เขตที่ราบใหญ่หรือเกรตเพลนส์ great plains มีพื้นที่ครอบคลุมบริเวณในข้อใด

Great Plains ( ฝรั่งเศส : Grandes สเพลนส์ ) บางครั้งเพียงแค่ " ที่ราบ " เป็นขยายวงกว้างของที่ราบตั้งอยู่ทางทิศตะวันตกของแม่น้ำมิสซิสซิปปีและทางตะวันออกของเทือกเขาร็อคกี้มากของมันครอบคลุมในทุ่งหญ้า , บริภาษและทุ่งหญ้ามันคือส่วนใต้และส่วนหลักของที่ราบมหาดไทยของทวีปอเมริกาเหนือ ซึ่งรวมถึงทุ่งหญ้าสูงระหว่างเกรตเลกส์และที่ราบสูงแอปปาเลเชียน และที่ราบไทกาและที่ราบทางเหนือecozones ในภาคเหนือของแคนาดา

Great Plains ตั้งอยู่ทั่วทั้งสหรัฐอเมริกาตอนกลางและแคนาดาตะวันตกครอบคลุม:

• ความสมบูรณ์ของรัฐในสหรัฐของแคนซัส , เนบราสก้า , นอร์ทดาโคตาและเซาท์ดาโคตา ;
• ส่วนของสหรัฐอเมริกาของโคโลราโด , ไอโอวา , มินนิโซตา , มิสซูรี , มอนแทนา , New Mexico , โอคลาโฮมา , เท็กซัสและไวโอมิง ;
• ส่วนทางตอนใต้ของประเทศแคนาดาจังหวัดของอัลเบอร์ต้า , แคตเชวันและแมนิโทบา

คำว่า "เกรตเพลนส์" มักจะหมายถึงส่วนที่ใหญ่กว่ามากในสหรัฐอเมริกา ในขณะที่ส่วนที่เล็กกว่าของแคนาดาเรียกว่าทุ่งหญ้าแคนาดาซึ่งครอบคลุมอัลเบอร์ตาตะวันออกเฉียงใต้ ซัสแคตเชวันตอนใต้ และแถบแมนิโทบาตะวันตกเฉียงใต้ที่แคบ (รวมเรียกว่า "ทุ่งหญ้าแพรรี") จังหวัด") ทั้งภูมิภาคเป็นที่รู้จักกันอย่างกว้างขวางสำหรับการสนับสนุนวัว - ranchingและdryland เกษตรกรรม

Great Plains ใกล้ชุมชนเกษตรกรรมในแคนซัสตอนกลาง

คำว่า "เกรตเพลนส์" ถูกใช้ในสหรัฐอเมริกาเพื่ออธิบายส่วนย่อยของแผนกกายภาพภายในที่กว้างใหญ่ไพศาลซึ่งครอบคลุมพื้นที่ส่วนใหญ่ของทวีปอเมริกาเหนือ นอกจากนี้ยังมีสกุลเงินภูมิภาคของภูมิศาสตร์มนุษย์หมายถึงอินเดีย Plainsหรือเพลนส์รัฐ [ ต้องการการอ้างอิง ]

ในแคนาดามีการใช้คำนี้น้อยมาก ทรัพยากรธรรมชาติของแคนาดาหน่วยงานรัฐบาลที่รับผิดชอบการทำแผนที่อย่างเป็นทางการ ถือว่าที่ราบภายในเป็นหน่วยเดียวที่ประกอบด้วยที่ราบและที่ราบที่เกี่ยวข้องหลายแห่ง มีภูมิภาคไม่เรียกว่า "Great Plains" ในเป็นAtlas ของประเทศแคนาดา [2]ในแง่ของภูมิศาสตร์มนุษย์ คำว่าแพรรีมักใช้ในแคนาดามากกว่า และภูมิภาคนี้เรียกว่าทุ่งหญ้าแคนาดามณฑลแพรรี หรือเรียกง่ายๆ ว่า "ทุ่งหญ้า" [ ต้องการการอ้างอิง ]

อเมริกาเหนือสิ่งแวดล้อม Atlasผลิตโดยคณะกรรมาธิการเพื่อความร่วมมือด้านสิ่งแวดล้อมเป็นหน่วยงาน NAFTA ประกอบด้วยหน่วยงานทางภูมิศาสตร์ของเม็กซิกันอเมริกันและรัฐบาลแคนาดาใช้ "Great Plains" ในฐานะที่เป็นอีโครีเจียนตรงกันกับทุ่งหญ้าที่โดดเด่นและทุ่งหญ้ามากกว่าที่จะเป็น ภูมิภาคทางสรีรวิทยาที่กำหนดโดยภูมิประเทศ [3]อีโครีเจียน Great Plains รวมถึงห้าภูมิภาคย่อย: Temperate Prairies, West-Central Semi-Arid Prairies, South-Central Semi-Arid Prairies, Texas Louisiana Coastal Plains และ Tamaulipas-Texas Semi-Arid Plains ซึ่งคาบเกี่ยวหรือขยาย ตามชื่อ Great Plains อื่นๆ [4]

ที่ราบใหญ่ก่อนที่หญ้าพื้นเมืองจะถูกไถที่ Haskell County, Kansas , 1897 แสดงให้เห็นชายคนหนึ่งนั่งอยู่หลัง ควายปลัก

ภูมิภาคนี้อยู่ห่างจากตะวันออกไปตะวันตกประมาณ 500 ไมล์ (800 กม.) และจากเหนือจรดใต้ 2,000 ไมล์ (3,200 กม.) พื้นที่ส่วนใหญ่เป็นบ้านของฝูงกระทิงอเมริกันจนกระทั่งพวกมันถูกล่าจนเกือบสูญพันธุ์ในช่วงกลาง/ปลายศตวรรษที่ 19 มีพื้นที่ประมาณ 500,000 ตารางไมล์ (1,300,000 กม. 2 ) คิดในปัจจุบันเกี่ยวกับขอบเขตทางภูมิศาสตร์ของ Great Plains แสดงโดยนี้แผนที่ที่ศูนย์ Great Plains ศึกษาUniversity of Nebraska-Lincoln [1]

คำว่า "เกรตเพลนส์" สำหรับภูมิภาคทางตะวันตกของประมาณที่96และทางตะวันออกของเทือกเขาร็อกกีโดยทั่วไปมักไม่ได้ใช้ก่อนต้นศตวรรษที่ 20 การศึกษาของ Nevin Fenneman ในปี 1916 แผนก Physiographic Subdivision of the United States [5]ได้นำคำว่า Great Plains มาใช้อย่างแพร่หลายมากขึ้น ก่อนที่จะว่าพื้นที่ที่ถูกเรียกว่าเกือบเสมอราบสูงในทางตรงกันข้ามกับที่ต่ำกว่าทุ่งหญ้าที่ราบของรัฐแถบมิดเวสต์ [6]ทุกวันนี้ คำว่า " ไฮเพลนส์ " ใช้สำหรับภูมิภาคย่อยของที่ราบใหญ่ [7]

Herd of Plains Bison หลายวัยพักผ่อนใน Elk Island Park, Alberta

Great Plains เป็นส่วนตะวันตกสุดของที่ราบภายในอเมริกาเหนือ อันกว้างใหญ่ซึ่งขยายไปทางตะวันออกถึงที่ราบสูงแอปปาเลเชียน การสำรวจทางธรณีวิทยาของสหรัฐอเมริกาแบ่ง Great Plains ในสหรัฐอเมริกาออกเป็นสิบส่วนย่อยทางสรีรวิทยา:

• Coteau du Missouriหรือ Missouri Plateau (ซึ่งขยายไปถึงแคนาดาด้วย ) เย็นจัด - ตะวันออกตอนกลางของ South Dakota ทางเหนือและทางตะวันออกของ North Dakota และทางตะวันออกเฉียงเหนือของ Montana;
• Coteau du Missouri, ไม่เกลี้ยงเกลา – ทางตะวันตกของ South Dakota, ทางตะวันออกเฉียงเหนือของWyoming , ทางตะวันตกเฉียงใต้ของ North Dakota และทางตะวันออกเฉียงใต้ของ Montana;
• แบล็คฮิลส์ – เซาท์ดาโคตาตะวันตก;
• ไฮเพลนส์ – ทางตะวันออกเฉียงใต้ของไวโอมิง, ทางตะวันตกเฉียงใต้ของเซาท์ดาโคตา, เนบราสก้าตะวันตก (รวมถึงเนินทราย ), โคโลราโดตะวันออก, แคนซัสตะวันตก ทางตะวันตกของโอกลาโฮมา, นิวเม็กซิโกตะวันออกและทางตะวันตกเฉียงเหนือของเท็กซัส (รวมถึงลาโน เอสตาคาโดและเท็กซัส ขอทาน );
• ที่ราบชายแดน – แคนซัสตอนกลางและโอกลาโฮมาตอนเหนือ (รวมถึงFlint , RedและSmoky Hills );
• โคโลราโด พีดมอนต์ – โคโลราโดตะวันออก;
• ส่วนเรตัน – นิวเม็กซิโกตะวันออกเฉียงเหนือ;
• Pecos Valley – นิวเม็กซิโกตะวันออก;
• Edwards Plateau – เท็กซัสตอนกลางตอนใต้; และ
• ภาคกลางของเท็กซัส – ภาคกลางของเท็กซัส

Great Plains ประกอบด้วยพื้นที่กว้างของประเทศซึ่งอยู่ใต้ชั้นเกือบตามแนวนอนที่ทอดตัวไปทางทิศตะวันตกจากเส้นเมริเดียนที่ 97 ทางตะวันตกไปยังฐานของเทือกเขาร็อกกีระยะทาง 300 ถึง 500 ไมล์ (480 ถึง 800 กม.) มันทอดตัวไปทางเหนือจากเขตแดนเม็กซิกันไกลถึงแคนาดา แม้ว่าระดับความสูงของที่ราบจะเพิ่มขึ้นทีละน้อยจาก 600 หรือ 1,200 ฟุต (370 ม.) ทางตะวันออกเป็น 4,000–5,000 หรือ 6,000 ฟุต (1,800 ม.) ใกล้ภูเขา แต่พื้นที่โล่งโล่งโดยทั่วไปมีขนาดเล็ก กึ่งแห้งแล้งสภาพภูมิอากาศการเจริญเติบโตไม่รวมต้นไม้และเปิดมุมมองที่กว้างไกล [8]

ที่ราบไม่ได้เป็นหน่วยที่เรียบง่าย มีโครงสร้างที่หลากหลายและอยู่ในระยะต่างๆ ของการพัฒนาการกัดเซาะ พวกเขาถูกขัดจังหวะเป็นครั้งคราวโดยสรรพสิ่งและescarpments พวกเขาจะเสียบ่อยครั้งโดยหุบเขา ทว่าโดยรวมแล้ว พื้นที่โล่งกว้างที่ขยายออกกว้างๆ ในระดับปานกลางจึงมักมีชัยเหนือกว่าชื่อ Great Plains สำหรับภูมิภาคโดยรวมนั้นสมควรได้รับ [8]

เขตแดนตะวันตกของที่ราบมักจะถูกกำหนดไว้อย่างดีจากการขึ้นเขาอย่างกะทันหัน อาณาเขตทางทิศตะวันออกของที่ราบนี้จะมีมากขึ้นสภาพภูมิอากาศกว่าภูมิประเทศ ปริมาณน้ำฝนรายปี 20 นิ้วมีแนวโน้มไปทางตะวันออกเฉียงเหนือเล็กน้อยใกล้กับเส้นเมอริเดียนที่ 97 หากต้องวาดขอบเขตที่ธรรมชาติแสดงให้เห็นเพียงการเปลี่ยนแปลงอย่างค่อยเป็นค่อยไป อาจนำสายฝนนี้ไปแบ่งที่ราบที่แห้งกว่าออกจากทุ่งหญ้าแพรรีชื้น ที่ราบอาจอธิบายได้ในส่วนเหนือ กลาง กลาง และใต้ โดยสัมพันธ์กับลักษณะเฉพาะบางประการ [8]

Northern Great Plains

ทางตอนเหนือของ Great Plains เหนือละติจูด 44 °รวมถึงภาคตะวันออกมอนแทนา , ภาคตะวันออกเฉียงเหนือไวโอมิงส่วนใหญ่ของนอร์ทและเซาท์ดาโกตาและแคนาดาหอมกรุ่น

Missouri River Valley ใน Central North Dakota ใกล้ Stanton, ND

นี่เป็นหนึ่งในตัวอย่างที่ดีที่สุดของประเภทนี้ สตราตาที่นี่เป็นยุคครีเทเชียสหรือตติยภูมิตอนต้นซึ่งเกือบจะอยู่ในแนวราบ แสดงให้เห็นพื้นผิวที่ราบเรียบของการเสื่อมโทรมโดยการค่อยๆ ไต่ขึ้นที่นี่และที่นั่นจนถึงยอดของผาชันที่ขรุขระ ซึ่งเป็นส่วนที่ลาดชันที่เหลืออยู่ของชั้นต้านทาน นอกจากนี้ยังเป็นครั้งคราวลาวา -capped ผายและเขื่อนสันเขาเกิดขึ้นข้ามระดับทั่วไป 500 ฟุต (150 เมตร) หรือมากกว่าและเห็นได้ชัดแสดงให้เห็นถึงอย่างกว้างขวางการชะล้างพังทลายของที่ราบรอบ ภาพนูนต่ำนูนสูงทั้งหมดเหล่านี้มีอยู่มากมายบนภูเขาในมอนทานาตอนกลาง เพนเพลนไม่อยู่ในวัฏจักรการกัดเซาะที่เห็นการผลิตอีกต่อไป ดูเหมือนว่าจะได้รับความเดือดร้อนจากการยกตัวของภูมิภาคหรือระดับความสูงที่เพิ่มขึ้น เนื่องจากแม่น้ำมิสซูรีตอนบนและกิ่งก้านของแม่น้ำไม่ไหลบนพื้นผิวที่ราบอีกต่อไป แต่ในหุบเขาที่เปิดโล่งและมีระดับดี ซึ่งต่ำกว่าระดับทั่วไปหลายร้อยฟุต ข้อยกเว้นที่สำคัญสำหรับกฎของหุบเขาที่โตเต็มที่นั้นเกิดขึ้น อย่างไรก็ตาม ในกรณีของแม่น้ำมิสซูรี ซึ่งเป็นแม่น้ำที่ใหญ่ที่สุด ซึ่งถูกทำลายโดยน้ำตกหลายแห่งบนหินทรายแข็งประมาณ 80 กม. ทางตะวันออกของภูเขา คุณลักษณะที่แปลกประหลาดนี้จะอธิบายเป็นผลมาจากการเคลื่อนที่ของแม่น้ำจากหุบเขา preglacial อย่างช้า ๆ ดีขึ้นโดยที่Pleistocene แผ่นน้ำแข็ง ที่นี่ แผ่นน้ำแข็งแผ่กระจายไปทั่วที่ราบจากที่ราบสูงของแคนาดาที่ยกระดับปานกลางซึ่งอยู่ไกลออกไปทางตะวันออกเฉียงเหนือ แทนที่จะเป็นภูเขาที่สูงกว่ามากทางทิศตะวันตก ระดับความสูงปัจจุบันของที่ราบใกล้ฐานภูเขาคือ 4,000 ฟุต (1,200 ม.) [8]

ที่ราบทางตอนเหนือถูกขัดจังหวะด้วยพื้นที่ภูเขาขนาดเล็กหลายแห่ง สีดำส่วนใหญ่ในภาคตะวันตกของเซาท์ดาโกตาเป็นกลุ่มที่ใหญ่ที่สุด พวกมันลอยขึ้นเหมือนเกาะขนาดใหญ่จากทะเล ครอบครองพื้นที่วงรีประมาณ 160 กม. จากเหนือ-ใต้ โดย 50 ไมล์ (80 กม.) ทางตะวันออก-ตะวันตก ที่ยอดเขาแบล็คเอลค์พวกเขาถึงระดับความสูง 7,216 ฟุต (2,199 ม.) และมีความโล่งใจอย่างมีประสิทธิภาพเหนือที่ราบ 2,000 หรือ 3,000 ฟุต (910 ม.) มวลภูเขานี้มีโครงสร้างคล้ายโดมโค้งแบน ตอนนี้ผ่าอย่างดี โดยแผ่กระแสน้ำที่ตามมา ชั้นบนสุดที่อ่อนแอกว่าถูกกัดเซาะจนถึงระดับที่ราบซึ่งขอบที่หงายขึ้นจะถูกตัดให้เท่ากัน ชั้นที่แข็งกว่าถัดไปได้ถูกกัดเซาะอย่างเพียงพอเพื่อเปิดเผยแก่นของหินอัคนีและหินแปรที่อยู่ภายใต้พื้นที่ประมาณครึ่งหนึ่งของพื้นที่โดม [8]

ที่ราบใหญ่ระดับกลาง

ชั้นของยุคไมโอซีนภายใต้ชั้นไพลสโตซีนและโฮโลซีนตอนปลาย อนุสรณ์สถานแห่งชาติ ฟอสซิลเตียงอาเกตเนบราสก้า

ในพื้นที่ตอนกลางของที่ราบ ระหว่างละติจูด 44°ถึง42°รวมถึงเซาท์ดาโคตาตอนใต้และเนบราสก้าตอนเหนือการกัดเซาะของเขตขนาดใหญ่บางแห่งนั้นซับซ้อนเป็นพิเศษ รู้จักกันในชื่อBadlandsเป็นรูปแบบที่ผ่าอย่างประณีตด้วยความโล่งใจไม่กี่ร้อยฟุต เนื่องจากสาเหตุหลายประการ:

• อากาศแห้งซึ่งป้องกันการเจริญเติบโตของสนามหญ้าtur
• เนื้อละเอียดของชั้นตติยภูมิในเขตพื้นที่รกร้าง
• ทุกร่องเล็กๆ ในฤดูฝน จะแกะสลักหุบเขาเล็กๆ ของมันเอง [8]

เซ็นทรัลเกรทเพลนส์

High Plains of Kansas ใน Smoky Hillsใกล้ Nicodemus

พื้นที่ตอนกลางของ Great Plains ระหว่างละติจูด 42°ถึง36°ซึ่งครอบครองทางตะวันออกของโคโลราโดและทางตะวันตกของแคนซัสระบุสั้น ๆ ว่าส่วนใหญ่เป็นที่ราบฟลูวิเอไทล์ที่ผ่าออก นั่นคือส่วนนี้ถูกปกคลุมครั้งเดียวได้อย่างราบรื่นด้วยค่อย ๆ ลาดธรรมดาของกรวดและทรายที่ได้รับการแพร่กระจายไกลไปข้างหน้าบนกว้างโล่งพื้นที่เป็นเพียดเงินฝากโดยแม่น้ำที่ออกมาจากภูเขา ตั้งแต่นั้นมาก็มีการพังทลายของหุบเขามากขึ้นหรือน้อยลง ภาคกลางของที่ราบจึงแสดงความแตกต่างอย่างชัดเจนกับส่วนทางเหนือ

ในขณะที่ภาคเหนือมีความเรียบเนื่องจากการกำจัดกรวดและทรายในท้องถิ่นออกจากพื้นผิวที่ไม่เรียบก่อนหน้านี้โดยการกระทำของแม่น้ำที่เสื่อมโทรมและแม่น้ำสาขาที่ไหลเข้าทางตอนใต้เป็นหนี้ความเรียบของการสะสมของกรวดและทรายที่นำเข้าบนพื้นผิวที่ไม่เรียบก่อนหน้านี้ โดยการกระทำของแม่น้ำที่ทวีความรุนแรงขึ้นและแหล่งน้ำที่ไหลออก ทั้งสองส่วนมีความคล้ายคลึงกันในความโดดเด่นที่หลงเหลืออยู่ซึ่งยังคงอยู่ที่นี่และอยู่เหนือที่ราบของส่วนทางเหนือ ในขณะที่ที่ราบลุ่มน้ำภาคกลางได้ฝังความโล่งใจที่มีอยู่ก่อนแล้วอย่างสมบูรณ์ ข้อยกเว้นสำหรับคำกล่าวนี้ต้องทำสำหรับทิศตะวันตกเฉียงใต้ ใกล้กับภูเขาทางตอนใต้ของโคโลราโด ที่ซึ่งมีหินลาวาที่ปกคลุมด้วยลาวา ( Mesa de Maya , Raton Mesa ) ยืนอยู่เหนือระดับที่ราบทั่วไปหลายพันฟุต จึงเป็นพยานถึงความแพร่หลาย การพังทลายของบริเวณนี้ก่อนจะขยายตัว [8]

Southern Great Plains

ทิวทัศน์ของ ทะเลสาบ Lawtonkaกังหันลม และที่ราบจากยอด เขาสก็อตต์ในโอคลาโฮมา

ส่วนทางตอนใต้ของ Great Plains ระหว่างละติจูด 35.5 องศาและ 25.5 องศาโกหกในภาคตะวันตกของเท็กซัส , ตะวันออกนิวเม็กซิโกและตะวันตกโอคลาโฮมา เช่นเดียวกับภาคกลาง ส่วนใหญ่เป็นที่ราบฟลูวิเอไทล์ผ่า อย่างไรก็ตาม ดินแดนตอนล่างที่ล้อมรอบทุกด้านวางมันไว้อย่างโล่งอกจนตั้งเป็นพื้นโต๊ะ ซึ่งรู้จักกันตั้งแต่สมัยที่ชาวเม็กซิกันยึดครองในชื่อLlano Estacado . วัดได้ประมาณ 150 ไมล์ (240 กม.) ทางทิศตะวันตกเฉียงเหนือและ 400 ไมล์ (640 กม.) ทางใต้ เป็นโครงร่างที่ผิดปกติมาก แคบไปทางทิศใต้ ระดับความสูงอยู่ที่ 5,500 ฟุต (1,700 ม.) ที่จุดตะวันตกสูงสุด ใกล้ภูเขามากที่สุดซึ่งเป็นแหล่งกรวด จากที่นั่น ลาดเอียงไปทางตะวันออกเฉียงใต้ในอัตราที่ลดลงก่อนอื่นประมาณ 12 ฟุต (3.7 ม.) จากนั้นประมาณ 7 ฟุตต่อไมล์ (1.3 ม./กม.) ไปทางทิศตะวันออกและทิศใต้ซึ่งมีความสูง 610 ม. ความสูง เช่นเดียวกับที่ราบสูงที่อยู่ไกลออกไปทางเหนือ มีความราบเรียบเป็นพิเศษ [8]

อากาศแห้งมาก ยกเว้นแผ่นน้ำตื้นและน้ำชั่วคราวเป็นครั้งคราวหลังฝนตก Llano ถูกแยกออกจากที่ราบทางเหนือโดยผู้ใหญ่หุบเขาเป็นผลเนื่องมาจากแคนาดาแม่น้ำและจากภูเขาทางทิศตะวันตกโดยในวงกว้างและอาจจะเป็นผู้ใหญ่หุบเขาของแม่น้ำคอส ทางทิศตะวันออก มีการกัดเซาะอย่างรุนแรงจากการกัดเซาะของต้นน้ำของแม่น้ำ Red, Brazos และ Colorado ของรัฐเทกซัส และมีความลาดชันสูงประมาณ 500 ถึง 800 ฟุต (150 ถึง 240 ม.) ซึ่งมองเห็นบริเวณที่เป็นโพรงกลางของ รัฐนั้น ที่นั่น ระหว่างแม่น้ำ Brazos และแม่น้ำโคโลราโด เกิดชุดของสิ่งผิดปกติแยกตัวที่ปกคลุมด้วยหินปูนซึ่งรองรับทั้งLlano Upliftทางทิศตะวันตกและที่ลาดชันGrand Prairiesทางทิศตะวันออก พื้นที่ทางใต้และแคบของพื้นที่โต๊ะ เรียกว่าที่ราบสูงเอ็ดเวิร์ดมีการผ่ามากกว่าส่วนอื่น และตกลงไปทางทิศใต้ด้วยรอยเลื่อนหลุดลุ่ย ชันนี้มองเห็นวิวที่ราบชายฝั่งทะเลของRio Grande Embayment บริเวณที่เป็นโพรงตอนกลาง ทางตะวันออกของ Llano คล้ายกับภาคกลางทางตะวันออกของที่ราบซึ่งเผยให้เห็นหินที่มีอายุมากกว่า ระหว่างพื้นที่ที่คล้ายคลึงกันทั้งสองนี้ ในพื้นที่จำกัดโดยแม่น้ำแคนาดาและแม่น้ำแดง ทำให้เกิดรูปแบบที่สงบนิ่งของเทือกเขาวิชิตาในโอคลาโฮมาซึ่งเป็นสมาชิกที่อยู่ทางตะวันตกสุดของระบบวาชิตา [8]

ในช่วงยุคระยะเวลา (145-66000000 ปีที่ผ่านมา) ที่ Great Plains ถูกปกคลุมด้วยน้ำตื้นทะเลน้ำจืดที่เรียกว่าเวสเทิร์มหาดไทยทะเล อย่างไรก็ตาม ในช่วงปลายยุคครีเทเชียสถึงพาลีโอซีน (65–55 ล้านปีก่อน) ทะเลเริ่มลดระดับ เหลือเพียงแหล่งสะสมทางทะเลที่หนาทึบและภูมิประเทศที่ค่อนข้างราบเรียบซึ่งทะเลเคยครอบครอง [9]

ในช่วงยุค Cenozoic โดยเฉพาะเมื่อประมาณ 25 ล้านปีก่อนในช่วงยุค MioceneและPlioceneภูมิอากาศแบบทวีปกลายเป็นที่ชื่นชอบต่อวิวัฒนาการของทุ่งหญ้า ไบโอมป่าไม้ที่มีอยู่ลดลงและทุ่งหญ้าก็แพร่หลายมากขึ้น ทุ่งหญ้าเป็นช่องใหม่สำหรับสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม รวมถึงกีบเท้าและสัตว์กินเนื้อจำนวนมากที่เปลี่ยนจากการกินอาหารเป็นอาหารกินหญ้า ตามเนื้อผ้า การแพร่กระจายของทุ่งหญ้าและการพัฒนาของหญ้าได้รับการเชื่อมโยงอย่างมาก อย่างไรก็ตาม การตรวจสอบฟันของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนมแสดงให้เห็นว่ามันเป็นที่อยู่อาศัยที่เปิดโล่งและมีทราย ไม่ใช่ตัวหญ้าซึ่งเชื่อมโยงกับการเปลี่ยนแปลงอาหารในสัตว์เลี้ยงลูกด้วยนม ทำให้เกิดสมมติฐาน" กรวด ไม่ใช่หญ้า " [10]

บรรพชีวินวิทยาพบในพื้นที่มีผลกระดูกของแมมมอ ธ , แมวดาบฟันและสัตว์โบราณอื่น ๆ[11]เช่นเดียวกับหลายสิบอื่น ๆเมกา (สัตว์ที่มีขนาดใหญ่กว่า 100 ปอนด์ [45 กิโลกรัม]) - เช่นsloths ยักษ์ , ม้า , สโตดอนและสิงโตอเมริกัน - ที่ครอบครองพื้นที่ของ Great Plains โบราณเป็นเวลาหลายพันถึงล้านปี สัตว์เหล่านี้ส่วนใหญ่สูญพันธุ์ในทวีปอเมริกาเหนือเมื่อสิ้นสุดยุคไพลสโตซีน (ประมาณ 13,000 ปีก่อน) (12)

กระทิงที่ เขตอนุรักษ์ทุ่งหญ้าทอลกราสใน โอคลาโฮมา

เหลือบทางตอนใต้ของ Great Plains ในภาคใต้ของโอคลาโฮมาทางตอนเหนือของ Burkburnett , เท็กซัส

โดยทั่วไปแล้ว Great Plains มีสภาพอากาศที่หลากหลาย โดยมีฤดูหนาวที่หนาวเย็นและรุนแรง และฤดูร้อนที่ร้อนและชื้นมาก ความเร็วลมมักจะสูงมากโดยเฉพาะในฤดูหนาว ทุ่งหญ้าเป็นหนึ่งในไบโอมที่ได้รับการคุ้มครองน้อยที่สุด [13]มนุษย์ได้เปลี่ยนทุ่งหญ้าแพรรีไปมากเพื่อวัตถุประสงค์ทางการเกษตรหรือเพื่อสร้างทุ่งหญ้า

เส้นเมอริเดียนที่ 100 มีความสอดคล้องกับเส้นแบ่งเกรตเพลนส์เป็นพื้นที่ที่มีปริมาณน้ำฝน 20 นิ้ว (510 มม.) ขึ้นไปต่อปี และพื้นที่ที่ได้รับน้ำฝนน้อยกว่า 20 นิ้ว (510 มม.) ในบริบทนี้ราบสูงเช่นเดียวกับภาคใต้ของอัลเบอร์ต้า , ตะวันตกเฉียงใต้แคตเชวันและตะวันออก Montanaส่วนใหญ่จะเป็นกึ่งแห้งแล้งที่ดินบริภาษและมีลักษณะโดยทั่วไปทุ่งหญ้าหรือร่อแร่เกษตร ภูมิภาค (โดยเฉพาะราบสูง) อยู่ภายใต้การขยายระยะระยะแล้ง ; ลมแรงในบริเวณนั้นอาจทำให้เกิดพายุฝุ่นที่รุนแรงได้ ทางทิศตะวันออกของ Great Plains อยู่ใกล้กับพรมแดนทางทิศตะวันออกตกอยู่ในที่ชื้นอากาศค่อนข้างร้อนในเขตพื้นที่ภาคใต้และพื้นที่ภาคเหนือและภาคกลางตกอยู่ในสภาพอากาศชื้นภาคพื้นทวีป

พายุฝนฟ้าคะนองจำนวนมากเกิดขึ้นในที่ราบในฤดูใบไม้ผลิจนถึงฤดูร้อน ส่วนทิศตะวันออกเฉียงใต้ของ Great Plains เป็นส่วนใหญ่พายุทอร์นาโดพื้นที่ใช้งานในโลกและบางครั้งจะเรียกว่าพายุทอร์นาโด Alley

Great Plains เป็นส่วนหนึ่งของเขตNorth American Prairies ที่มีดอกไม้สวยงามซึ่งขยายจากเทือกเขาร็อกกีไปจนถึงเทือกเขาแอปปาเลเชียน [ ต้องการการอ้างอิง ]

ผู้ติดต่อชาวอเมริกันดั้งเดิม

การล่าควายภายใต้หน้ากากหนังหมาป่า จอร์จ แคทลินค.ศ. 1832–1833

ชาวอเมริกันกลุ่มแรก ( Paleo-Indians ) มาถึง Great Plains เมื่อหลายพันปีก่อน [14] [15] ในอดีต พื้นที่ Great Plains คือระยะของBlackfoot , Crow , Sioux , Cheyenne , Arapaho , Comancheและอื่นๆ ส่วนทางทิศตะวันออกของ Great Plains อาศัยอยู่โดยชนเผ่าที่อาศัยอยู่ในหมู่บ้านกึ่งถาวรบ้านพักแผ่นดินเช่นอาริคาร่า , Mandan , จำนำและวิชิตา [ ต้องการการอ้างอิง ]

Great Plains ใน North Dakota c. 2550 ซึ่งชุมชนเริ่มตั้งรกรากในทศวรรษ 1870 [16]

การติดต่อที่รู้จักกันครั้งแรกระหว่างชาวยุโรปและชาวอินเดียนแดงใน Great Plains เกิดขึ้นในรัฐเท็กซัส แคนซัส และเนบราสก้าตั้งแต่ปี 1540 ถึง 1542 ด้วยการมาถึงของFrancisco Vázquez de Coronadoผู้พิชิตชาวสเปน ในช่วงเวลาเดียวกันนั้นเฮอร์นันโด เดอ โซโตได้ข้ามทิศทางตะวันตก-ตะวันตกเฉียงเหนือซึ่งปัจจุบันคือโอกลาโฮมาและเท็กซัส ซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อเส้นทางเดอโซโต ชาวสเปนคิดว่า Great Plains เป็นที่ตั้งของQuivira ในตำนานและCíbolaสถานที่ที่กล่าวกันว่าอุดมไปด้วยทองคำ [ ต้องการการอ้างอิง ]

การค้าขนสัตว์นำผู้ตั้งถิ่นฐานในอาณานิคมหลายพันคนมายัง Great Plains ในอีก 100 ปีข้างหน้า นักดักขนสัตว์ได้เดินทางข้ามพื้นที่ส่วนใหญ่ ติดต่อกับชาวอินเดียนแดงเป็นประจำ สหรัฐอเมริกาได้ซื้อกิจการของรัฐลุยเซียนาในปี 1803 และดำเนินการสำรวจของลูอิสและคลาร์กในปี 1804–1806 และมีข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับทุ่งราบ และผู้บุกเบิกหลายคนเข้ามาในพื้นที่ โพสต์ซื้อขายขนสัตว์มักเป็นพื้นฐานของการตั้งถิ่นฐานในภายหลัง ตลอดศตวรรษที่ 19 ผู้ตั้งถิ่นฐานจำนวนมากได้อพยพไปยัง Great Plains โดยเป็นส่วนหนึ่งของการขยายจำนวนประชากรไปทางทิศตะวันตกอย่างมหาศาลและการตั้งถิ่นฐานใหม่ก็กระจัดกระจายไปทั่ว Great Plains [ ต้องการการอ้างอิง ]

ผู้ตั้งถิ่นฐานยังนำโรคที่ชาวอินเดียนแดงไม่สามารถต้านทานได้ ระหว่างครึ่งถึงสองในสามของชาวอินเดียนแดงในที่ราบคาดว่าน่าจะเสียชีวิตด้วยไข้ทรพิษเมื่อถึงเวลาซื้อลุยเซียนา [17]

การตั้งถิ่นฐานของผู้บุกเบิก

• ป้อมลิซ่า (1809), นอร์ทดาโคตา
• ป้อมลิซ่า (1812), เนบราสก้า
• Fontenelle's Post (1822), เนบราสก้า
• Cabanne's Trading Post (1822), เนบราสก้า

หลังปี พ.ศ. 2413 ทางรถไฟสายใหม่ทั่วที่ราบได้นำนักล่าที่ฆ่าวัวกระทิงเกือบทั้งหมดเพื่อซ่อน ทางรถไฟได้เสนอแพ็คเกจที่ดินและการคมนาคมขนส่งที่น่าดึงดูดใจให้แก่เกษตรกรชาวอเมริกัน ซึ่งรีบเร่งไปตั้งถิ่นฐานในที่ดิน พวกเขายังใช้ประโยชน์จากกฎหมายที่อยู่อาศัยเพื่อให้ได้ฟาร์ม นักเก็งกำไรที่ดินและผู้ส่งเสริมท้องถิ่นระบุเมืองที่มีศักยภาพหลายแห่ง และเมืองที่ไปถึงโดยทางรถไฟมีโอกาส ขณะที่เมืองอื่นๆ กลายเป็นเมืองผี เมืองจะรุ่งเรืองเฟื่องฟูหากพวกเขาได้รับการสนับสนุนโดยอยู่ใกล้ทางรถไฟ [18]

ที่ราบเกรตเพลนส์ส่วนใหญ่กลายเป็นพื้นที่เปิดโล่งซึ่งมีวัวควายเดินเตร่อย่างอิสระ เป็นเจ้าภาพจัดการปศุสัตว์โดยที่ทุกคนสามารถเลี้ยงวัวได้ ในฤดูใบไม้ผลิและฤดูใบไม้ร่วง เจ้าของฟาร์มเลี้ยงปศุสัตว์โดยให้คาวบอยของตนแกะลูกวัวใหม่ รักษาสัตว์ และคัดแยกวัวเพื่อขาย การทำฟาร์มปศุสัตว์ดังกล่าวเริ่มขึ้นในเท็กซัสและค่อยๆ เคลื่อนตัวไปทางเหนือ ระหว่าง 2409 และ 2438 คาวบอยต้อน 10 ล้านโคเหนือราวหัวเช่นหลบเมือง แคนซัส[19]และโอกัลลาลา เนบราสก้า ; จากนั้นวัวถูกส่งไปทางทิศตะวันออก (20)

สหรัฐฯ ผ่านกฎหมายHomestead Actsปี 1862 เพื่อส่งเสริมการพัฒนาการเกษตรของ Great Plains และมีประชากรเพิ่มขึ้น อนุญาตให้ผู้ตั้งถิ่นฐานรายหนึ่งสามารถอ้างสิทธิ์ในที่ดินได้มากถึง 160 เอเคอร์ (65 เฮกตาร์) โดยมีเงื่อนไขว่าเขาจะต้องอาศัยอยู่บนนั้นเป็นระยะเวลาห้าปีและเพาะปลูกมัน บทบัญญัติดังกล่าวขยายออกไปภายใต้พระราชบัญญัติ Kinkaidของปี 1904 เพื่อรวมที่อยู่อาศัยของส่วนทั้งหมด ผู้คนหลายแสนคนอ้างว่ามีบ้านไร่เช่นนั้น บางครั้งสร้างบ้านจากสนามหญ้า หลายคนไม่ใช่เกษตรกรที่มีทักษะและความล้มเหลวเกิดขึ้นบ่อยครั้ง ที่ดินปกครองพระราชบัญญัติ 1871 ทำหน้าที่หน้าที่คล้ายกันสำหรับการสร้างความสวยงามบนทุ่งหญ้าแพรรีในแคนาดา [21]

• เจ้าของบ้านในเนบราสก้าตอนกลางในปี 1886

• ทุ่งข้าวสาลีบนแฟลตชาวดัตช์ใกล้มิตเชลล์ เนบราสก้า

ทางรถไฟได้เปิด Great Plains เพื่อการตั้งถิ่นฐาน ทำให้สามารถขนส่งข้าวสาลีและพืชผลอื่นๆ ด้วยต้นทุนต่ำไปยังตลาดในเมืองทั้งในภาคตะวันออกและต่างประเทศ ที่ดินไร่นั้นฟรีสำหรับผู้ตั้งถิ่นฐานชาวอเมริกัน ทางรถไฟขายที่ดินของพวกเขาในราคาถูกให้กับผู้อพยพโดยคาดหวังว่าพวกเขาจะสร้างการจราจรทันทีที่มีการจัดตั้งฟาร์ม ผู้อพยพหลั่งไหลเข้ามาโดยเฉพาะจากเยอรมนีและสแกนดิเนเวีย บนที่ราบ มีชายโสดเพียงไม่กี่คนที่พยายามทำฟาร์มหรือฟาร์มปศุสัตว์ด้วยตัวเอง พวกเขาเข้าใจถึงความจำเป็นในการมีภรรยาที่ทำงานหนักและลูกๆ จำนวนมากเพื่อจัดการกับความรับผิดชอบมากมาย [22]ในช่วงปีแรก ๆ ของการตั้งถิ่นฐาน สตรีในฟาร์มมีบทบาทสำคัญในการประกันความอยู่รอดของครอบครัวโดยการทำงานกลางแจ้ง หลังจากผ่านไปประมาณหนึ่งชั่วอายุคน ผู้หญิงออกจากทุ่งนามากขึ้นเรื่อยๆ จึงกำหนดบทบาทใหม่ภายในครอบครัว เทคโนโลยีใหม่สนับสนุนให้ผู้หญิงหันมาใช้บทบาทในบ้าน ซึ่งรวมถึงจักรเย็บผ้าและเครื่องซักผ้า สื่อและตัวแทนส่งเสริมของรัฐบาลส่งเสริมการเคลื่อนไหว "การดูแลทำความสะอาดทางวิทยาศาสตร์" พร้อมกับงานแสดงสินค้าของเคาน์ตีซึ่งให้ความสำคัญกับความสำเร็จในการปรุงอาหารที่บ้านและการบรรจุกระป๋อง คอลัมน์คำแนะนำสำหรับผู้หญิงเกี่ยวกับการทำบัญชีฟาร์ม และหลักสูตรคหกรรมศาสตร์ในโรงเรียน [23]

ภาพลักษณ์ทางทิศตะวันออกของชีวิตฟาร์มในทุ่งหญ้าแพรรีเน้นย้ำถึงความโดดเดี่ยวของชาวนาและภรรยาที่โดดเดี่ยว แต่ชาวนาในที่ราบยังสร้างชีวิตทางสังคมที่วุ่นวายให้ตัวเอง พวกเขามักจะสนับสนุนกิจกรรมที่รวมงาน อาหาร และความบันเทิง เช่นยุ้งฉางเปลือกข้าวโพด ผึ้งควิลท์[24] การประชุมGrangeกิจกรรมในโบสถ์ และงานของโรงเรียน ผู้หญิงจัดอาหารร่วมกันและงานสังสรรค์ตลอดจนการเยี่ยมเยียนครอบครัว [25]

ศตวรรษที่ 20

อัตราการถอนออกจาก Ogallala Aquifer

ภูมิภาคนี้มีศูนย์กลางอยู่ที่Oklahoma ขอทานอย่างคร่าว ๆเป็นที่รู้จักในชื่อDust Bowlในช่วงปลายทศวรรษที่ 1920 และต้นทศวรรษ 1930 รวมถึงโคโลราโดทางตะวันออกเฉียงใต้ แคนซัสตะวันตกเฉียงใต้เท็กซัสขอทานและทางตะวันออกเฉียงเหนือสุดของนิวเม็กซิโก ผลกระทบของความแห้งแล้งที่ยืดเยื้อ การเพาะปลูกที่ไม่เหมาะสม และวิกฤตการณ์ทางการเงินจากภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ทำให้เกษตรกรจำนวนมากต้องออกจากดินแดนทั่ว Great Plains [ ต้องการการอ้างอิง ]

ตั้งแต่ทศวรรษ 1950 เป็นต้นมา หลายพื้นที่ของ Great Plains ได้กลายเป็นพื้นที่เพาะปลูกพืชผลเนื่องจากการชลประทานที่กว้างขวางบนพื้นที่ถือครองที่ดินขนาดใหญ่ สหรัฐอเมริกาเป็นผู้ส่งออกสินค้าเกษตรรายใหญ่ ส่วนทางใต้ของที่ราบใหญ่ตั้งอยู่เหนือชั้นหินอุ้มน้ำโอกัลลาลาซึ่งเป็นชั้นใต้ดินขนาดใหญ่ที่มีน้ำเป็นพาหะ การชลประทานแบบหมุนศูนย์มีการใช้กันอย่างแพร่หลายในส่วนที่แห้งแล้งของ Great Plains ส่งผลให้ชั้นหินอุ้มน้ำหมดในอัตราที่มากกว่าความสามารถในการเติมพลังของพื้นดิน (26)

ประชากรลดลง

ฟาร์มกังหันลมในที่ราบ เวสต์เท็กซัส

ที่ราบในชนบทได้สูญเสียประชากรไปหนึ่งในสามตั้งแต่ปี 1920 พื้นที่หลายแสนตารางไมล์ของ Great Plains มีประชากรน้อยกว่า 6 คนต่อตารางไมล์ (2.3 คนต่อตารางกิโลเมตร) ซึ่งเป็นมาตรฐานความหนาแน่นที่เฟรเดอริค แจ็คสัน เทิร์นเนอร์เคยประกาศใช้ชาวอเมริกัน ชายแดน "ปิด" ในปี พ.ศ. 2436 หลายคนมีประชากรน้อยกว่า 2 คนต่อตารางไมล์ (0.77 คนต่อตารางกิโลเมตร) มีมากกว่า 6,000 ผีในเมืองแคนซัสเพียงอย่างเดียวตามที่แคนซัสประวัติศาสตร์แดเนียลฟิตซ์เจอรัลด์ ปัญหานี้มักรุนแรงขึ้นจากการควบรวมฟาร์มและความยากลำบากในการดึงดูดอุตสาหกรรมสมัยใหม่เข้ามาในภูมิภาค นอกจากนี้ ประชากรวัยเรียนที่มีขนาดเล็กลงได้บังคับให้มีการควบรวมเขตการศึกษาและการปิดโรงเรียนมัธยมศึกษาตอนปลายในบางชุมชน การสูญเสียประชากรอย่างต่อเนื่องทำให้บางคนแนะนำว่าการใช้พื้นที่แห้งแล้งของ Great Plains ในปัจจุบันนั้นไม่ยั่งยืน[27]และมีข้อเสนอที่จะคืนชิ้นส่วนแห้งเหล่านี้ประมาณ 139,000 ตารางไมล์ (360,000 กม. 2 ) ให้กับ ดินแดนทุ่งหญ้าพื้นเมือง [ ต้องการการอ้างอิง ]

The Great Plains ก่ออย่างมีนัยสำคัญเพื่อพลังงานลมในประเทศสหรัฐอเมริกา ตบูนพิคเกนส์พัฒนาฟาร์มลมหลังจากที่มีอาชีพเป็นผู้บริหารปิโตรเลียมและเขาเรียกร้องให้สหรัฐที่จะลงทุน $ 1 ล้านล้านสร้างเพิ่มอีก 200,000 เมกะวัตต์ของพลังงานลมในที่ราบเป็นส่วนหนึ่งของแผนเคนส์ เขาอ้างถึงSweetwater, Texasว่าเป็นตัวอย่างของการฟื้นฟูเศรษฐกิจที่ขับเคลื่อนโดยการพัฒนาพลังงานลม [28] [29] [30]

• พ.ศ. 2380 การระบาดของไข้ทรพิษ Great Plains           
• การล่าวัวกระทิง
• ชามเก็บฝุ่น
• Great American Desert
• เข็มขัดกระทิงใหญ่
• พิพิธภัณฑ์ศิลปะ Great Plains
• โครงการอนุรักษ์ Great Plains
• ยาโน่ เอสตากาโด
• การประชุมประวัติศาสตร์ Northern Great Plains
• อาณาเขตของสหรัฐอเมริกาบนแสตมป์

ดินแดนบริภาษระหว่างประเทศ

• Eurasian Steppe
• คาซัคบริภาษ
• ปัมปัส ในอาร์เจนตินา อุรุกวัย บราซิล
• บริภาษพอนติก-แคสเปียน
• ปุซตา

• บอนนีฟิลด์, พอล. The Dust Bowl: Men, Dirt and Depression , สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยนิวเม็กซิโก , Albuquerque, New Mexico, 1978, ปกแข็ง, ไอเอสบีเอ็น 0-8263-0485-0 .
• ไรท์เตอร์, จูลี่. Prairie Fire: A Great Plains History (สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยแคนซัส, 2011) 274 หน้า
• Danbom, David B. Sod Busting: ครอบครัวทำฟาร์มบนที่ราบสมัยศตวรรษที่ 19 ได้อย่างไร (2014)
• อีแกน, ทิโมธี. เวลาฮาร์ดเลวร้ายที่สุด: บอกเล่าเรื่องราวของบรรดาผู้ที่รอดชีวิตชาม บอสตัน : Houghton Mifflin Co., 2006.
• Forsberg, Michael , Great Plains: America's Lingering Wild , สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยชิคาโก , ชิคาโก, อิลลินอยส์, 2009, ไอ 978-0-226-25725-9
• กิลฟิลแลน, เมอร์ริล. Chokecherry Places, Essays from the High Plains , Johnson Press, โบลเดอร์, โคโลราโด, หนังสือปกอ่อนการค้า, ISBN  1-55566-227-7 .
• แกรนท์, ไมเคิล จอห์นสตัน. Down and Out on the Family Farm: Rural Rehabilitation in the Great Plains, 1929–1945 , สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเนแบรสกา , 2002, ไอเอสบีเอ็น 0-8032-7105-0
• เฮิร์ต, อาร์. ดักลาส. The Big Empty: The Great Plains in the Twentieth Century (University of Arizona Press; 2011) 315 หน้า; ประวัติศาสตร์สิ่งแวดล้อม สังคม เศรษฐกิจ และการเมืองของภูมิภาค
• เฮิร์ต, อาร์. ดักลาส. Great Plains ในช่วงสงครามโลกครั้งที่สอง สำนักพิมพ์มหาวิทยาลัยเนแบรสกา. 2551. ภ. สิบสาม, 507.
• Mills, David W. Cold War in a Cold Land: Fighting Communism on the Northern Plains (2015) ยุคสงครามโคล; ข้อความที่ตัดตอนมา
• Peirce, Neal R. The Great Plains States of America: ผู้คนการเมืองและอำนาจใน Nine Great Plains States (1973)
• ราบัน, โจนาธาน. Bad Land: โรแมนติกอเมริกัน . Vintage Departures หมวดหนังสือวินเทจ นิวยอร์ก 2539 ผู้ชนะรางวัล National Book Critics Circle Award for Nonfiction
• รีส, อแมนด้า. ภูมิภาค Great Plains: สารานุกรมกรีนวูดของวัฒนธรรมภูมิภาคอเมริกัน (2004)
• สเตกเนอร์, วอลเลซ. Wolf Willow: ประวัติศาสตร์ เรื่องราว และความทรงจำของพรมแดนที่ราบสุดท้าย , Viking Compass Book, New York, 1966, หนังสือปกอ่อนการค้า, ISBN  0-670-00197-X
• Wishart, เดวิด เจ. (บรรณาธิการ). สารานุกรมของ Great Plains , University of Nebraska Press, 2004, ไอเอสบีเอ็น 0-8032-4787-7 . กรอกข้อความออนไลน์

• Kansas Heritage Group: ทุ่งหญ้าพื้นเมือง การอนุรักษ์ ดอกไม้ และการวิจัย
• หอสมุดรัฐสภา: Great Plains
• University of Nebraska-Lincoln: Center for Great Plains Studies
• ภาพสาธารณสมบัติของ Southern High Plains
• Oklahoma Digital Maps: คอลเล็กชันดิจิทัลของ Oklahoma และ Indian Territory