สมาคม ชมรม สโมสร จัดเป็นองค์การประเภทใด

สโมสรเป็นสมาคมของผู้คนปึกแผ่นโดยความสนใจร่วมกันหรือเป้าหมาย สโมสรบริการตัวอย่างเช่นที่มีอยู่สำหรับการจัดกิจกรรมโดยสมัครใจหรือการกุศล มีสโมสรที่อุทิศให้กับงานอดิเรกและกีฬา สโมสรกิจกรรมทางสังคม สโมสรการเมืองและศาสนา และอื่นๆ

ภาพประวัติศาสตร์ของ Pall Mallกับ Carlton Club ที่อธิบายตัวเองว่าเป็น "สโมสรที่เก่าแก่และสำคัญที่สุดของสโมสรอนุรักษ์นิยมทั้งหมด"

ตามประวัติศาสตร์ สโมสรต่างๆ เกิดขึ้นในรัฐโบราณทั้งหมด ซึ่งเรามีความรู้โดยละเอียด เมื่อผู้คนเริ่มใช้ชีวิตร่วมกันเป็นกลุ่มใหญ่ขึ้น ก็จำเป็นต้องมีผู้ที่มีความสนใจเหมือนกันเพื่อให้สามารถเชื่อมโยงกันได้แม้จะไม่มีความสัมพันธ์ทางเครือญาติ องค์กรของการจัดเรียงได้ดำรงอยู่มานานหลายปีเป็นหลักฐานโดยสโมสรกรีกโบราณและสมาคม ( collegia ) ในกรุงโรมโบราณ

ที่มาของคำและแนวคิด

ไม่แน่ใจว่าการใช้คำว่า "คลับ" มาจากความหมายของคำว่าปมคน หรือจากการที่สมาชิก "คลับ" ร่วมกันเพื่อจ่ายค่าใช้จ่ายในการชุมนุม สโมสรอังกฤษที่เก่าแก่ที่สุดเป็นเพียงการพบปะเพื่อนฝูงเป็นระยะอย่างไม่เป็นทางการเพื่อจุดประสงค์ในการรับประทานอาหารหรือดื่มเครื่องดื่มร่วมกัน Thomas Occleve (ในสมัยของHenry IV ) กล่าวถึงสโมสรที่เรียกว่าLa Court de Bonne Compagnie (Court of Good Company) ซึ่งเขาเป็นสมาชิกอยู่ ในปี ค.ศ. 1659 จอห์น ออเบรย์เขียนว่า "ตอนนี้เราใช้คำว่า clubbe สำหรับความโสด [สังคม สมาคม หรือภราดรภาพใดๆ] ในโรงเตี๊ยม"

ในวันเชคสเปียร์

สโมสรแรกๆ ที่มีชื่อเสียงที่สุดคือBread Streetหรือ Friday Street Club ที่พบกันที่Mermaid Tavernในวันศุกร์แรกของแต่ละเดือน John Selden , John Donne , John FletcherและFrancis Beaumontเป็นหนึ่งในสมาชิก (แม้ว่ามักจะถูกกล่าวหาว่าWilliam ShakespeareและSir Walter Raleighเป็นสมาชิกของสโมสรนี้ แต่ก็ไม่มีหลักฐานที่เป็นเอกสารสนับสนุนข้อเรียกร้องนี้) อีกสโมสรหนึ่งที่ก่อตั้งโดยBen Jonsonพบกันที่ Devil Tavern ใกล้Temple Barในลอนดอนเช่นกัน

ร้านกาแฟ

คำว่า "สโมสร" ในแง่ของสมาคมเพื่อส่งเสริมมิตรภาพและการมีเพศสัมพันธ์ทางสังคม กลายเป็นเรื่องธรรมดาในอังกฤษในช่วงเวลาของTatlerและThe Spectator (1709–1712) ด้วยการเริ่มดื่มกาแฟในช่วงกลางศตวรรษที่ 17 สโมสรต่าง ๆ ก็เข้าสู่ช่วงที่ถาวรมากขึ้น ร้านกาแฟในสมัยสจวร์ตต่อมาเป็นอาคารดั้งเดิมของคลับเฮาส์สมัยใหม่ สโมสรประเภทปลายศตวรรษที่ 17 และต้นศตวรรษที่ 18 มีลักษณะคล้ายกับผู้บุกเบิกทิวดอร์ของพวกเขาในการเป็นสมาคมที่บ่อยที่สุดเพียงเพื่อความสนุกสนานหรือกลุ่มวรรณกรรม แต่หลายคนสารภาพว่าเป็นเรื่องการเมือง เช่น The Rota หรือ Coffee Club (1659) สมาคมโต้วาทีเพื่อเผยแพร่ความคิดของพรรครีพับลิกัน แตกสลายที่การฟื้นฟูในปี 1660 สโมสรหัวน่อง (ค.1693) และสโมสรริบบิ้นสีเขียว ( 1675) ลักษณะของไม้กอล์ฟเหล่านี้ได้แก่

1. ไม่มีพันธะทางการเงินถาวรระหว่างสมาชิก ความรับผิดของแต่ละคนสิ้นสุดลงในขณะที่เขาจ่าย "คะแนน" หลังมื้ออาหาร
2. ไม่มีคลับเฮาส์ถาวร แม้ว่าแต่ละกลุ่มมักจะทำร้านกาแฟหรือโรงเตี๊ยมที่สำนักงานใหญ่

ในไม่ช้าสโมสรร้านกาแฟเหล่านี้ก็กลายเป็นแหล่งเพาะเรื่องอื้อฉาวทางการเมืองและน่าสนใจ และในปี 1675 พระเจ้าชาร์ลส์ที่ 2ได้ออกแถลงการณ์ว่า “พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวทรงเห็นสมควรและจำเป็นที่ร้านกาแฟ (สำหรับอนาคต) จะต้องถูกรื้อและปราบปราม ” เพราะ “ในบ้านดังกล่าวมีรายงานเท็จ ร้ายกาจ และอื้อฉาว หลากหลายรูปแบบและแพร่กระจายไปต่างประเทศ ไปสู่การหมิ่นประมาทรัฐบาลของพระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว และการรบกวนของสันติภาพและความเงียบของอาณาจักร” คำประกาศนี้ไม่เป็นที่นิยมมากจนแทบจะในทันทีพบว่าจำเป็นต้องถอนออก และในการครองราชย์ของแอนน์สโมสรคอฟฟี่เฮาส์เป็นคุณลักษณะของชีวิตสังคมของอังกฤษ ดูร้านกาแฟภาษาอังกฤษในวันที่ 17 และ 18 ศตวรรษ

ศตวรรษที่ 18 และ 19

ความคิดของสโมสรพัฒนาในสองทิศทาง หนึ่งคือการเป็นสถาบันถาวรคงที่คลับเฮ้าส์ ลอนดอนคลับร้านกาแฟในการเพิ่มสมาชิกของพวกเขาถูกดูดซึมที่พักทั้งหมดของร้านกาแฟหรือร้านเหล้าที่พวกเขาจัดประชุมของพวกเขาและกลายเป็นสโมสรที่มักจะรักษาชื่อของเจ้าของโรงแรมเดิมเช่นสีขาว , บรูกส์ , อาร์เธอร์และหมู่ของเหล่านี้ยังคงอยู่ในวันนี้เป็นที่มีชื่อเสียงคลับสุภาพบุรุษ

วิถีชีวิตของชนชั้นกลางในศตวรรษที่ 18 และ 19 ยังขับเคลื่อนการพัฒนาสโมสรที่อยู่อาศัยซึ่งมีห้องนอนและสิ่งอำนวยความสะดวกอื่น ๆ เจ้าหน้าที่ทหารและทหารเรือ ทนายความ ผู้พิพากษา สมาชิกรัฐสภา และเจ้าหน้าที่ของรัฐมักจะปรากฏตัวอย่างผิดปกติในเมืองใหญ่ๆ ของจักรวรรดิโดยเฉพาะอย่างยิ่งในลอนดอน อาจใช้เวลาสองสามเดือนที่นั่นก่อนที่จะเดินทางต่อไปเป็นเวลานานแล้วจึงกลับมา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อการแสดงตนนี้ไม่ตรงกับฤดูกาลสถานประกอบการถาวรในเมือง (เช่น บ้านที่เป็นเจ้าของหรือให้เช่า พร้อมเจ้าหน้าที่ที่จำเป็น) หรือการเปิดทาวน์เฮาส์ (โดยทั่วไปปิดนอกฤดูกาล) ไม่สะดวกหรือไม่ประหยัด ในขณะที่โรงแรมหายากและเป็นสังคมชั้นสูง การไปเที่ยวคลับกับเพื่อนที่มีความคิดเหมือนๆ กันจำนวนหนึ่งเพื่อรักษาบ้านที่ใช้ร่วมกันขนาดใหญ่กับผู้จัดการจึงเป็นทางออกที่สะดวกสบาย

อีกประเภทหนึ่งจะพบปะกันเป็นครั้งคราวหรือเป็นระยะ ๆ และมักไม่มีสโมสร แต่มีไว้เพื่อวัตถุประสงค์เฉพาะบางประการเป็นหลัก เช่นสโมสรกีฬา ชมรมกีฬาและงานอดิเรกล้วนๆ คลับอัลไพน์ หมากรุก เรือยอทช์ และมอเตอร์คลับ นอกจากนี้ยังมีชมรมวรรณกรรม (ดู ชมรมการเขียนและชมรมหนังสือ ) ชมรมดนตรีและศิลปะ ชมรมสำนักพิมพ์ ชื่อของ "สโมสร" ถูกผนวกโดยสมาคมกลุ่มใหญ่ซึ่งอยู่ระหว่างสมาคมที่เหมาะสมและเป็นมิตรของสโมสรมีลักษณะเป็นระยะและชั่วคราวเท่านั้น เช่นสโมสรกระดานชนวน ห่าน และคริสต์มาสซึ่งไม่จำเป็นต้องจดทะเบียนภายใต้พระราชบัญญัติมิตรสังคม

ทั่วโลก

สถาบันการศึกษาของสโมสรสุภาพบุรุษได้กระจายไปทั่วโลกที่พูดภาษาอังกฤษ หลายคนที่ลุ้นสก็อตตรัสรู้เป็นสมาชิกของคลับโป๊กเกอร์ในเอดินเบอระ ในคลับอเมริกาถูกก่อตั้งขึ้นครั้งแรกหลังจากที่สงครามอิสรภาพ หนึ่งในครั้งแรกที่นิวเจอร์ซี่เต่าคลับ (1797) ซึ่งยังคงรอดชีวิตมา ณ 1911 ในอดีตจักรวรรดิอังกฤษอาณานิคมเช่นอินเดียและปากีสถานที่พวกเขาเป็นที่รู้จักกันGymkhana

สโมสรแรกสุดในทวีปยุโรปมีลักษณะทางการเมือง สิ่งเหล่านี้ในปี ค.ศ. 1848 ถูกกดขี่ในออสเตรียและเยอรมนี และต่อมาสโมสรในเบอร์ลินและเวียนนาก็เป็นเพียงแบบจำลองของต้นแบบภาษาอังกฤษของพวกเขา ในฝรั่งเศสซึ่งคำว่าcercleเป็นเรื่องปกติมากที่สุด ครั้งแรกคือ Le Club Politique (1782) และระหว่างการปฏิวัติฝรั่งเศสความสัมพันธ์ดังกล่าวได้พิสูจน์ให้เห็นถึงพลังทางการเมืองที่สำคัญ (ดูJacobins , Feuillants , Cordeliers ) คลับทางสังคมล้วนๆ ในปารีสที่โดดเด่นที่สุดคือJockey-Club de Paris (1833), Cercle de l'Union, the Traveller's และ Cercle Interallié..

ซื้อคลับ

สโมสรของผู้ซื้อหรือสโมสรที่ซื้อคือสโมสรที่จัดตั้งขึ้นเพื่อรวมกำลังซื้อของสมาชิก ทำให้สามารถซื้อได้ในราคาที่ต่ำกว่าที่หาได้ทั่วไป หรือซื้อสินค้าที่อาจหาซื้อได้ยาก มีสโมสรซื้อของที่ถูกกฎหมายหลายแห่ง เช่น สโมสรซื้ออาหาร แต่หลายๆ สโมสรเป็นกลลวงการเรียกเก็บเงินจากบัตรเครดิตโดยไม่ได้รับอนุญาต ซึ่งลูกค้าถูกชักจูงให้ลงทะเบียนเพื่อทดลองใช้ฟรีสำหรับสมาชิกคลับของผู้ซื้อ จากนั้นจึงเรียกเก็บเงินโดยไม่คาดคิดเมื่อการทดลองใช้สิ้นสุดลง

คันทรี่หรือสปอร์ตคลับ

ภาพพิมพ์การประชุมชมรม ยิงธนู "รอยัล บริติช โบว์เมน" ในปี พ.ศ. 2365

สโมสรกีฬาและสโมสรกีฬามีสองประเภท: สโมสรที่จัดขึ้นสำหรับผู้เข้าร่วมกีฬา (ซึ่งรวมถึงสโมสรกีฬาและสโมสรในประเทศ) และสโมสรสำหรับแฟน ๆ ผู้ชมของทีมเป็นหลัก

สโมสรกีฬาและคันทรีคลับมีสิ่งอำนวยความสะดวกด้านกีฬาสันทนาการอย่างน้อยหนึ่งแห่งแก่สมาชิก สโมสรดังกล่าวอาจเสนอกิจกรรมและสิ่งอำนวยความสะดวกทางสังคมด้วย และสมาชิกบางคนอาจเข้าร่วมเพื่อใช้ประโยชน์จากโอกาสทางสังคมเป็นหลัก คันทรีคลับเสนอสิ่งอำนวยความสะดวกด้านกีฬาเพื่อการพักผ่อนหย่อนใจที่หลากหลายให้กับสมาชิก และมักจะตั้งอยู่ในพื้นที่ชานเมืองหรือในชนบท [1]ส่วนใหญ่มีคันทรี่คลับกอล์ฟสิ่งอำนวยความสะดวก สระว่ายน้ำ , สนามเทนนิส , โปโลบริเวณและสถานที่ออกกำลังกายยังเป็นคนธรรมดา คันทรีคลับมักจะจัดเตรียมอาหารสำหรับสมาชิกและแขกของพวกเขา และมักจัดกิจกรรมพิเศษ เช่น งานแต่งงาน สโมสรที่คล้ายกันในเขตเมืองมักเรียกว่า "สโมสรกีฬา" สโมสรเหล่านี้มักจะมีกีฬาในร่มเช่นเทนนิสในร่ม, สควอช , ฟุตซอล , บาสเกตบอล , วอลเลย์บอล , มวยและสถานที่ออกกำลังกาย

สมาชิกของสโมสรกีฬาที่สนับสนุนทีมอาจเป็นนักกีฬาสมัครเล่น กลุ่มที่พบปะเพื่อฝึกกีฬา เช่น ในสโมสรขี่จักรยานส่วนใหญ่หรือผู้เชี่ยวชาญ สโมสรฟุตบอลประกอบด้วยสมาชิกในทีมที่มีรายได้ดีและผู้สนับสนุนหลายพันคน สปอร์ตคลับสามารถประกอบด้วยผู้เข้าร่วม (ไม่จำเป็นต้องเป็นคู่แข่ง) หรือแฟนผู้ชม หรือทั้งสองอย่าง

บางองค์กรมีชื่อและหน้าที่ไม่ตรงกัน จ๊อกกี้คลับไม่ได้เป็นสโมสรจ๊อกกี้แต่อยู่ในการควบคุมการเล่นกีฬาของการแข่งม้า ; โบนคริกเก็ตคลับจนกระทั่งเมื่อเร็ว ๆ นี้ร่างกฎหมายของคริกเก็ต ; และอื่นๆ สปอร์ตคลับไม่ควรสับสนกับยิมและเฮลท์คลับ ซึ่งให้บริการสำหรับสมาชิกเท่านั้น

ภราดรภาพและชมรม

พบปะสโมสรทางสังคมของรองหรือการศึกษาสูงกว่านักเรียน การเป็นสมาชิกในองค์กรเหล่านี้โดยทั่วไปจะต้องได้รับเชิญเท่านั้น

ชมรมงานอดิเรก

งานอดิเรกได้รับการฝึกฝนเพื่อความสนใจและความเพลิดเพลินมากกว่ารางวัลทางการเงิน ตัวอย่าง ได้แก่สโมสรนิยายวิทยาศาสตร์ , วิทยุ , โมเดลรถไฟ , การจัดเก็บภาษี , การแสวงหาความรู้ความคิดสร้างสรรค์และศิลปะการทำ tinkering กีฬาและการศึกษาผู้ใหญ่ การทำงานอดิเรกสามารถนำไปสู่การได้รับทักษะ ความรู้ และประสบการณ์มากมาย อย่างไรก็ตาม ความสำเร็จส่วนบุคคลคือเป้าหมาย

คลับส่วนตัว

Personal Clubs คล้ายกับ Hobby Clubs สโมสรเหล่านี้ดำเนินการโดยเพื่อนสนิทไม่กี่คน เพื่อนหรือสมาชิกในครอบครัวเหล่านี้ทำสิ่งที่พวกเขาชอบทำร่วมกัน พวกเขาอาจทำเว็บไซต์ส่วนตัวสำหรับสโมสรของพวกเขา

สมาคมวิชาชีพ

องค์กรเหล่านี้เป็นส่วนหนึ่งของสังคม บางส่วนมีความเป็นมืออาชีพ และให้โอกาสมืออาชีพในการศึกษาขั้นสูง การนำเสนอเกี่ยวกับการวิจัยในปัจจุบัน การติดต่อทางธุรกิจ การสนับสนุนสาธารณะสำหรับวิชาชีพ และข้อดีอื่นๆ ตัวอย่างของกลุ่มเหล่านี้รวมถึงสมาคมทางการแพทย์ , สมาคมวิทยาศาสตร์ , สโมสรลายเซ็นและสมาคมบาร์ สมาคมวิชาชีพมักมีชั้นขององค์กรในระดับภูมิภาค ระดับชาติและระดับนานาชาติ โดยทั่วไปบทในท้องถิ่นจะประชุมกันบ่อยขึ้นและมักรวมถึงนักเรียนระดับสูงที่ไม่สามารถเข้าร่วมการประชุมระดับชาติได้

สโมสรโรงเรียน

เหล่านี้เป็นกิจกรรมที่ดำเนินการโดยนักเรียนที่อยู่นอกขอบเขตของชั้นเรียน สโมสรดังกล่าวอาจอยู่นอกหลักสูตรปกติของการศึกษาของโรงเรียนหรือมหาวิทยาลัย หรือในกรณีของสโมสรเฉพาะเรื่อง (เช่น คณะนักศึกษาของสมาคมวิชาชีพ ) อาจเสริมหลักสูตรผ่านการประชุมที่ไม่เป็นทางการและการให้คำปรึกษาทางวิชาชีพ

คลับบริการ

สโมสรบริการเป็นองค์กรอาสาสมัครประเภทหนึ่งที่สมาชิกพบปะกันเป็นประจำเพื่อออกสังคมและทำงานการกุศลไม่ว่าจะด้วยความพยายามโดยตรงหรือโดยการระดมเงินให้กับองค์กรอื่น

สโมสรเจ้าหน้าที่ ปากคาดประเทศอินเดีย

สโมสรกิจกรรมทางสังคมเป็นการผสมผสานที่ทันสมัยของสโมสรประเภทอื่น ๆ และสะท้อนถึงสังคมที่หลากหลายและหลากหลายมากขึ้นในปัจจุบัน สโมสรเหล่านี้มุ่งเน้นไปที่กิจกรรมที่มีให้สำหรับสมาชิกสโมสรในเมืองหรือพื้นที่ที่สโมสรตั้งอยู่ เนื่องจากวัตถุประสงค์ของสโมสรเหล่านี้ถูกแบ่งระหว่างปฏิสัมพันธ์ทางสังคมทั่วไปและการมีส่วนร่วมในเหตุการณ์ด้วยตัวของมันเอง สโมสรจึงมีแนวโน้มที่จะมีสมาชิกโสดมากกว่าสมาชิกที่แต่งงานแล้ว บางสโมสรจำกัดการเป็นสมาชิกไว้กับอีกสโมสรหนึ่ง และบางสโมสรมีไว้สำหรับเกย์และเลสเบี้ยน

สมาชิกสามารถถูกจำกัดหรือเปิดให้บุคคลทั่วไปได้เช่นเดียวกับกิจกรรม สโมสรส่วนใหญ่มีสมาชิกภาพจำกัดตามเกณฑ์เฉพาะ และจำกัดกิจกรรมสำหรับสมาชิกเพื่อเพิ่มความปลอดภัยให้กับสมาชิก จึงทำให้เกิดความรู้สึกสนิทสนมกันและเป็นส่วนหนึ่งมากขึ้น สโมสรกิจกรรมทางสังคมสามารถมีกำไรหรือไม่ก็ได้ และบางสโมสรก็ผสมผสานกัน (เช่น สโมสรที่แสวงหาผลกำไรที่มีหน่วยงานการกุศลที่ไม่แสวงหากำไร เป็นต้น) Inter-ตัวแทนสมาคม (IVC)เป็นสโมสรที่ไม่แสวงหากำไรที่ใหญ่ที่สุดของอังกฤษ

สโมสรสุภาพบุรุษโดย โจเซฟ ไฮมอร์ค. 1730

ชมรมทางสังคมบางแห่งจัดขึ้นตามการแข่งขัน เช่น หมากรุกและสะพาน สโมสรอื่นๆ ได้รับการออกแบบมาเพื่อสนับสนุนการเป็นสมาชิกของชนชั้นทางสังคมบางประเภท ในทศวรรษที่ 1940, 1950 และ 1960 สโมสรทางสังคมเป็นชื่อตั้งต้นของแก๊งต่างๆ เช่น Hamburgs of Chicago ที่น่าอับอาย กลุ่มผู้ใหญ่และเยาวชนอพยพชาวลาตินรวมตัวกันเป็นสโมสรทางสังคมเช่น: Black Eagles, Flaming Arrows, Paragons และ Young Lords สโมสรที่ประกอบด้วยชนชั้นสูงเป็นที่รู้จักกันเป็นอย่างดีในชื่อสโมสรสุภาพบุรุษ (เพื่อไม่ให้สับสนกับสโมสรเปลื้องผ้า ) และสโมสรชนบท (แม้ว่าสิ่งเหล่านี้จะมีลักษณะเป็นกีฬาด้วยเช่นกันดูด้านล่าง ) การเป็นสมาชิกสโมสรสุภาพบุรุษจำเป็นต้องมีความสามารถในการจ่ายค่าธรรมเนียมจำนวนมากรวมถึงการเชิญจากสมาชิกปัจจุบันที่แสวงหาสมาชิกใหม่ที่มีคุณสมบัติตรงตามเกณฑ์ส่วนบุคคล เช่น ไลฟ์สไตล์ ฐานคุณธรรม ฯลฯ สมาชิกกลุ่มที่มีอภิสิทธิ์น้อยกว่า แต่ในบางกรณีก็ยังเป็นแบบพิเศษเฉพาะคือสโมสรสำหรับผู้ชายที่ทำงาน . คลับ จำกัด ให้ทั้งเจ้าหน้าที่หรือทหารเกณฑ์อยู่ในฐานทหาร

สโมสรสุภาพบุรุษสมัยใหม่มีกรรมสิทธิ์ในบางครั้ง เช่น เป็นเจ้าของโดยซินดิเคทส่วนบุคคลหรือของเอกชนและดำเนินการบนพื้นฐานการแสวงหาผลกำไร แต่บ่อยครั้งกว่าเป็นเจ้าของโดยสมาชิกที่มอบหมายให้คณะกรรมการบริหารกิจการต่างๆ เริ่มแรกมีการพัฒนาสูงสุดในลอนดอน ซึ่งย่านเซนต์เจมส์มีชื่อมานานแล้วว่า "คลับแลนด์"

สโมสรที่เป็นกรรมสิทธิ์ในลอนดอนในปัจจุบัน ได้แก่Soho Houseซึ่งเริ่มธุรกิจในปี 1995 และGroucho ClubของSohoซึ่งเปิดในปี 1985 ในฐานะ "ยาแก้พิษของสโมสรแบบดั้งเดิม" ด้วยเจตนารมณ์นี้ สโมสรจึงได้รับการตั้งชื่อตามGroucho Marxเนื่องจากคำกล่าวที่มีชื่อเสียงของเขาว่าเขาไม่ต้องการเข้าร่วมสโมสรใดๆ ที่จะมีเขาเป็นสมาชิก