อินโดนีเซีย อันตราย Pantip

อยากรู้ความคิดเห็นของท่าน ต่อประเทศอินโดนีเซีย

ในแง่ไหนก็ได้ครับ ประสบการณ์ ความคิดเห็น อยากรู้ว่าคนไทยคิดยังไง จะแง่ดีแง่ร้าย ถ้ายาวก็ดี รออ่านอยู่ครับ

ส่วนตัวผมหลงรักประเทศอินโดนีเซีย มีญาติที่สนิทมากไปแต่งงานกับคนอินโดทำให้มีโอกาสได้ไปบ่อย ปีละครั้งเป็นอย่างน้อย ไปแต่ละทีก็อยู่จนครบโควต้าประมาณ 1 เดือน ผมไปก็ไปอยู่ใช้ชีวิตที่นั่น เที่ยวแค่ที่ใกล้ๆ บ้านญาติผมอยู่ในเมืองเล็กๆ ใน Bandung ค่อนข้างชนบท ไม่ใช่เมืองท่องเที่ยว อากาศหนาว ธรรมชาติสวยงามมาก มีปล่องภูเขาไฟใกล้บ้านด้วย ผู้คนก็อัธยาศัยดี ของกินของใช้ ค่ารถโดยสารทุกอย่างถูกมาก มีแพงก็ของที่ไม่ใช่ของท้องถิ่น เช่น ทุเรียน

ประทับใจทุกครั้งที่ไปแทบไม่อยากจะกลับมาเลยทีเดียว

อินโดนีเซีย ฉันละมึนกะคนประเทศคุณ

เรื่องที่มึนและก็ทำให้หงุดหงิดตลอดตั้งแต่ย้ายมาประเทศนี้ คือ
1. ติดต่อทุกอย่างต้องเดินทางใต้โต๊ะ (สินบน) ตั้งแต่หน้าประตูยันถึงห้องเจ้านาย ยกตัวอย่าง เมื่อเดือน ต.ค 2556 เดินทางมาอินโดนีเซีย
เพื่อมาพบเอเยนซี่ และเค้าจะพาไปดูอพาร์เมนต์ที่เราสนใจจะเช่า ด่านแรก คือ ตม. ทุกอย่างยื่นให้ตรวจ(passport 3 คน พ่อแม่ลูก) จนท.ดูท่าท่างอัธยาศัยดี
สนทนาทักทาย Are you Thai? Yes, i'm. Do you speak English? Yes, I do. Good good. Do you understand indonesia Language? No.
Ok. Done for your guys. Oh do you have something to me??????? ไอ้ประโยคสุดท้าย ดิฉันก็หลุดตอบไปด้วยความใสซื่อ No. ฉันไม่มีอะไรตุกติกอยู่แล้ว
พี่แกทำหน้างงๆๆ อึ้งๆ สามีรีบตอบ Oh i see i have. คิดในใจสามีซ่อนอะไรมาเหรอ เค้าถึงรู้ว่ามีให้ พอสามีเอาออกมาจากกระเป๋า คือ เงิน 200,000 IDR สามีก็กำๆ
แล้วส่งให้แบบหลบ อันนี้ทำดิฉันงง เดินทางเข้ามาทุกอย่างถูกต้อง มาเจอ จนท.ตม ยังงี้พึ่งเคยเห็น จิงนะ จากที่เคยเดินทางมา เจอประเทศแรกในโลกที่ฉันเดินทาง
2. ผ่าน ตม. เดินมาเอากระเป๋า นึกว่าจะจบ มีพนักงานรับกระเป๋าที่ สายพ่าน เดินล้อมหน้าหลังพูดประมาณว่ารับกระเป๋าให้มั๊ย (สามีแปลให้ฟัง) จิงเค้าก็ไม่ได้พูกภาษานี้หรอก
แต่เดินทางมานี้เลยรู้ เราก็งง รอบ 2 รับให้ทำไม กระเป๋าฉันสายพ่านไหนฉันไปรับเองได้ ท่าอาศยานไหน ก็มี จนท.ประจำสายพ่าน ให้ความสะดวก ถ้ามากะเด็ก Airport
อื่นๆหรือที่ไทย เค้าจะมาอำนวยความสะดวก เอารถเข็นมาให้ ถ้ากระเป๋าใหญ่ก็ช่วยยก อันนี้ มาบอกรับให้ ขอ 10 USD สามีก็หลบหน้าหลบหลัง จนรำคาญ
บอก 50,000 IDR เอาปะ เราก็บอกไม่ต้อง ฉันไปเอาเองได้ 3 คน 2 กระเป๋าทำไมต้องจ่าย สามีบอกตัดความรำคาญ และบางที่อาจจะโดนกลั่นแกล้งได้ สามีบอกมีนะ
เพื่อนกะครอบครัวที่มาก่อนเราโดนไปแล้ว กระเป๋าไม่ออกมาจากสายพาน คือรอนาน ชาวบ้านไปกันหมดแล้ว
3. ได้กระเป๋าตัวเอง เดินออกมา เราถามว่า จะไปโรงแรมกันยังงัย สามีบอกมีรถบริษัทมารับพาไปส่ง เหรอ ค่อยยังชั่ว รออยู่เกือบ 20 กว่านาที รถไม่มา สามีโทรตาม ไม่รับสาย(คนขับ)
สามีโทรหา ผจก.ฝ่ายที่ค่อยเป็นผู้ประสานการย้ายที่ทำงานของเรา ผจก.โทรกลับบอกใกล้ถึงแล้ว คนขับเค้าจำวันผิด(พูดง่ายๆ เค้าลืม) พวกเราต้องรอไปอีก รวม 40 นาที
4. อยู่โรงแรม หลายวัน อยากไปเที่ยวไม่รู้ไปไหน ก็ไปเดินห้างใกล้ๆ ชื่อห้าง MOI (Mall of Indonesia) จนท.โรงแรมเรียก Taxy ให้ ไปถึง MOI ค่ามิเตอร์บอก 42,000 IDR
ไม่มีแบงค์ย่อยให้แบงค์ 100,000 IDR ต้องทอน 58,000 IDR รอตังค์ทอน เค้าคืนมาให้ 50,000 IDR เราก็รอ เค้าก็ตะคอก Tip (มีด้วยเหรอว่ะ ทิปเค้าจะให้เองเพราะพอใจ นี่
คุณเอาไปเอง ไม่ถามความพอใจเราสักคำ)
5. ไปทำ Visa ที่สถานทูตอินโดในไทย ไปนอนโรงแรมตั้งแต่วันศุกร์ เพราะเอเยนซี่ที่ดูแล Expat Packing บอกไปรับวีซ่าได้เลย เอกสารเรียบร้อยทุกขั้นตอนแล้ว
ก็ย้ำถามสามีตลอด มันใช่เหรอ เค้าไม่ต้องการเอกสารอะไรเพิ่มเติม, มันใช่เหรอ passport ลูกหมดอายุ ปี 2014 เดือน มิถุนายน. สามีบอก เอเยนซี่เค้าบอกเรียบร้อยทุกประการ
ไปถึงสถานทูต เช้าวันจันทร์ เข้าแถว ยื่น จม.เป็นเอกสารภาษาอินโด จนท.บอกว่า คุณต้องกรอกแบบฟอร์ม และ 3 วันทำการ ถึงจะออกวีซ่าให้ได้ สามีหัวเสีย แล้วไอ้ที่นั่งเครื่อง
ไปหาเอเยนซี่ที่นู้น มันให้ทำไรวะ. เดินออกมาเกือบจะพ้นประตูสถานทูต ฉุกคิดเข้าไปถาม จนท. ว่า passport ลูกหมดอายุ ปีหน้า เดือน 6 เป็นปัญหาทำวีซ่าหรือเปล่า
ทันทีเลย จนท.บอก passport ต้องมีอายุ 1 ปี กลับถึงโรงแรมโทรไปเฉ่งๆๆๆๆเอเยนซี่ แล้วบอกด้วยว่า ฉันต้องไปทำ passport ให้ลูกใหม่ ไหนบอกทุกอย่างไม่มีปัญหา
6. เรื่องวีซ่า จบ เราดำเนินการหาข้อมูล ย้ำความถูกต้องเอง ได้วีซ่า วันไปรับวีซ่า ฮืม!!!!!ตรวจสอบ ตรวจ 3 คน พ่อแม่ลูก ชื่อ นามสกุล เลขที่ passport ถูกต้อง
ได้วีซ่าอยู่ 12 Month. แต่ในบัดดล ของลูก ได้วีซ่า 12 Day. อันนี้ อยากจะร้องไห้หหหหหหหหห ออกให้ผิดอีกแล้ว เราก็บอก จนท. อันนี้มันไม่ใช้นะ พ่อแม่ได้ 12 Month
ลูกจะได้ 12 Day ได้งัย เค้าเอาไปตรวจสอบ แป๊บเดียว ออกมาแล้ว มี จนท. เอาหน้าวีซ่ามาให้เราดู แล้วเขียนภาษาอังกฤษกำกับ อธิบายให้เราเข้าใจ บอกว่า
ไม่มีปัญหา บลาๆๆ เราบอกคุณพูดฉันไม่เข้าใจ คุณจะมาเขียน ภาษาอังกฤษกำกับทำไม ก็แก้เป็น 12 Month ก็จบ ปรากฎเรามองไปที่ชื่อ เราบอกว่า นั่นมันไม่ใช่ passport ลูกฉัน
เครียดๆๆๆๆมั๊ย นี่ทำงานระดับสถานทูตนะ ดิฉันตอบแบบตรูเริ่มเครียดแล้วนะ. จนท.รีบเอาไปเช็ค ออกมาย้ิมแห้งๆ แก้ผิดอัน อันนี้แกให้ถูกแล้ว(ปล. ส่วนอันที่แก้มะกี้ ของใครมะรู้ก็ตาม
เฉ่งกานเองนะคะ)
7. ปลาย ธ.ค เดินทางมาอินโด เอเยนซี่ บอกทำเรื่องเช่าบ้านเรียบร้อย มาพักอยู่ รร.รอก่อน หลังปีใหม่เสร็จ รอจนวันที่ 5 ม.ค. บอกยังไม่เสร็จ น่าจะประมาณกลางเดือน เฮ่อ!! เหนื่อยทำ
อะไรไม่เคยรอบคอบรัดกุม ติดนู้นนี่ งั้นขอกลับไทยก่อนแล้วกัน
8. 18 ม.ค มาถึงอินโด ถามสามีเลย อันนี้เข้าคอนโด หรือเข้าบ้าน คนขับรถจำเวลามารับได้มั๊ย สามีตอบ เข้าบ้าน คนขับรถมาแล้ว รออยู่ รอดไปรอบนี้ รอบนี้บริษัทเปลี่ยนคนขับรถใหม่ด้วย ปรากฎว่า อาบังแกขับรถมือเดียว ถือโทรศัพท์คุยตลอดทาง มาถึงคอนโดจอดรถให้ พี่ก็แช่ตูดในรถ สามีพยายามเปิดท้ายเปิดไม่ได้ พี่แกเลยมาเปิดให้
9. อยู่มาได้เกือบ 2เดือนแล้ว ถามหาประกันสุขภาพและชีวิตที่นี่ เพราะ Expat Packing เค้าจะต้องทำให้ สามีบอก เอเยนซี่ทำให้อยู่ รอมานาน จนเมื่อต้นเดือน ก.พ สามีเอาการด์
AIA ประกันชีวิตมาให้ มีการ์ดสุขภาพฟันแยกต่างหากด้วย ดีใจจัง ครั้งที่แล้ว ค่าฟันต้องจ่ายเอง 40% แต่นี่ไม่ต้อง เค้าจ่าย.  แต่ๆๆๆๆๆๆ AIA Card ของลูก สามี ถูกต้อง แต่ของฉัน เค้าเอานามสกุลตอนยังไม่แต่งงานมาใส่ แทน. โอ๊ย!!!!!!วีซ่าอินโด, วีซ่าจีน, passport ไทย,บัตรประชาชนไทย,เอกสารธุรกรรมทุกอย่าง เป็น นามสกุลสามีแล้ว อยากจะกรีดอีกรอบ.
10. บริษัทให้รถยนต์ส่วนตัวพร้อมคนขับ พี่แกตัวเล็ก หน้าตาไม่ดุเหมือนคนที่แล้ว ขับรถก็ดีนะ ไม่คุยโทรศัพท์เลย แต่บอก มารับ 7 โมง พี่จะมา 7.15. บอก 6.30 am พี่แกบอกเช้าไป เค้าเริ่มทำงาน 7 โมง งั้นมาให้ตรงเวลาหน่อยนะคะ ไปซื้อของกะลูก 2 มือ หิ้วของพร้อมจูงลูก นิ้วจนบวมแดง พี่แกมารับ จอดรถอย่างนิ่ม แล้วงัย 2มือดิฉันเปิดกระโปรงรถไม่ได้ จะใช้ปากก็ไม่ได้. จนบอกให้ลูกไปบอก คุณลุงคะ ช่วยมาเปิดบูทให้แม่หน่อย แต่เวลาไปรับสามีที่ทำงาน สามีไม่ได้ถือของอะไรหนักเลย พี่แกไปเปิดประตูให้ ผิดกะฉัน ปกติ คนขับรถให้ทำงาน 6 วัน
แต่วันเสาร์เราไม่มีความจำเป็นใช้รถ เค้าไม่ต้องมา เฉพาะวันอาทิตย์ให้มาพาไปโบสถ์ไม่ถึงเที่ยงก็กลับ พี่แกจะบ่ายเบี่ยง จนสามีใช้วิธีอะผมให้ค่าเหนื่อยคุณ 100,000 IDR ที่นี่โอเค
11. มาอยู่นี่ ก็ให้เพื่อนร่วมงานสามีแนะนำบริษัทแม่บ้าน หรือแม่บ้านมาให้ทำงาน ดิฉันให้เริ่มงาน 8 โมง เพราะคอนโดเราแค่ 3ห้องนอน เล็กๆ ให้ทำงานเป็นชั่วโมง ฉันให้ทำ 3 ชม.
จิงๆคนแนะนำบอก 2 ชม.ก็เสร็จ ให้ ชม.ละ 70,000 IDR. 2 ชม. ดิฉันก็ให้ 150,000 ทุกที แต่คุณน้องเธอกวาดบเานไปก็กลัวพื้นแตกหรืองัยไม่ทราบ ค่อยๆ ปัดฝุ่นก็คุยโทรศัพท์ หัวเราะ
เอิ๊กอ๊าก, เอาผ้าซักก็ไม่แยกผ้า ทั้งๆที่บอกแล้ว, วันไหนมารีดผ้า ก็รีดผ้าทั้งวันช้ามาก บางทีเกิน 3ชม. ไม่เห็นเหมือนกะที่คนแนะนำบอกมาเลย ลืมบอกว่า รีดแต่เสื้อผ้าชุดทำงานของสามี
ของดิฉันกะลูก รีดเองคะ
    เขียนมายาว เพราะมันเป็นอะไรที่เกิดขึ้นจิงกะระบบและคนที่ทำงาน ของคนประเทศนี้ ซึ่งดิฉันมีความคิดเห็นที่สรุปด้วยตัวดิฉันเอง ย้ำด้วยดิฉันเองคือ คนที่นี่ 1. ทำงานมักง่าย ไม่รอบคอบหรือเปล่า 2. คอรับชั่นที่นี่ดูเหมือนปกติ ?
ขนาดไปยื่นเข้าแถว อยากได้คิวเร็วก็ไปใต้โต๊ะ แป๊บเดียวเลขกระโดด อันนี้ก็เจอมาแล้ว ที่สำนักงานตรวจคนเข้าเมือง. 3. ค่อนข้างขี้เกียจ ไม่กระตือรือล้น? 4. ไม่ค่อยมี Service Mind น้ำใจช่วยเหลือ?. 5. อะไรก็เงินเงิน (หน้าเงินอะ) ?ใครมีความเห็นอะไรเกี่ยวกับคนที่นี่ ช่วยมาแชร์ดิฉันนะคะ ดิฉันจะได้ปรับให้ถูกกะคนที่นี่ เพราะต้องอยู่กันอีกยาว