผ้าของตัวเองให้เสร็จเรียบร้อยดังเดิม ถึงแม้ว่าตอนนี้เธอจะบอกซ้ำทั้งทางร่างกายและจิตใจ สิ่งเดียวที่เธอคิดตอนนี้คือ อยากกลับบ้าน

          “ที่ถามไม่ได้ยินหรอ?”    น้ำเสียงห้าวดุดันขึ้น มือหนากระชากแขนเรียวของสาวข้างกายให้หันหน้าไปเผชิญกัน หญิงสาวที่เจ็บปวดจากการโดนทำร้ายร่างกายอย่างแสนสาหัส

          “จะไปไหน !!...เธอจะไปไหนไม่ได้ทั้งนั้น...ไม่งั้นคลิปเซ็กส์ของเราไปว่อนเน็ตแน่”    นนท์บีบต้นแขนพายแรงขึ้นและพูดออกมาด้วยความภาคภูมิใจ ต่างกับหญิงสาวร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บเพราะเขาบีบแขนเธอแรงมากและนั้นทำให้ขึ้นรอยแดงห้อเลือด  เธอไม่เคยเจอเหตุการณ์ที่เลวร้ายขนาดนี้มาก่อนเลย อยากจะฆ่าไอ้สารเลวตรงหน้าให้ตายๆไปซะ

          “ไอ้ชั่ว!!...ไอ้เลว!!...ไอ้เลวทำร้ายคนไม่มีทางสู้”    หญิงสาวกลั้นเสียงสะอึ้น สะบัดแขนออก ก่อนจะทุบตีนนท์ที่แผลงอกด้วยความโมโห จนขึ้นสี และนั้นทำให้นนท์โมโหเพราะไม่เคยมีใครที่ได้ทำร้ายร่างกายของเขาเลย มีแต่เขาที่ทำร้ายคนอื่น นนท์จึงรวบข้อมือเล็กทั้งสองข้างไว้ด้วยกัน

          “หยุดนะ!!”    นนท์ตะคอกเสียงดัง แววตาที่ดุดันแสดงถึงความไม่พอใจเป็นอย่างมากที่หญิงสาวทำร้ายเขา ถึงแม้ว่าจะไม่เจ็บแต่นนท์ก็ไม่ชอบ หญิงสาวชะงักด้วยความกลัวเพราะผู้ชายคนนี้สามารถที่จะทำความเลวได้มากกว่าอีก

          “ปล่อย!!...เจ็บ...ฮื้อ...ปล่อยนะ...ฮื่อ”    เธอร่ำไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะข้อมือที่เขากดแรงบีบนั้นเคยโดยเข็มขัดรัดไว้เมื่อคืนทำให้มีรอยแผลเนื่องจากเธอพยายามแกะออก แต่สิ่งที่ได้คืนกลับมาคือความเจ็บปวดและรอยแผล

          “จำไว้!!..ถ้าไม่อยากเจ็บกว่านี้...อย่าขัดขืนกู”   ชายชั่วเพิ่มแรงบีบรัดมากขึ้น จนเจ้าของร่างเล็กร้องโอดโอยด้วยความทุกทรมาน เลือดสีแดงเข้มรินไหลออกมาจากบาดแผลทั้งสองข้าง เธอก้มมองข้อมือของตัวเองความความเจ็บปวดก่อนจะเงยหน้ามองหน้าผู้ชายใจร้ายตรงหน้าเพื่อข้อความเห็นใจ

          “ปล่อย...ฮื้อ....เจ็บ...เจ็บ...ฮื้อ....ปล่อยนะคะ”    นนท์ก้มหน้าลงมามองข้อมือเล็กทั้งสองข้างที่ตนบีบรัดอยู่ มีเลือดไหลออกมาจากบาดแผล นนท์มองภาพนั้นก่อนแสยะยิ้มร้ายออกมา และค่อยๆคลายออกปล่อยให้ข้อมือเล็กเป็นอิสระ    หญิงสาวนั่งร้องไห้ตัวสั้นเพราะไม่สามารถสู้อะไรชายชั่วตรงหน้าได้เลย

          “ถ้าน้องพายหนี้พี่ไป...พี่จะส่งคลิปของเราให้คนทั่วโลกดู...พี่อยากจะรู้ว่าน้องพายอาร์คนสวยกับครอบครัวจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน....เมื่อลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนผันตัวไปเป็นนางเอก AV…ฮึๆ”   เขาหัวเราะในลำคอ เชยคางมนขึ้นมานั้นทำให้พายสะบัดหน้าหนีอย่างนึกรังเกียด เธอเกลียดชายชั่วตรงหน้าอย่างที่ไม่เคยรู้สึกแบบนี้กับใครมาก่อนในชีวิต  พายอาร์อยากจะฆ่านนท์ให้ตายๆไปซะ มันถึงจะสาสมกันสิ่งที่นนท์ทำให้เธอตายทั้งเป็นอยู่แบบนี้

          “ฮื้อ....ฉันเกลียดแกไอ้ชั่ว!!..ไอ้หน้าตัวเมีย!!....ฮื้อ...ฉันเกลียดแก!”

          “ไม่ต้องชมพี่ขนาดนั้นก็ได้น้องพายคนสวย....ฉันจะบอกให้เอาบุญนะ....พวกผู้หญิงใจง่ายแบบเธอมันก็มีค่าเท่านี้แหละ....แต่ไม่ต้องกลัวนะ ถ้าวันไหนผัวคนนี้เบื่อแล้ว ก็จะส่งเธอให้ผู้ชายคนอื่นมาเสียบต่อ ไม่ต้องห่วงนะว่าจะว่างงาน ฉันไม่ปล่อยให้รูเธอมันว่างหรอก”

เพี้ย!!!

          “ไอ้ชั่ว!...มันจะมากไปแล้วนะ”    หญิงสาวปาดน้ำตาออกอย่างลวกๆ สะบัดฝ่ามือเข้าใบหน้าตรงบริเวณข้างแก้มของชายเลวตรงหน้า ไม่ออมแรง

          “นี้มึงกล้าตบกูเลยหรอ!!!”    นนท์เขย่าต้นแขนของพายด้วยความแรง ร่างเล็กสั่นคลอนตามแรงอารมณ์ของชายตรงหน้า และสิ่งที่เธอไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น

เพี้ย!!!

          “โอ๊ย....ฮื้อ...ฮื่อ...ฮือ...”     เธอร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวดขึ้นมาทันที น้ำตาแห่งความเสียใจรินไหนเยอะขึ้นกว่าเดิมหลายเท่า เมื่อคนเลวสะบัดหลังมือใส่ใบหน้าสวยของพายอาร์จนหน้าหันตามแรงตบ มุมปากเล็กมาเลือดไหลซิบออกมา พวงแก้มขาวจัดตอนนี้ขึ้นสีแดงเป็นรอยนิ้วทั้งห้า

          “คนอย่างกูไม่มีสิทธิมาทำร้ายกู จำใส่สมองกลวงๆของมึงไว้ด้วย”   พูดจบเขาก็ลุกขึ้นไปหยิบผ้าขนหนูมาพันช่วงล้างไว้ 

ในวินาทีนั้นเองพายอาร์นึกขึ้นมาได้ว่าเคยเห็นบีลอนเอาปืนมาเก็บไว้ที่ลิ้นชักโต๊ะข้างเตียง หญิงสาวจึงรีบวิ่งไปหา และก็เจอปืนหนึ่งกระบอกที่วางอยู่ในลิ้นชักจริงๆ

เธอจึงหยิบมันขึ้นมา ด้วยหัวใจที่แหลกสลายและเจ็บปวดเจียนตายไปแล้ว เธอจึงจะต้องจัดการให้คนชั่วมันตายๆไปซะ จะได้ไม่ไปทำความชั่วความเลวกับใคร ให้คนอื่นได้เจ็บปวดเหมือนเธออีก

และวินาทีที่หญิงสาวถือปืนจ่อที่ด้านหลังของนนท์ แต่นนท์กลับหันมาพอดี  นนท์ถึงกับหยุดชะงักยืนตัวชาดิก ใบหน้าหล่อเหล่าที่แฝงไปด้วยความเลวทรามต่ำช้าซีดเผือกอย่าเห็นได้ชัก เพราะพายยืนจ่อปลายกระบอกปืนมาที่นนท์พอดี

          “เฮ้ย!!...ทะ..ทำอะไรพาย....วางปืนลงเดี๋ยวนี้นะ”

          “ไม่!!...คนเหี้ยๆอย่างแกมันสมควรไปชดใช่กรรมที่นรก....ฮื้อ....แกทำกับฉันได้ยังไง....ฮื้อ...ฉันเป็นแฟนเพื่อนแกนะไอ้เลว..ฮื้อๆๆ...”     หญิงสาวใช่หลังมืออีกข้างปาดน้ำตาออกจากใบหน้าสวยลวกๆ ก่อนจะตั้งท่าที่จะยิงเดนนรกตรงหน้าให้ตายๆ ไปซะ

          “พะ...พี่ขอโทษ....พายใจเย็นๆก่อนนะ....อยากได้อะไรบอกพี่นะ...วางปืนลงก่อนนะคนดี”   นนท์พยายามพูดเกลี้ยกล่อมหญิงสาวแต่ไม่เป็นผล เมื่อเธอตั้งใจและได้คิดถี่ถ้วนแล้ว

          “ไม่ต้องมาพูดดี!!...ทีตอนฉันขอร้องแก..แกไม่เห็นให้ฉันบ้าง....แกรู้ไหมว่าฉันเจ็บปวดเจียนตายขนาดไหน...ที่พวกแกสองคนมาหลอกฉัน...และมาทำเรื่องเลวๆกับฉันอีก”

          “ใจเย็นๆนะพายอาร์....พี่ทำตามที่ไอ้บีลอนสั่ง...ที่จริงแล้วพี่ไม่อยากทำอะไรแบบนั้นกับพายเลยนะ....เชื่อพี่นะ...วางปืนลงนะคะคนดี...เรามาเริ่มต้นกันใหม่นะ”

“ไอ้ชั่ว!!!....วันนี้แกต้องตาย...ฮื้อ...ฉันไม่ปล่อยแกให้ไปทำร้ายฉันหรือทำร้ายคนอื่นๆ...ฮื่อ....ฉันจะฆ่าแกด้วยน้ำมือของฉันเอง....ไอ้เลว”    ความกลัวตายผุดขึ้นมาในสมองชั่วๆของนนท์  ก่อนที่เขาจะเข้าไปแย้งปืนจากเธอ ทั้งคู่แย้งปืนกันไปกันมา

ปัง!!

          เสียงปืนนัดแรกดังขึ้นในขณะที่ทั้งคู่กำลังแย้งปืนกัน แต่โชคดีที่ไม่โดนพายอาร์ และก็ไม่โดนนนท์เช่นกัน เพราะกระสุนปืนลูกนี้ไปโดนเข้ากับกระตูห้องน้ำที่อยู่ข้างหลังนนท์

ปัง!!            

          เสียงปืนนัดที่สองดังขึ้น หญิงสาวที่แน่วแน่จะฆ่าชายตรงหน้าให้ได้แต่กลับไม่โดน

ปัง!!            

          เมื่อนัดที่สามดังขึ้นอีกคราก็ใช่จังหวะนี้แย้งปืนกลับมาจ่อที่นนท์ได้เหมือนเดิม พายอาร์ไม่ลังเลที่จะสาดกระสุนปืนเข้าไปฝังกายของเดนนรกตรงหน้าหลายนัด 

ปัง!!

ปัง!!

ปัง!!

          เมื่อเห็นว่านนท์นอนจมกองเลือด พายก็กลับมาได้สติขึ้นอีกครั้ง เธอทิ้งปืนว่างไว้ข้างคนเจ็บ ก่อนจะไปนั่งกอดเข่าร้องให้อยู่มุมห้องเล็กๆด้วยความหวาดกลัว เธอมองเดนนรกตรงหน้าที่ดิ้นทุรนทุรายก่อนจะหมดสติไป  พายเหมือนคนสติแตกได้แต่นั่งร้องไห้

เมื่อเธอได้สติขึ้นมา ก็นึกถึงพี่ชายที่แสนดี ก่อนจะรีบถลาตัวเข้าไปหญิงโทรศัพท์มือถือในกระเป๋าสะพายข้างออกมา มือเล็กสั่นเทาไปด้วยความตื่นกลัว เมื่อหาเบอร์แทนแกรมเจอพายไม่รีรอที่ต่อสายไปยังแทน เพราะเธอรู้ว่ายังไงเสียพี่ชายคนนี้ก็สามารถช่วยเธอได้ทุกอย่างอยู่แล้ว

ไม่นานปลายสายก็รับสาย หญิงสาวที่กำลังร้องไห้ฟูมฟายออกมาอย่างหนัก กรอกเสียงไปยังปลายสายเพื่อขอความช่วยเหลือ

          “ฮื้อ พี่แทนช่วยพายด้วย ฮื้อ พี่แทน ฮื่อ”

          “พาย!!! เป็นอะไร! ร้องไห้ทำไมใครทำอะไรน้องพี่”    ทันทีที่ได้ยินเสียงน้องสาวที่รักดั่งดวงใจร้องไห้ขอความช่วยเหลือ หัวใจของพี่ชายเหมือนโดยชีกออกเป็นชิ้นๆ

          “ฮื้อ พายฆ่าคน พายฆ่าคนตายแล้วพี่ ช่วยพายด้วย ฮือ พายกลัว พายกลัวพี่แทนพายกลัว”

          “ไม่ต้องกลัวนะพาย พี่กำลังจะไปหา พายใจเย็นๆนะ อย่าเพิ่งวางสายจนกว่าจะเจอตัวพี่นะ”   ชายหนุ่มรีบวิ่งขึ้นรถที่ตนเองเพิ่งจะลงมาเมื่อครู่ ก่อนสตาร์ทรถแล่นออกไปยังถนนใหญ่

 เขาต้องการที่จะอยู่เป็นเพื่อนน้องถึงแม้จะแค่ได้ยินเสียงก็ยังดีกว่าปล่อยให้เธอเผชิญความหวาดกลัวเพียงคนเดียว  เขารู้ว่าตอนนี้พายหวาดกลัวเพียงใด ในใจก็คิดขออย่าให้น้องเป็นอะไรเลย เพราะอยู่ดีๆพายคงจะไม่ไปฆ่าใคร คงเป็นเพราะเธอโดยทำร้ายมาก่อนถึงทำให้เธอใช่อารมณ์เพียงชั่ววูบตัดสินใจแบบนี้

“พี่กำลังไปนะ บอกพี่มาสิครับคนดีว่าน้องสาวของพี่อยู่ไหน”

          “พายอยู่คอนโด PEEBA ห้อง 3001 มาเร็วๆนะคะ พายกลัว”  

          “ได้ พี่กำลังไปนะอีกไม่เกิน 10 นาทีก็ถึงแล้ว พายรอพี่นะ อย่าเพิ่งวางสายนะ”    แทนแกรมกำชับน้องสาวซ้ำแล้วซ้ำเล่า ถ้าไม่อยากจะนึกถึงหน้าของน้องตอนนี้ที่เต็มไปด้วยคราบน้ำตาที่ไหลรินลงมา ร่วมถึงสถานการณ์ตอนนี้ที่พายกำลังเผชิญที่มันโหดร้ายไปกับผู้หญิงตัวเล็กๆอย่างพายอาร์

เมื่อเข้ามาถึงในห้อง หัวใจชายหนุ่มอย่างแทนแกรมตกวูบลงไปที่ข้อเท้าเมื่อเห็นสภาพพายอาร์ที่นั่งกอดเข่าร้องไห้ สายตาเธอมองมาที่คู่กรณีซึ่งไม่แน่ใจว่ายังหายใจอยู่หรือป่าว  แต่นั้นก็ไม่สำคัญมากไปกว่าน้องสาวคนเดียวของเขา แทนวิ่งถลาเข้าไปกอดน้องสาวที่ร่ำไห้ไม่ได้สติ

          “พายอาร์....พายอาร์....พี่แทนมาแล้วนะคะ....พี่มาแล้วนะไม่ต้องกลัวนะคะ...พี่อยู่นี้แล้ว”    เขาลูบหัวน้องสาวที่อยู่ในอ้อมกอดไปมาเบาๆ พร้อมทั้งพูดด้วยน้ำเสียงที่นุ่มนวลข้างใบหูเล็กเพื่อเรียกสติเธอกลับมา  พายสวมกอดพี่ชายไว้แน่นไม่พูดอะไรนอกจากเสียงร้องไห้ปนสะอื้น

          “ไม่ต้องกลัวนะคะคนเก่งของพี่....พี่อยู่นี้แล้วไง ไหนเงยหน้ามาคุยกับพี่สิค่ะ”   ชายหนุ่มพยายามเกลี่ยกล่อมน้องสาว พลางปาดน้ำตาออกครั้งแล้วครั้งเล่า

นั้นทำให้แทนแกรมเห็นพวงแก้วขาวจัดที่มีรอยแดงจากการถูกตบ และแผลปากแตกมีเลือดซิบออกมาที่มุมปากเล็ก ทั้งข้อมือเล็กทั้งสองข้างที่มีคราบเลือด  ข้อเท้าเล็กทั้งสองข้างก็มีรอยแดง  รวมถึงบริเวณซอกคอขาวก็มีร่องรอยแดงจ้ำๆ เขาก็รู้ทันทีว่าน้องเขาต้องเจออะไรมาบ้าง

เมื่อหันไปมองคู่กรณีของพาย เขาก็แน่ใจในความคิดของตนเมื่อครู่ เนื่องจากชายคนนี้นอนคว่ำหน้าจมกองเลือดอยู่ ทั้งกายมีเพียงผ้าขนหนูพันช่วงล่างไว้เท่านั้น แทนสงสารพายอาร์จับใจที่ต้องมาเจอเรื่องร้ายๆแบบนี้  ทั้งยังสมน้ำหน้าได้ชายเลวตรงหน้าที่สมควรได้รับผลกรรมแบบนี้

          “ฮื้อ พี่แทน ฮือ มันจะตายหรือป่าวก็ไม่รู้ พายฆ่าคนแต่มันทำพายก่อน ฮื้อ” 

          “พี่รู้พาย พายไม่ผิดหรอกนะมันสมควรโดนแบบนี้ เพราะถ้าพี่เป็นพายพี่ก็ทำแบบนี้แหละไม่ต้องกลัวไปนะคะคนดีของพี่ ไหนเล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่ฟังได้ไหม”    เมื่อพายอาร์เริ่มมีสติสัมปชัญญะครบถ้วนดั่งเดิม พี่ชายที่แสนดีของเธอก็ให้น้องสาวเล่าเหตุการณ์ทั้งหมดให้ฟัง

          “ฮื้อ มันทำพายก่อน ฮื้อ พายเกลียดมันทั้งคู่ ฮือ พายเกลียดมันไอ้บีลมันชั่วไอ้นนท์มันก็เลว ฮื้อ มันเลวทั้งคู่เลยพี่แทน”    หญิงสาวระบายอารมณ์  ทางด้านของแทนแกรมเมื่อพายอาร์เล่าเหตุการณ์ทุกอย่างให้ฟังแล้ว ก็แค้นใจพวกมันทั้งคู่ที่บังอาจมาทำเรื่องต่ำช้ากับพาย

          “พี่จะเอาคืนให้พายเอง...พายไม่ต้องห่วงพวกมันจะได้ชดใช้กรรมที่ทำกับเรา ทั้ง ครอบ ครัว”    แทนขบกรามแน่นด้วยความโกธร พลางลูบหัวน้องสาวในอ้อมกอดเบาๆ แล้วพาเธอไปนั่งที่โซฟา หลังจากนั้นก็โทรเรียกลูกน้องให้มาจัดการกับไอ้สารเลวเดนนรกตรงหน้าให้สิ้นซาก