ทวีปอเมริกาเหนือ แยกพิจารณาได้เป็น 3 เขตใหญ่ ๆ ดังนี้
เขตเทือกเขาสูงภาคตะวันตก เป็นเทือกเขาสูงหินใหม่ที่มีความยาวตลอดแนวของทวีป ประกอบด้วยเทือกเขาสูงสลับซับซ้อนกัน ที่สำคัญได้แก่
เทือกเขารอกกี้ เทือกเขาโคสต์ เทือกเขาแคสเกด และ เทือกเขาเซีนราเนวาดา ในสหรัฐอเมริกา
เทือกเขาแมกเคนซี ในประเทศแคนาดา
ยอดเขาสูงที่สุดในกลุ่มประเทศแองโกล-อเมริกา คือ ยอดเขาแมกคินเลย์ (สูง 6,194 เมตร) ในเทือกเขาอะแลสกา
เขตเทือกสูงมีที่ราบสูงหรือแอ่งแผ่นดิน
จากเหนือสู่ใต้ ได้แก่
ที่ราบสูงอะแลสกา บริติชโคลัมเบีย เกรตเบซิน โคโลราโด และ เม็กซิโก
เขตลุ่มแม่น้ำ ไหลผ่านที่ราบสูงระหว่างเทือกเขา เป็น แม่น้ำสำคัญได้แก่
แม่น้ำยูคอน โคลัมเบีย โคโลราโด และ แม่น้ำริโอ กรองด์
<<<ยอดเขาที่ถูกกัดเซาะในเนินหินดำของดาโกตา สหรัฐอเมริกา
เขตที่ราบภาคกลาง ตั้งอยู่ระหว่างเทือกเขาสูงทางตะวันตกกับที่สูงภาคตะวันออก
เป็นที่ราบกว้าง ประกอบด้วยโครงสร้างที่สำคัญ 2 บริเวณได้แก่
1.เขตหินเก่าแคนาดาหรือลอเรนเธียน อยู่ทางเหนือของทวีป มีลักษณะเป็นรูปโค้งรอบอ่าวฮัดสัน ลักษณะโครงสร้างเป็นหินเก่าที่มีความแข็งแกร่ง ผ่านการสึกกร่อนมาช้านาน มีความเก่าใกล้เคียงกับหินเก่าในคาบสมุทรสแกนดิเนเวียของทวีปยุโรป เป็นบริเวณที่เคยมีธารน้ำแข็งไหลผ่าน เต็มไปด้วยทะเลสาบขนาดต่าง ๆ
ประกอบด้วยทะเลสาบน้ำจืดขนาดใหญ่ 5 แห่ง ดังนี้
ทะเลสาบสุพีเรีย มิชิแกน ฮูรอน อีรี และ
ออนตาริโอ
ทะเลสาบวินนิเปก เกรตแบร์ เกรตสลาฟ อะทาบาสกา ประชากรอาศัยอยู่อย่างเบาบางเพราะอากาศหนาวจัด
แม่น้ำสายสำคัญ
แม่น้ำเซนต์รอเรนซ์ ไหลลงสู่มหาสมุทรแอตแลนติก
2.เขตที่ราบลุ่มแม่น้ำมิสซิสซิปปีและทุ่งหญ้าแพรรี ได้แก่
ที่ราบลุ่มแม่น้ำมิสซิสซิปปี และสาขา
เช่น แม่น้ำมิสซูรี โอไฮโอ อาร์คันซอร์ เทรนเนสซี และ แม่น้ำแดง
เขตภูเขาหินเก่าภาคตะวันออก ประกอบด้วยเทือกเขาและที่ราบสูง วางตัวจากทิศตะวันออกเฉียงเหนือไปยังทิศตะวันตกเฉียงใต้
ยอดเขาสูงที่สุด คือ ยอดเขามิตเชล (สูง 2,037 เมตร)
<<<ภูมิประเทศทะเลทรายหินในยูทาร์ สหรัฐอเมริกา
|