วันพุธที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2559
ความสําคัญของวรรณคดีวรรณคดีเป็นสิ่งสร้างสรรค์อันล้ำค่าของมนุษย์ มนุษย์สร้างและสื่อสารเรื่องราวของชีวิตวัฒนธรรมและอารมณ์ความรู้สึกที่เกี่ยวข้องหรือสะท้อนความเป็นมนุษย์ด้วยกลวิธีการใช้ถ้อยคําสํานวนภาษา ซึ่งมีความเหมือนหรือแตกต่างกันไปในแต่ละยุคสมัย Show พระยาอนุมานราชธน (ยง เสฐียรโกเศศ) ได้กล่าวถึงความสําคัญของวรรณคดีไวในหนังสือแง่คิดจากวรรณคดีว่าโลกจะเจริญก้าวหน้ามาได้ไกลก็เพราะวิทยาศาสตร์ แต่ลําพังวิทยาศาสตร์เท่านั้นไม่ครอบคลุมไปถึงความเป็นไปในชีวิตที่มีอารยธ..อ่านต่อ ไม่มีความคิดเห็น:แสดงความคิดเห็น��ó���� �����Ե ��ͤԴ �Ӥ� �ӹǹ ����� �ҹ��¹ >> ��ó��� ���Ѳ�ҡ�âͧ��ó����� �����Ӥѭ�ͧ������¹��ó����� ��������¢ͧ��ó��� �����Ӥѭ�ͧ������¹��ó��������Դ��ó��� �ԪԵ �Ѥ�Ԩ �������� �ӹҹ���Դ��ó��բͧ�ҵԵ�ҧ � �ҷ� �ӹҹ��ա �ӹҹ�ѹʡĵ �ӹҹ�չ �繵���Ңͧ��ɮա�á��Դ��ó�������»Ѩ�غѹ ��������˵ط�������Դ��ó��յ����ѡ�Ԫҡ��������������ҡ���������仹�� ����ǹ�������ԧ�ӹҹ��������������᷺������ ���
�����Ӥѭ�ͧ������¹����ѵ���ó��� ���ͧ�ҡ��ó�����ǹ�˭��Դ��鹨ҡ�ç�ѹ���㨷�������յ����Ҿ����˵ء�ó��Ǵ������ؤ���¢ͧ����� �� �դ�����蹪����á��� ��������ö���ͺح����բͧ�ؤ���Ӥѭ��������ͧ������ʴش� ����դ�������������ѷ�����ʹҡ�������ͧ�������ЪҴ� �֧�����ó��շ���Դ�ҡ�����������ǹ��Ǣͧ ������ͧ ����觡��ѡ���ҧ��������Щҡ�ͧ����ͧ��鹨ҡ��觷�����觻��ʺ���������ǹ�ҡ �͡�ҡ�ٻẺ �ӻ�оѹ�� ������ ��������Ӥѭ�ͧ����ͧ�ѡ��仵����Թ����ͧ�ѧ������·���� ���Щй�鹡����ҹ��ó��������س��ҷ�����ԧ ���繵�ͧ���¹ ��ó�����ԧ����ѵ� ���ͻ���ѵ���ó��ջ�Сͺ���� ������¹����ѵ���ó��� �Ԩ�óҶ֧������Ӥѭ�ͧ��ó���㹴�ҹ��ҧ � �ѧ���
�ѧ��� ����֡�һ���ѵ���ó��� ������Һ����Ңͧ��ó�����������ͧ����Դ������ҧ�� ���ç�ѹ�������� �������� ���繼���� �Է�ԾŢͧ�˵ء�ó��ҹ���ͧ����յ����ó��� ����Է�ԾŢͧ ��ó��շ���յ���ѧ����������ؤ���� ����ª��ͧ������¹����ѵ���ó���
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี วรรณคดี หมายถึง วรรณกรรมหรืองานเขียนที่ยกย่องกันว่าดี มีสาระ และมีคุณค่าทางวรรณศิลป์ การใช้คำว่าวรรณคดีเพื่อประเมินค่าของวรรณกรรมเกิดขึ้นในพระราชกฤษฎีกาตั้งวรรณคดีสโมสรในสมัยรัชกาลที่ 6 (พระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัว) วรรณคดีเป็นวรรณกรรมที่ถูกยกย่องว่าเขียนดี มีคุณค่า สามารถทำให้ผู้อ่านเกิดอารมณ์สะเทือนใจ มีความคิดเป็นแบบแผน ใช้ภาษาที่ไพเราะ เหมาะแก่การให้ประชาชนได้รับรู้ เพราะสามารถยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น รู้ว่าสิ่งใดควรหรือไม่ควร และทรงคุณค่า วรรณคดีในภาษาไทย[แก้]วรรณคดีในภาษาไทย ตรงกับคำว่า "Literature" ในภาษาอังกฤษ โดยคำว่า Literature ในภาษาอังกฤษมาจากภาษาละติน แปลว่า การศึกษาระเบียบของภาษา ซึ่งในภาษาอังกฤษจะมีความหมายหลายอย่าง ดังนี้
สำหรับในภาษาไทย วรรณคดี ปรากฏครั้งแรกในหนังสือพระราชกฤษฎีกาตั้งวรรณคดีสโมสร วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2457 โดยมีความหมายคือ หนังสือที่ได้รับยกย่องว่าแต่งดี นั้นคือมีการใช้ภาษาอย่างดี มีศิลปะการแต่งที่ยอดเยี่ยมทั้งด้านศิลปะการใช้คำ ศิลปะการใช้โวหารและถูกต้องตามหลักไวยากรณ์ และภาษานั้นให้ความหมายชัดเจน ทำให้เกิดการโน้มน้าวอารมณ์ผู้อ่านให้คล้องตามไปด้วย กล่าวง่าย ๆ คือ เมื่อผู้อ่าน ๆ แล้วทำให้เกิดความรู้สึกซาบซึ้ง ตื่นเต้นดื่มด่ำ หนังสือเล่มใดอ่านแล้วมีอารมณ์เฉย ๆ ไม่ซาบซึ้งตรึงใจและทำให้น่าเบื่อถือว่าไม่ใช่วรรณคดี หนังสือที่ทำให้เกิดความรู้สึกดื่มด่ำดังกล่าวนี้จะต้องเป็นความรู้สึกฝ่ายสูง คือทำให้เกิดอารมณ์ความนึกคิดในทางที่ดีงาม ไม่ชักจูงในทางที่ไม่ดี การศึกษาวรรณคดีโดยวิเคราะห์ตามประเภท สามารถแบ่งได้เป็นประเภทต่าง ๆ ได้ดังต่อไปนี้
อ้างอิง[แก้]ดูเพิ่ม[แก้]
แหล่งข้อมูลอื่นๆ[แก้]
วรรณคดีมีความสําคัญอย่างไรบ้างวรรณคดีเป็นวรรณกรรมที่ถูกยกย่องว่าเขียนดี มีคุณค่า สามารถทำให้ผู้อ่านเกิดอารมณ์สะเทือนใจ มีความคิดเป็นแบบแผน ใช้ภาษาที่ไพเราะ เหมาะแก่การให้ประชาชนได้รับรู้ เพราะสามารถยกระดับจิตใจให้สูงขึ้น รู้ว่าสิ่งใดควรหรือไม่ควร และทรงคุณค่า
นักเรียนคิดว่าวรรณคดีมีความสําคัญอย่างไรนอกจากวรรณคดีจะมีคุณค่าด้านมรดกด้านปัญญาของคนในชาติแล้ว ยังมีคุณค่าเป็นเครื่องเชิดชูความเป็นอารยะของชาติ ช่วยสะท้อนถึงบุคลิกลักษณะประจำชาติ และช่วยทำให้คนในชาติมีความรู้เรื่องราวในอดีต อันเป็นแนวทางให้พิจารณาและวิเคราะห์ได้ว่าบรรพบุรุษของชาติไทยได้ดำรงชีวิตอย่างไร จึงสามารถรักษาบ้านเมืองไว้ให้อนุชนรุ่นหลังได้จนเท่า ...
วรรณคดีสะท้อนอะไรบ้างวรรณคดีและวรรณกรรมเป็นบันทึกทางสังคมและสะท้อนวิถีชีวิตความเป็นอยู่ของคนในยุคนั้น ๆ ผ่านตัวละครที่สร้างตามจินตนาการของผู้แต่ง ไม่ว่าจะเป็นพระราชา สามัญชน หญิง ชาย คนดี คนชั่ว ผู้อ่านจึงสามารถเรียนรู้สัจธรรมของชีวิตได้จากลักษณะนิสัยของตัวละครเหล่านั้น ได้ข้อคิด ในการดำาเนินชีวิต เช่น ความดีย่อมชนะความชั่ว รู้จักการ ...
จุดประสงค์ในการแต่งวรรณคดี คืออะไรจุดประสงค์ขั้นพื้นฐาน ที่ว่ามีจุดประสงค์ขั้นพื้นฐานนั้น หมายถึงวรรณกรรมนั้นแต่งขึ้นเพื่อสนองความ ต้องการส่วนบุคคลเป็นสำคัญ ความต้องการส่วนบุคคลที่ว่านี้ก็หมายถึงจินตนาการ และอารมณ์ สะเทือนใจของกวีหรือนักประพันธ์คนนั้น จินตนาการและอารมณ์สะเทือนใจนี้ กวีหรือผู้
|