นิทานอีสป ม้ากับราชสีห์ และ ราชสีห์ หมี กับสุนัขจิ้งจอก (หนังสือมีเสียง)
นักเขียน
สำนักพิมพ์
หมวดหมู่
LINE
ประเภทไฟล์
interactive media
วันที่วางขาย
25 กรกฎาคม 2556
นิทานอีสป ม้ากับราชสีห์ และ ราชสีห์ หมี กับสุนัขจิ้งจอก (หนังสือมีเสียง)
นักเขียน
สำนักพิมพ์
หมวดหมู่
LINE
นิทานอีสปสองเรื่อง มีเสียงเล่า สองภาษา ไทย-อังกฤษ
ประเภทไฟล์
interactive media
วันที่วางขาย
25 กรกฎาคม 2556
นิทานเรื่อง สุนัขจิ้งจอกกับหมี
วันนี้มีนิทานอีสป เรื่องสุนัขจิ้งจอกกับฝูงเหลือบ มาเล่าให้ฟังค่ะ ^^
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว… สุนัขจิ้งจอกเฒ่านั่งคุยกับหมีเฒ่า ถึงประวัติชีวิตของพวกตนตั้งเเต่ วัยหนุ่มจนถึงวัยชราอย่างภาคภูมิใจ
“ข้าน่ะไม่เคยไปกินคนที่ตายเเล้วเลยนะ เจ้ารู้หรือไม่” หมีอวดในความมีคุณธรรมของตน
เเต่สุนัขจิ้งจอกหัวเราะเบาๆ พลางว่า “ถ้าเจ้าอยากให้ใครนับถือ
เจ้าก็ไม่ควรกินคนที่ยังมีชีวิตอยู่”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า “ช่วยคนที่ยังไม่ตาย ย่อมเป็นที่น่านับถือกว่าช่วยคนที่ตายไปเเล้ว
ที่มา : หนังสือนิทานอีสป
Tags: นิทาน สั้นๆ,
นิทานก่อนนอน, นิทานสั้น,
นิทานสั้นๆ, นิทานอีสป, นิทานไทย,
อ่านนิทาน
หมวดหมู่นิทาน นิทานอีสป |
1 ความคิดเห็น »
Sanook Campus เราขอนำเสนอ นิทานอีสป ที่อ่านแล้วสนุกแถมยังได้ข้อคิดดีๆ มาฝากเพื่อนๆ กัน โดยวันนี้เราขอนำเสนอ นิทานเรื่อง หมีและฝูงหมาจิ้งจอก
กาลครั้งหนึ่งในป่าใหญ่ มีหมีตัวหนึ่งเป็นหมีที่ดูสุภาพและเรียบร้อย จนเป็นที่รักของสัตว์ในป่าทุกๆ ตัว วันหนึ่งมันได้เดินเล่นเข้าไปในกลางป่าเพื่อหาน้ำผึ้งกิน
ในระหว่างที่มันกำลังเดินเล่นอยู่ในป่าอยู่นั้นก็มีฝูงหมาจิ้งจอกเกเรฝูงหนึ่งเข้ามาหาเรื่องเจ้าหมี เพราะเห็นว่ามันเป็นหมีที่เรียบร้อย
"เจ้าเข้ามาในถิ่นของพวกข้า พวกข้าจะอัดเจ้าให้หายเซ็งซะหน่อย"
เมื่อมันพูดจบมันก็กระโจนเข้าใส่หมีหวังว่าจะทำร้ายเจ้าหมีใจดี
เมื่อเจ้าหมีเห็นดังนั้น สัญชาตญาณของหมีก็เกิดขึ้น มันจึงใช้มือตะปบและตบหมาจิ้งจอกทุกตัวจนกระเด็นร่วงลงทีละตะ
"เอาล่ะ มีใครที่จะหาเรื่องข้าอีกมั้ย ถ้ามีก็เข้ามาได้เลย"
เมื่อฝูงจิ้งจอกเห็นดังนั้นมันจึงรีบวิ่งหนีไปด้วยความขายหน้า
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
- อย่าตัดสินคนจากท่าทางภายนอก
ผู้แต่ง : อีสป
กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ได้สุนัขจิ้งจอกเฒ่านั่งคุยกับหมีเฒ่าแล้วต่างก็เล่าถึงประวัติชีวิตของพวกตนตั้งเเต่ สมัยวัยหนุ่มจนถึงวัยชราอย่างภาคภูมิใจ
“ข้าน่ะไม่เคยไปกินคนที่ตายเเล้วเลยนะ เจ้ารู้หรือไม่”
หมีอวดในความมีคุณธรรมของตน
เเต่สุนัขจิ้งจอกกลับหัวร่อออกมาเบาๆ พลางว่า
“ถ้าเจ้าอยากจะให้ใครนับถือ เจ้าก็ไม่ควรที่จะกินคนที่ยังมีชีวิตอยู่”
นิทานเรื่องนี้สอนให้รู้ว่า
ช่วยคนที่ยังไม่ตาย ย่อมเป็นที่น่านับถือกว่าการที่ช่วยคนที่ตายไปเเล้ว