��ҹ����ҧ�ȵ���ѧ������Ѳ������� �ʹյ�դ���ᵡ��ҧ�ҡ㹻Ѩ�غѹ���ҧ�����Ѵ ���ͧ�ҡ�ʹյ�ص���ҹ�ж١��١�ѧ�¡��ͺ������§�������þ���Ϳѧ�������ͧ�Դ���ô����ҧ��觤�Ѵ �Զժ��Ե��ʹ���Ըա�ô��Թ���Ե�е�ͧ����㹢ͺࢵ���ҧ��ͺ�������ҧ������ �����駻Ѩ��·ҧ�ѧ�������Ҿ�Ǵ�������ѧ���������ӹ�����ҧ�蹻Ѩ�غѹ ��ҹ����ҧ���ʹյ���ѡɳдѧ���
������ҧ��ҹ����ҧ���ʹյ
(1) ���˭ԧ��ͧ����Ѻ�������ҡѺ�����§���ҧ���� �֧�������˭ԧ��ͧ�١��������˧���¤�����������Ҥ�ҧ��
(2) ������ѡ���˭�㹺�ҹ ������ӹҨ㹡�õѴ�Թ㨷ء���ҧ ��ǹ���˭ԧ��˹�ҷ����§����ź�ҹ��кص���ҹ��
(3) ��ùѴ���ѹ �ʹյ����ö���ѹ���¡���йӨҡ����˭����;��ѹ����Ѵ��ȡ�ŵ�ҧ� ������͡�����Ҿ��ѹ�ʶҹ����Ҹ�ó����ҧ��㹻Ѩ�غѹ
(4) ���˭ԧ��ͧ����ʴ������������ǹ �ʴ���ҷ������ԭ��������͡�ʼ��������������Դ
(5) ��ö١�Ǻ����ҡ����˭������ͧ�ͧ������͡���ѡ ����觧ҹ ������¡��� ������ا��� ������˵ؼŶ֧��������� ������� ������Ӥѭ�ҡ���Ҩй֡�֧�����ѡ�ͧ�����ҧ�ؤ�� ��駹���ѡ����ҧ������÷Ѵ�ҹ�ҧ��ͺ��������ѧ��������ͧ�Ѵ�Թ�����觧ҹ�ѹ ����Ҩ�д�����Ѥ�����Ͷ١�ѧ�Ѻ���� ����ͧ�Թ����������駻�١�ѧ��ҹ����ͧ��˭ԧ����դ����ѡ��Ы����ѵ����������§������
������ҧ��ҹ����ҧ��㹻Ѩ�غѹ
�Ѩ�غѹ��Ҿ��ͺ��������ѧ��������¹�ŧ� ���˭ԧ��ͧ�ӧҹ������§��ͺ���������ǡѺ����� ��ǹ����˹�ҷ���ô��ź�ҹ��С������§�ٺصá��ѧ����˹�ҷ��ͧ���˭ԧ����� ��駹�� ���˭ԧ����ö���Ѻ����֡����дѺ�٧� �������ǡѺ����� ���˭ԧ���Է����������ö�ʴ������Դ�����������㹡óյ�ҧ� �� ���ͧ�ҡ���Ѻ�Է�Է����������ѹ ��������͡���ҡ�������ǡѺ����ͧ�� �� ������͡���ª�·������繤���ͧ ��â����Ҷ���觧ҹ���������դ����آ ����繼��Ӥ�ͺ���� �繵�
��Ҿ�Ǵ����
��Ҿ�Ǵ�����ʹյ�Ѻ�Ѩ�غѹᵡ��ҧ�ѹ�ҡ 㹻Ѩ�غѹ����������� ʶҹ�ѹ�ԧ��ԧ�����ҧ� �ٹ���ä�� �ѭ������ʾ�Դ ��Ф����ع�ç ����觼�����������Ҩ����Ե����ŧ�Դ ���Ҩ�������Դ�繻ѭ���Ҫ�ҡ����ҧ�ѧ���� ������դس�Ҿ���Ե������� �ҡ�� ������͡���֡�ҵ�� ��ͧ������§�վ������ب�Ե �Դ�������������͵�ͧ�����鵹�ͧ�Ѵ�����Ѻ������ ���㹷���ش���Դ��ҹ����ҧ�ȷ��Դ� �� ����դ����Դ��� ��â�º�ԡ�÷ҧ������觷�������������赹�ͧ�����ҧ�Ǵ���� �繵�
���������
��������˹������Ǵ���Ǣͧ��������� �Ҩ�����˵آͧ��÷�����Դ��ҹ����ҧ�ȷ�����١��ͧ ���ͧ�ҡ����������ö�Դ������ͤ������ҧ�ȷ����������ѡ�ѹ����� ��§�����Ѿ���������Թ������������㹡�õԴ��͡ѹ �ҡ��㹷ҧ����������������ͤ�¡Ѻ�ؤ�ŷ�������ѧ�մ��� �Ҩ�������Դ�ѭ�ҡ�ö١����ǧ���ͻѭ��㹷ҧ�������� �����
�Ѳ��������������Ӥѭ�����ͧ�����١��ͧ�է�������ͧ�� �������觷����Ҫԡ��ѧ�����ִ��ͻ�Ժѵ� �����駡��ͺ���������·ʹ����������Ф�ҹ������͡ѹ�ҷҧʶҺѹ��ͺ�������վ������繼�������� ͺ��������١����ִ������ǻ�Ժѵ�㹡�ô�ç���Ե �ѧ�����Ե�˭ԧ�ͧ�ع����������
ก่อนอื่นผู้เขียนจะเกรินนำความหมายของค่านิยมกันก่อนนะคะ “ค่านิยม” หมายถึงความรู้สึกโดยรวมที่เราทุกคนมีต่อสิ่งใดสิ่งหนึ่งหรือต่อเรื่องใดเรื่องหนึ่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่ทุกคนในสังคมยอมรับว่าเป็นสิ่งที่มีคุณค่า เป็นสิ่งที่ถูกต้องดีงาม และควรปฏิบัติ ซึ่งเราจะเห็นว่าในสังคมตอนนี้มีหลากหลายค่านิยมแตกต่างกันไป เช่นค่านิยมทางเพศ ค่านิยมทางเครื่องแต่งกาย หรืออีกมากมายที่เกิดขึ้น แต่ในวันนี้ผู้เขียนจะนำพาทุกคนไปรู้จักกับค่านิยมในเรื่องเพศของวัฒนธรรมไทยกับวัฒนธรรมตะวันตก ซึ่งค่านิยมที่ว่ามีอะไรที่น่าสนใจบ้าง ไปรู้จักกันค่ะ
ค่านิยมทางเพศของวัยรุ่นในปัจจุบันเปลี่ยนแปลงไปจากเดิมมาก ซึ่งส่งผลต่อพฤติกรรมต่างๆ ที่แสดงออกอย่างเปิดเผยใน เรื่องเพศ โดยเฉพาะในวัยรุ่นหญิงหากมีค่านิยมทางเพศที่ไม่ถูกต้อง ก็จะทำให้เกิดปัญหาต่างๆ ตามมาอีกมาก โดยเฉพาะเรื่องการ มีเพศสัมพันธ์ก่อนวัยอันควร ซึ่งเป็นเรื่องเสียหายที่ไม่ควรให้เกิดขึ้นไม่ว่ากรณีใดๆ ก็ตาม
ค่านิยมทางเพศ (Sexual Value)
หมายถึง หลักการพื้นฐานที่บุคคลยึดเป็นหลักในการปฏิบัติเพื่อดำเนินชีวิตซึ่งเกี่ยวกับเรื่องเพศ โดยค่านิยมทางเพศของ บุคคลเกิดจากการอบรมสั่งสอนจากพ่อแม่ในสถาบันครอบครัว ระบบการศึกษา ประสบการณ์ กระบวนการขัดเกลาและถ่ายทอด ทางสังคม ขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมของสังคมนั้นๆ
ค่านิยมทางเพศที่เหมาะสมต่อการดำเนินชีวิต
ค่านิยมของวัยรุ่นหลายประการสามารถชักนำไปสู่พฤติกรรมเสี่ยงทางเพศ เช่น พฤติกรรมนิยมมีแฟนในวัยเรียน พฤติกรรม ที่วัยรุ่นเรียกว่า "กิ๊ก" ซึ่งวัยรุ่นยังมีความรู้ความเข้าใจเกี่ยวกับค่านิยมเหล่านี้ไม่ถูกต้อง ถึงแม้ว่าจะมองดูทันสมัย แต่ถ้านำมาปฏิบัติ จะนำพาชีวิตไปสู่ทางเสื่อมได้ง่าย ถ้าไม่รู้จักการปฏิบัติและวางตัวให้เหมาะสมกับวัย ซึ่งวัยรุ่นยังขาดประสบการณ์ที่เพียงพอใน เรื่องความสัมพันธ์ระหว่างเพศที่ต้องเรียนรู้อีกมาก ค่านิยมทางเพศที่เหมาะสมจะช่วยส่งเสริมให้ชีวิตมีคุณค่า ในที่นี้จะนำเสนอ ค่านิยมทางเพศที่เหมาะสมต่อการดำเนินชีวิต เพื่อที่จะได้พิจารณานำไปปฏิบัติ ดังนี้
1. ค่านิยมรักนวลสงวนตัว เรื่องการปฏิบัติตนของเพศหญิงที่เรียกว่า การรักนวลสงวนตัว เป็นสิ่งที่ถือปฏิบัติสืบต่อกันมา แต่โบราณกาล ซึ่งในปัจจุบันค่านิยมนี้ยังใช้ได้ดีอยู่ เพราะช่วยป้องกันภัยทางเพศได้ สังคมไทยยังถือเรื่องความบริสุทธิ์ของผู้หญิง เป็นสิ่งสำคัญและมีคุณค่า การปฏิบัติตนเพื่อรักนวลสงวนตัวนั้น ไม่ใช่ว่าตัดความสัมพันธ์ในการคบหาสมาคมกับเพื่อนชายโดย สิ้นเชิง แต่จะเน้นการสร้างสัมพันธภาพที่เหมาะสมต่อกัน เช่น วัยรุ่นหญิงไม่ควรเปิดโอกาสให้เพื่อนชายได้ใกล้ชิดมากจนเกิน ขอบเขต โดยปล่อยให้จับมือถือแขนโอบกอด ซึ่งการปฏิบัติเช่นนี้สังคมจะมองคุณค่าในตัวของเพศหญิงลดลง ดังนั้นผู้หญิงทุก คนควรไตร่ตรองให้รอบคอบก่อนที่จะแสดงพฤติกรรมเหล่านี้ เพราะการวางตัวให้เหมาะสมกับวัยจะเป็นที่ชื่นชมของสังคม มากกว่า
2. ค่านิยมการให้เกียรติและการวางตัว การให้เกียรติซึ่งกันและกันและการวางตัวที่เหมาะสมทางเพศ เป็นเรื่องที่วัยรุ่นควร ศึกษาเรียนรู้ และนำมาปฏิบัติทั้งต่อเพื่อนเพศเดียวกันและเพศตรงข้ามเพราะเป็นสิ่งที่สามารถยึดเหนี่ยวน้ำใจระหว่างเพื่อนให้ แน่นแฟ้นยิ่งขึ้น การให้เกียรติและการวางตัวที่ดีทางเพศนั้น ทั้งวัยรุ่นชายหญิงจะต้องแสดงออกต่อกันด้วยความจริงใจ เช่น วัยรุ่น ชายควรใช้คำพูดที่สุภาพ ไม่พูดก้าวร้าว ดูหมิ่นศักดิ์ศรีเพื่อนหญิง ควรแสดงความห่วงใยในสวัสดิภาพและความปลอดภัยของ เพื่อนหญิง ไม่ฉวยโอกาสใกล้ชิดเพื่อนหญิงเพื่อจับมือถือแขน หรือลวนลามให้ได้รับความเสียหาย ต้องวางตัวในฐานะเพื่อนให้ เพื่อนหญิงไว้ใจ อุ่นใจ ส่วนวัยรุ่นหญิงควรให้เกียรติเพื่อนชายเช่นกัน เช่น ใช้คำพูดที่สุภาพเรียบร้อย แสดงความมีน้ำใจ ไม่แต่ง กายล่อแหลมเพื่อยั่วยวนเพื่อนชายด้วยการนุ่งน้อยห่มน้อยชิ้น ปฏิเสธการไปไหนด้วยกันสองต่อสองกับเพื่อนชาย ที่จะเป็นเหตุ ให้ตนเองไม่ปลอดภัยและสังคมมองไม่ดีได้ เป็นต้น
3. ค่านิยมสร้างคุณค่าความดีงามในจิตใจ ความดีงามในจิตใจเป็นสิ่งมีคุณค่าเพราะเป็นสิ่งที่บุคคลทั่วไปในสังคมยอมรับ วัยรุ่นในฐานะที่กำลังเป็นวัยเจริญเติบโตทั้งทางด้านร่างกายและจิตใจ เพื่อพัฒนาเป็นผู้ใหญ่ที่ดีมีคุณภาพในอนาคต จึงควรสร้าง โอกาสอันดีในการเรียนรู้ฝึกฝนอบรมตัวเองทางด้านจิตใจให้เจริญพัฒนาอย่างมีคุณค่าจนเป็นที่ยอมรับของสังคม
ค่านิยมทางเพศที่ถูกต้อง
ในประเทศไทยมีความเป็นไทยมีขนบธรรมเนียมประเพณีและวัฒนธรรมอันเป็น เอกลักษณ์เฉพาะตัว โดยเฉพาะค่านิยมใน เรื่องเพศ ซึ่งมีมุมมองได้ 2 ทาง ดังนี้
1. ค่านิยมทางเพศในเรื่องที่ไม่ถูกต้องสำหรับคนไทย ได้แก่
1.1 การไม่เผยแพร่ความจริงในเรื่องเพศหรือการไม่ให้ความรู้เรื่องเพศแก่ บุตรหลานโดยคิดว่าเป็นเรื่อง หยาบคาย หรือน่าอาย
1.2การไม่สนับสนุนหรือส่งเสริมให้บุคคลในสังคมพูดคุยกันในเรื่องเพศ อย่าง เปิดเผย
1.3 การยกย่องให้เพศชายเป็นใหญ่กว่าเพศหญิง
1.4 การมีเพศสัมพันธ์ก่อนการสมรสโดยถือว่าเพศชายไม่ผิด
2. มีสภาวะด้านต่างๆเหมาะสม
2.1 อายุ ควรอยู่ในเกณฑ์ที่บรรลุนิติภาวะแล้ว ชายควรมีอายุ 25-30 ปี ฝ่ายหญิง ควรมีอายุ 20-25 ปี มี ความพร้อม ทางร่างกาย
2.2 สุุขภาพร่างกายแต่งงานนั้นนอกจากมีความพร้อมทางร่างกายที่จะใหกำเนิด ลูกได้แล้วควรจะต้องคำนึง ถึง สุขภาพด้วย เช่น โรคประจำตัวโรคทางพันธ์ กรรมเพราะสิ่งเหล่านี้จะมีผลกระทบต่อชีวิต สมรสได้ ดังนั้นจึงมีควรตรวจสุขภาพ และถ้าพบว่ามีโรคภัยไข้เจ็บต้องรักษาให้หายเสียก่อน
2.3วุฒิภาวะทางอารมณ์นับว่าเป็นสิ่งสำคัญยิ่งสำหรับผู้ครองเรือนเพราะวุฒิภาวะ ทางอารมณ์จะเป็นผู้สุขุม รอบคอบ มีเหตุผลมีความ รับผิดชอบ ยอมรับความแตกต่างระหว่างบุคคล และสามารถปรับตัวได้ดี
2.4 ระดับสติปัญญา คู่สมรสควรมีระดับสติปัญญาใกล้เคียงกัน หากสติปัญญาแตกต่างกันมักจะคุยกันไม่รู้เรื่อง
ที่มา : //sites.google.com/site/kruwiruttwk/kha-niym-thang-phes-khxng-way-run
ที่มา : //peerapatsubannarat.blogspot.com/2012/10/blog-post.html