กิจกรรมประชาสัมพันธ์สถานประกอบการ เพื่อฝึกปฎิบัติงานสำหรับนักศึกษาคณะบริหารธุรกิจ มีสถานประกอบการเข้าร่วมนำเสนอข้อมูลองค์กรทั้งหมด 7 องค์การดังนี้ บริษัท น้ำตาลมิตรผล จำกัด บริษัท เอาส แอนด์ พี ซินดิเคท จำกัด (มหาชน) บริษัท เดอะ ไมเนอร์ ฟู้ด กรุ๊ป จำกัด (มหาชน) บริษัท ธุุรกิจจำลอง จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย (CBA) บริษัท เอ็ม บี เค จำกัด (มหาชน) บริษัท เนสท์เล่ (ไทย) จำกัด บริษัท การบินไทย จำกัด (มหาชน)
วิชา ฝึกงาน
(On-the-Job Training)
รหัสวิชา 3204-8001
จุดประสงค์รายวิชาเพื่อให้
1. เข้าใจขั้นตอนและกระบวนการปฏิบัติงานอาชีพอย่างเป็นระบบ
2. สามารถปฏิบัติงานอาชีพในสถานประกอบการ สถานประกอบอาชีพอสระหรือแหล่งวิทยาการ จนเกิดความชำนาญ มีทักษะและประสบการณ์ นำไปประยุกต์ใช้ในการปฏิบัติงานอาชีพระดับเทคนิค
3. มีเจตคติที่ดีต่อการปฏิบัติงานอาชีพ และมีกิจนิสัยในการทำงานด้วยความรับผิดชอบ มีวินัย คุณธรรม จริยธรรม ความคิดสร้างสรรค์ ขยัน อดทนและสามารถทำงานร่วมกับผู้อื่น
สมรรถนะรายวิชา
1. เตรียมความพร้อมของร่างกายและเครื่องมืออุปกรณ์ตามลักษณะงาน
2. ปฏิบัติงานอาชีพตามขั้นตอนและกระบวนการที่สถานประกอบการ สถานประกอบอาชีพอิสระ หรือแหล่งวิทยาการกำหนด
3. พัฒนาการทำงานที่ปฏิบัติในสถานประกอบการ สถานประกอบอาชีพอิสระหรือแหล่งวิทยาการ
คำอธิบายรายวิชา
ปฏิบัติงานทสอดคลองกับลักษณะของงานในสาขาวิชาชีพในสถานประกอบการ สถานประกอบอาชีพ อิสระหรือแหล่งวิทยาการ ให้เกิดความชำนาญ มีทักษะและประสบการณ์งานอาชีพในระดับเทคนิค โดยผ่าน ความเห็นชอบร่วมกันของผู้รับผิดชอบการฝึกงานในสาขาวิชานั้น ๆ บันทึกและรายงานผลการปฏิบัติงานตลอด ระยะเวลาการฝึกงาน
เนื้อหาการฝึกงาน
เนื้อหาสาระสำคัญ
สมรรถนะที่ 1. เตรียมความพร้อมของร่างกายและเครื่องมืออุปกรณ์ตามลักษณะงาน
เป็นนักศึกษาจบใหม่ต้องเตรียมตัวให้พร้อมกับการเผชิญโลกแห่งความรับผิดชอบ การทำงานเป็นอีกบทบาทหนึ่งที่คนเราหลีกเลี่ยงไม่ได้ เว้นเสียแต่ว่าจะเกิดบนกองเงินกองทองไม่ต้องทำอะไรก็มีกินไปตลอดชีวิต คนเราเมื่อทำงานจะได้เรียนรู้ชีวิตมากขึ้น ได้เห็นคุณค่าในตัวเอง จากการที่ต้องหาเลี้ยงตนเอง หาเลี้ยงพ่อแม่ตอบแทนที่ท่านเลี้ยงดูเรามาจนถึงวันนี้ ในโลกของการทำงานสิ่งที่นักศึกษาจบใหม่อย่างเราต้องมี คือทักษะความรู้ต่างๆ ที่จะนำมาใช้ในการทำงาน ซึ่งบางอย่างก็ไม่มีในตำราเรียน ต้องศึกษาและเรียนรู้เอาเองจากการทำงานนี่แหละ ถ้าเราเตรียมพร้อมก่อนทำงาน เราก็จะสามารถทำงานได้อย่างราบรื่น
- ไม่หวั่นปัญหาเฉพาะหน้า ในชีวิตเรามักเจออะไรไม่คาดคิดเสมอ ซึ่งทำให้เราต้องเป็นคนหัวไว คิดแก้ไขปัญหาเฉพาะหน้าได้อย่างทันท่วงที ทำให้งานไม่ต้องสะดุดติดขัดในจุดเล็กๆ น้อยๆ
- รู้จักใช้เครื่องใช้สำนักงาน เมื่อเราเข้าไปทำงานวันแรกๆ เขาจะสอนให้เรารู้จักวิธีใช้เครื่องใช้สำนักงานเช่น การรับโทรศัพท์ การโอนสาย การใช้เครื่องแฟกซ์ เครื่องพริ้นเตอร์ เครื่องถ่ายเอกสาร ซึ่งเราควรทำความคุ้นเคยกับมันให้เร็วที่สุด จะได้ไม่ต้องพึ่งพาคนอื่นบ่อยๆ ให้เป็นที่รำคาญใจ
- ภาษาดีมีชัยไปกว่าครึ่ง เดี๋ยวนี้โลกเราเป็น globalization เราติดต่อสื่อสารกันไปทั่วโลก การทำธุรกิจก็เช่นกันไม่ได้หยุดอยู่แค่ในประเทศไทย คนทำงานจึงจำเป็นต้องมีความรู้ภาษาต่างประเทศ โดยเฉพาะภาษาอังกฤษในการทำงาน แต่ถ้าบริษัทของเรามีเจ้านายที่พูดภาษาอื่น เช่น ฝร่งเศส ญี่ปุ่น จีน อิตาเลียน เราก็ควรที่จะพูดภาษานั้นเป็นด้วย
- โปรแกรมคอมพิวเตอร์พื้นฐานผ่านฉลุย ใบสมัครงานทุกที่เดี๋ยวนี้ต้องให้ระบุทักษะในการใช้คอมพิวเตอร์ด้วย ซึ่งคนรุ่นใหม่จะคุ้นเคยกับคอมพิวเตอร์กันอยู่แล้ว โดยเฉพาะโปรแกรมพื้นฐานที่ควรจะต้องอยู่ในระดับใช้งานได้ดี เช่น ไมโครซอฟต์ออฟฟิศ เวิร์ด เอกเซล พาวเวอร์พอยต์ การใช้อินเทอร์เน็ต และการรับส่งอีเมล เป็นต้น
- รู้จักนำความรู้มาประยุกต์ใช้ เราเรียนมาทางด้านไหนก็จะมีทักษะและความสามารถในด้านนั้นเป็นพิเศษ รู้จักนำมาประยุกต์ใช้กับการทำงาน แสดงฝีมือให้เพื่อนร่วมงานเห็นว่า เราเป็นตัวจริง มีความรู้จริง และใช้งานได้จริง ไม่ใช่เรียนจบมาได้เกรดสวยหรู แต่ทำงานไม่เป็นเลย
- มีความรู้เรื่องการบริหารจัดการ ถึงเราจะไม่ได้จบการบริหารธุรกิจมาโดยตรง แต่ก็ควรมีความรู้ไว้บ้าง โดยการหาหนังสือมาศึกษา เดี๋ยวนี้หนังสือเกี่ยวกับการบริหารมีขายเต็มไปหมด และยังอ่านเข้าใจง่ายอีกด้วย เราจะได้เรียนรู้ว่าธุรกิจที่ประสบความสำเร็จเขามีระบบการจัดการอย่างไร ซึ่งจะช่วยให้คุณเรียนรู้การทำงานอย่างเป็นระบบมากขึ้น
- มีวิธีจัดการกับข้อมูล เวลามีงานเยอะๆ ที่รอคิวทำ หรืองานที่ทำเสร็จเรียบร้อยแล้ว ควรจัดเก็บให้เรียบร้อย เพื่อความสะดวกรวดเร็วในการค้นหา ถ้าเจ้านายเรียกหาเอกสารอะไรก็จะสามารถหยิบจับได้อย่างรวดเร็ว ไม่ต้องรื้อต้องค้นให้วุ่นวาย
- รู้จักใช้เงิน คนเราส่วนใหญ่เมื่อเริ่มทำงานก็จะเห็นคุณค่าของเงินมากขึ้น
ว่าต้องเหนื่อยยากลำบากแค่ไหนกว่าจะได้เงินมาใช้ แต่บางคนไม่คิดอย่างนั้น แทนที่จะเก็บออมกลับคิดว่า ทำงานเหนื่อยมาทั้งเดือนต้องใช้ชีวิตให้เต็มที่ ใช้เงินให้คุ้มค่ากับความเหนื่อยยาก อยากได้ก็ไรก็ซื้อ อยากไปเที่ยวที่ไหนก็ไป จึงไม่มีเงินเหลือเก็บ ซ้ำเดือนยังชักหน้าไม่ถึงหลัง เที่ยวหยิบยืมคนนั้น คนนี้ไปทั่ว
อย่างนี้เพื่อนร่วมงานคงไม่ปลี้มเท่าไหร่
- มีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี คนที่ประสบความสำเร็จไม่ใช่มีแต่ความรู้เท่านั้น แต่ต้องทำงานร่วมกับผู้อื่นได้ดีด้วย บริษัทหลายแห่งคัดเลือกแต่คนเก่งๆ เข้าไปทำงาน แต่เมื่อคนเก่งๆ อยู่ร่วมกันและไม่มีใครยอมเข้าหาใครก่อน ก็จะเกิดบรรยากาศการทำงานแบบตัวใครตัวมัน ไม่สมัครสมานสามัคคีกัน กลายเป็นความแตกแยกในองค์กร แต่หากเราเป็นคนมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดี เข้าหาใครก็มีแต่คนเอ็นดู การทำงานร่วมกับผู้อื่นก็จะง่ายขึ้น
เตรียมตัวให้พร้อมและแสดงความสามารถให้เต็มที่ ทำให้ดีที่สุด เราเชื่อว่าการเตรียมตัวที่ดีจะนำไปสู่ความสำเร็จได้อย่างแน่นอน
การเตรียมความพร้อมก่อนหาทำงาน
หากคุณเป็นคนหนึ่งที่พึ่งจะเรียนจบมาหมาด ๆ แล้วยังไม่มีความพร้อมในการทำงาน หรือไม่มีความรู้ ความสามารถในการทำงานมากพอนัก คุณอาจต้องเริ่มวางแผนตั้งแต่ปี 1 – ปี 2 ว่าจะเรียนสาขาวิธีที่มีความสอดคล้องกับงานที่คุณต้องการทำในอนาคต ดังนั้นการตั้งเป้าหมายไว้ตั้งแต่เนิ่น ๆ จะทำให้คุณสามารถเลือกงานได้ตรงกับความต้องการของคุณได้ค่ะ
การเตรียมความพร้อมในการสมัครงาน
- ค้นหาทักษะ (Skills) เฉพาะตัว ความสามารถที่ต้องมีและถือเป็นรากฐานในการทำงานทุกประเภท จะประกอบไปด้วยทักษะต่าง ๆ ไม่ว่าจะเป็นทักษะที่เกิดจากการเรียนรู้ อย่างเช่นการขับรถ ทักษะด้านภาษา ทักษะด้านความสามารถเฉพาะตัวที่คุณสามารถพัฒนาขึ้นมาด้วยตัวเอง หรือแม้กระทั่งทักษะที่ได้จากสิ่งแวดล้อม การเข้าสังคมกับกลุ่มเพื่อน ทักษะการเป็นผู้นำ ซึ่งงานแต่ละหน้าที่จะมีความต้องทักษะที่หลากหลาย ขึ้นอยู่กับประเภทของงานนั้น ๆ ด้วย
- มองหาจุดเด่นของตัวเอง จุดเด่นของคนเราจะมีความแตกต่างกันไป ไม่ว่าจะเป็นบุคลิกภาพ มีจุดเด่นที่ไปแบบเฉพาะ อย่างเช่นงานประชาสัมพันธ์ที่ต้องมีบุคลิกภาพที่สามารถเข้ากับคนได้ง่าน รู้จักจัดการเกี่ยวคน หรือพนักงานบัญชี จะต้องมีบุคลิกภาพที่ละเอียดรอบคอบ เป็นต้น
- ให้ความสำคัญเกี่ยวกับขีดจำกัด คุณอาจจะมีความไม่สมบูรณ์พร้อมไปเสียทุกอย่าง ทุกคนย่อมต้องมีข้อบกพร่องหรือที่เรียกกันว่าจุดอ่อน ที่แฝงอยู่ในบุคลิกภาพในคนทุกคน ซึ่งจุดอ่อนนี้เองที่เป็นตัวขีดขวางการก้าวไปสู่ความสำเร็จในหน้าที่การงานที่คุณตั้งความหวังเอาไว้ คุณต้องทำความเข้าใจและพยายามหาข้อบกพร่องของคุณให้ได้เพื่อจะได้ปรับปรุงแก้ไขต่อไป
- สำรวจความสัมพันธ์ที่มีต่อบุคคลอื่น ๆ รอบตัว เพราะถ้าหากคุณมีมนุษยสัมพันธ์ที่แย่อาจมีผลต่อการทำงานในอนาคตได้ เนื่องจากการทำงานทุกอย่างจะต้องมีการติดต่อสื่อสาร และต้องสัมพันธ์กับผู้อื่น อยู่เสมอ เพื่อให้หน้าที่ที่คุณรับผิดชอบอยู่เคลื่อนไหวไปได้อย่างเป็นระบบ ดังนั้นการที่คุณมีมนุษยสัมพันธ์ที่ดีก็ย่อมส่วผลดีต่อหน้าที่การงานของคุณด้วย
- ยอมรับกับสิ่งแวดล้อมในการทำงาน หลาย ๆ คนอาจจะยังมองไม่เห็นภาพ ดังนั้น เราขออธิบายอย่างคร่าวๆ แล้วกันค่ะ สิ่งแวดล้อมของการทำงานนั้น คือ สถานที่ตั้งของหน่วยงานที่คุณต้องไปทำงานนั้น อยู่ใกล้หรือไกล การคมนาคม ต่างจังหวัด หรือกรุงเทพฯ สภาพมลภาวะต่าง ๆ ลักษณะงาน ซึ่งคุณต้องมีความยืดหยุ่นในเรื่องนี้มากพอ สามารถปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมเหล่านั้นได้ในเวลาอันรวดเร็ว
- ตั้งเป้าหมายเกี่ยวกับเงินเดือน ไม่ว่าคุณจะสมัครงานในตำแหน่งงานใดก็ตาม สิ่งหนึ่งที่คนเราทำงานก็เพื่อผลตอบแทน ซึ่งแน่นอนว่าเงินเดือนของแต่ละคนจะไม่เท่ากัน เพราะเงินเดือนขึ้นอยู่กับประสบการณ์ในการทำงาน วุฒิการศึกษา และความรู้ ความสามารถของบุคคลนั้น ๆ ว่ามีความรู้ ความสามารถมากพอที่จะรับผิดชอบงานในหน้าที่ที่สูงขึ้นไปได้หรือไม่ ดังนั้น ในเรื่องของเงินเดือนครั้งแรกที่คุณเคยทำงานนั้น อาจจะน้อยกว่าผู้ที่มีประสบการณ์ในการทำงานมากกว่า ถึงแม้ว่าคุณจะมีวุฒิการศึกษาที่สูงกว่าก็ตาม
ก่อนที่คุณจะตัดสินใจในการเลือกงานที่คุณคิดว่าน่าจะเหมาะสมกับตัวมากที่สุดนั้น แนะนำให้คุณลองพิจารณาตามข้อมูลที่เรานำเสนอไปข้างต้นดูนะคะ ว่างานที่คุณกำลังสนใจอยู่นั้น เหมาะสำหรับตัวคุณหรือไม่ และคุณจะสามารถทำงานแบบนั้นดีมากน้อยเพียงใด สำหรับใครที่ต้องการหางานแบบง่าย ๆ แนะนำเข้าไปดู Job description ตามเว็บประกาศงาน อย่างเช่น www.aecjoblisting.com เพื่อปรับให้เข้ากับการเขียน Resume ของตัวคุณ พร้อมกับการเริ่มศึกษาเรื่องการสัมภาษณ์งาน โดยการดูข้อมูลเพิ่มเติมจาก Blog hr อย่างเช่น AEC Job Listing ก็สามารถทำได้ค่ะ
สมรรถนะที่ 2. สามารถปฏิบัติงานอาชีพในสถานประกอบการ สถาน ประกอบอาชีพอสระหรือแหล่งวิทยาการ จนเกิดความ ชำนาญมีทักษะและประสบการณ์ นำไปประยุกต์ใช้ในการ ปฏิบัติงานอาชีพระดับเทคนิค
การฝึกงาน
เป็นการจัดกระบวนการเรียนรู้เพื่อฝึกทักษะ กระบวนการคิด การจัดการการเผชิญสถานการณ์และการประยุกต์ความรู้ที่เรียนมาใช้เพื่อป้องกันและแก้ปัญหา โดยความร่วมมือระหว่างสถานศึกษากับภาคการผลิตหรือภาคบริการหลังจากผู้เรียนได้เรียนรู้ภาคทฤษฎีและการฝึกหัดปฏิบัติเบื้องต้นในสถานศึกษาแล้วระยะหนึ่ง ทั้งนี้เพื่อเปิดโอกาสให้ผู้เรียนได้สัมผัสกับการปฏิบัติงานอาชีพ เครื่องมือ เครื่องจักรอุปกรณ์ที่ทันสมัยและบรรยากาศการทำงานทางธุรกิจที่ต้องแข่งขันในการรักษาคุณภาพ และมาตรฐานของงาน รวมทั้งการทำงานร่วมกัน ซึ่งจะช่วยให้ผู้เรียนได้เรียนรู้จากประสบการณ์จริง ฝึกปฏิบัติให้ทำได้ คิดเป็นทำเป็น และเกิดการใฝ่รู้อย่างต่อเนื่อง ตลอดจนเกิดความมั่นใจและ เจตคติที่ดีในการทำงานและการประกอบอาชีพอิสระ เพื่อให้เป็นไปตามจุดมุ่งหมายของการจัดการอาชีวศึกษา และการฝึกอบรมวิชาชีพของนักเรียน นักศึกษา สำนักงานคณะกรรมการการอาชีวศึกษา จึงได้กำหนดหลักการฝึกงานดังนี้
1. เป็นการจัดฝึกประสบการณ์อาชีพให้กับผู้เรียนในระบบ ที่เน้นการศึกษาในสถานศึกษาเป็นหลัก
2. เป็นการจัดฝึกประสบการณ์งานอาชีพตามหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพ และหลักสูตรประกาศนียบัตรวิชาชีพชั้นสูง
3. เป็นการจัดฝึกประสบการณ์งานอาชีพ โดยเน้นการสร้างระบบครือข่าย และการมีส่วนร่วม ในการจัดการอาชีวศึกษากับสถานประกอบการ ชุมชน ท้องถิ่น และเครือข่ายความร่วมมือทั้งในประเทศ และต่างประเทศทั้งนี้ให้เป็นไปตามมาตรฐานการอาชีวศึกษา
4. เป็นการจัดฝึกประสบการณ์งานอาชีพที่ให้ความสำคัญในการพัฒนาความรู้ ความสามารถ และสมรรถนะในการปฏิบัติงานเพื่อการนำไปสู่ การประกอบอาชีพทั้งการจ้างงานและการประกอบอาชีพอิสระ
ทักษะกระบวนการทำงาน
หมายถึงการลงมือทำงานต่างๆด้วยตนเองโดยมุ่งเน้นการฝึกฝนวิธีการทำงานอย่างสม่ำเสมอโดยมีขั้นตอนต่างๆดังนี้
1. การวิเคราะห์งาน เป็นการมองภาพรวมของงานเมื่อได้รับเป้าหมายว่าเป้าหมายของงานคืออะไรและทำอย่างไรจะได้ผลลัพธ์ที่ต้องการ 2. การวางแผนในการทำงาน เป็นการกำหนดเป้าหมายของงานระยะเวลาในการดำเนินงานกำลังคนที่ใช้ในการทำงานค่าใช้จ่ายในการดำเนินการ เป็นต้น
3. การลงมือทำงาน เป็นการลงมือทำงานตามแผนที่วางไว้ด้วยความมุ่งมั่นอดทนและรับผิดชอบต่องานที่ได้รับมอบหมายจนสำเร็จ
4. การประเมินผลการทำงาน เป็นการตรวจสอบ ทดสอบหรือทดลองใช้ตั้งแต่การวางแผนการทำงานว่ารอบคอบ รักดุม
ครอบคลุม และสามารถปฏิบัติตามได้หรือไม่
ทักษะกระบวนการแก้ปัญหา
จะช่วยให้เกิดความคิดในการหาทางออก เทื่อพบปัญหาในเวลาหรือสถานการณ์การทำงาน โดยมีขั้นตอน ดังนี้
1. สังเกต นักเรียนควรฝึกตนเองให้เป็นคนช่างสังเกต สามารถศึกษาหรือรับรู้ข้อมูลมองเห็นและเข้าใจปัญหาสำคัญที่เกิดขึ้นได้
2. วิเคราะห์ เมื่อทราบปัญหาที่เกิดขึ้นแล้ว ควรวิเคราะห์ว่าปัญหาที่มีมากน้อยเพียงใดและลำดับความสำคัญของปัญหา
3. สร้างทางเลือก ควรสร้างทางเรื่องในการแก้ปัญหาซึ่งอาจจะมีมากมายโดยการสร้างทางเลือกนั้นอาจจะมาจากการศึกษาค้นคว้าการทดลอง การตรวจสอบ เพื่อเป็นข้อมูลประกอบการแก้ปัญหา
4. ประเมินทางเลือก ทางเลือกต่างๆที่สร้างขึ้นมาจากการศึกษาค้นคว้าหรืการตรวจสอบต่างๆควรพิจารณาให้ละเอียดว่าทางเลือกใดที่เหมาะสมกับการแก้ปัญหาที่สุด
ทักษะการทำงานร่วมกัน
ขั้นตอนการทำงานมีหลักการดังนี้
1. รู้จักบทบาทหน้าที่ภายในกลุ่ม ในการทำงานร่วมกับคนอื่นนั้น ควรรู้จักหน้าที่และความรับผิดชอบของตนเอง
2. มีทักษะในการพูดแสดงความคิดเห็นและอภิปรายในกลุ่ม เมื่อทำงานร่วมกับคนอื่นควรฝึกฝนที่จะเป็นผู้ฟังที่ดี
ยอมรับความคิดเห็นของคนอื่น
3. มีคุณธรรมในการทำงานร่วมกัน เพื่อความสุขในการทำงานร่วมกับผู้อื่น และหลีกเลี่ยงไม่ให้เกิดความขัดแย้ง
4. สรุปผลโดยการจัดทำรายงาน การทำงานกลุ่มใดๆก็ตามควรมีการสรุปผลออกมาอย่าเป็นรูปธรรม
อาจอยู่ในรูปแบบของการจัดทำรายงาน
5. นำเสนองาน เมื่อมีรายงานออกมาอย่างชัดเจน เป็นเอกสารแล้ว ควรมีทักษะในการนำเสนองานการปฏิบัติงานของกลุ่มในรุ)แบบต่างๆ
ทักษะการแสวงหาความรู้
ทักษะการแสวงหาความรู้ด้วยตนเอง สามารถฝึกฝนได้จากการปฏิบัติต่อไปนี้
1. กำหนดปัญหาในการสืบค้นข้อมูลความรู้ คือการตั้งหัวข้อ ตั้งประเด็นในการศึกษาค้นคว้า
2. การวางแผนในการสืบค้นข้อมูลความรู้ เมื่อคิดหาหัวข้อหรือประเด็นที่เราต้องการจะสืบค้นได้แล้ว ควรวางแผน
กำหนดเป้าหมายว่าจะสืบค้นข้อมูลความรู้จากที่ใด
3. การดำเนินการสืบค้นข้อมูลความรู้ตามแผนที่กำหนดไว้ คือการดำเนินการสืบค้นข้อมูลความรู้ในหัวข้อที่ต้องการ ตามแผนงานที่วางไว้ 4. การวิเคราะห์ข้อมูลจากการสืบค้นความรู้ การนำข้อมูลต่างๆมาพิจารณาอย่างละเอียดถึงองค์ประกอบและความสัมพันธ์ของข้อมูล
5. การสรุปผลจากการสืบค้นความรู้และการบันทึกจัดเก็บเมื่อวิเคราะห์ข้อมูลต่างๆได้ออกมาตามต้องการควรบันทึกจัดเก็บข้อมูลที่รวบรวมมาได้ต่างๆในรูปแบบที่ง่ายต่อการค้นหา
ทักษะการจัดการ
ทักษะการจัดการแบ่งออกเป็น2 กลุ่ม ดังนี้
1. การจัดการระบบงานโดยสามารถจัดสรรเวลาทำงานให้เป็นระบบปฏิบัติงานตามกฎระเบียบแบบแผนและขั้นตอนต่างได้
2. การจัดการระบบคนโดยมีความสามารถในการคัดเลือกคนเข้าทำงาน แบ่งปัน จัดสรรให้เหมาะสมกับงาน
สมรรถนะที่ 3. พัฒนาการทำงานที่ปฏิบัติในสถานประกอบการ สถาน ประกอบอาชีพอิสระหรือแหล่งวิทยาการ
แหล่งการเรียนรู้และเครือข่ายการเรียนรู้
ความหมายของเครือข่าย
เครือข่ายการเรียนรู้ (Learning Network) หมายถึง การแลกเปลี่ยนความรู้ ความคิด ข้อมูลข่าวสาร ประสบการณ์ และการเรียนรู้ระหว่างบุคคล กลุ่มบุคคล องค์การ และแหล่งความรู้ที่มีส่วนร่วมในกระบวนการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง จนเป็นระบบที่เชื่อมโยงกัน ส่งผลให้เกิดการเผยแพร่และการประยุกต์ความรู้ใหม่ๆ เพื่อวัตถุประสงค์ทางวิชาชีพหรือทางสังคม
แนวความคิด
การเรียนรู้เป็นกระบวนการที่ผู้เรียนต้องเป็นผู้จัดกระทำต่อสิ่งเร้าหรือสาระการเรียนรู้
มิใช่เพียงรับสิ่งเร้าหรือสาระเข้ามาเท่านั้น ผู้เรียนต้องเป็นผู้สร้างความมายของสิ่งเร้า หรือข้อความความรู้ ที่รับเข้ามาด้วยตนเอง กระบวนการสร้างความหมายของสิ่งเร้าที่รับเข้ามาที่เป็นประสบการณ์เฉพาะตน (Personal experience) ซึ่งมีความแตกต่างกันและมีกระบวนการคิดที่แตกต่างกัน ดังนั้น การเรียนรู้ของบุคคลจึงเป็นกระบวนการที่แต่ละบุคคลต้องดำเนินการเอง เพราะกระบวนการสร้างความหมายเป็นกระบวนการเฉพาะตน
หลักสำคัญของเครือข่ายการเรียนรู้
การเรียนรู้ตลอดชีวิตควรเริ่มจากการมีส่วนร่วมของบุคคล องค์กรและชุมชนในการตระหนักถึงปัญหาและการสร้างบรรยากาศการเรียนรู้ที่เอื้อต่อการสร้างเสริมประสบการณ์ การถ่ายทอดข้อมูลข่าวสารซึ่งกันและกัน จนทำให้เกิดการเรียนรู้ สำนักงานคณะกรรมการการศึกษาแห่งชาติ
ได้สรุปหลักการสำคัญของเครือข่ายการเรียนรู้ไว้ ดังนี้
1. การกระตุ้นความคิด ความใฝ่แสวงหาความรู้ จิตสำนึกในการพัฒนาชุมชนท้องถิ่น และการมีส่วนร่วมในการพัฒนา
2. การถ่ายทอด แลกเปลี่ยน การกระจายความรู้ทั้งในส่วนของวิทยากรสากลและภูมิปัญญา
ท้องถิ่น เพื่อสนับสนุนการสร้างองค์ความรู้ใหม่ๆ
3. การแลกเปลี่ยนข่าวสารกับหน่วยงานต่างๆ ของทั้งในภาครัฐและเอกชน
4. การระดมและประสานการใช้ทรัพยากรร่วมกัน เพื่อการพัฒนาและลดความซ้ำซ้อน
สูญ
เปล่าให้มากที่สุด
การเรียนรู้เป็นเรื่องที่มีความสำคัญเชิงยุทธศาสตร์มากขึ้นสำหรับบุคคลและความเจริญของชาติ ด้วยการเรียนรู้เป็นสื่อเชื่อมโยงกับข้อมูลข่าวสาร องค์ความรู้และทักษะซึ่งเป็นหัวใจสำคัญของระบบเศรษฐกิจสมัยใหม่
การเรียนรู้ที่ประสบความสำเร็จก็คือ การที่แต่ละบุคคลสามารถประยุกต์ใช้เครื่องมือ ข้อมูลข่าวสารและองค์ความรู้ที่เหมาะสม เพื่อแก้ปัญหา และแสวงหาโอกาสในการเรียนรู้ตลอดชีวิต ส่วนเครือข่ายการเรียนรู้ก็เป็นกระบวนการที่สำคัญในการพัฒนาการเรียนรู้ตลอดชีวิต เครือข่ายเป็นระบบการเชื่อมโยงระหว่างบุคคล หน่วยงาน องค์กร สถาบันเข้าด้วยกัน ทำให้สามารถแลกเปลี่ยนความรู้ ความคิด ข้อมูลข่าวสาร ทรัพยากร ตลอดจนส่งเสริมการภารกิจให้มีผลสำเร็จและมีประสิทธิภาพมากยิ่งขึ้น
ทำไมจึงเน้นที่ “
การศึกษาตลอดชีวิต”
สิ่งหนึ่งที่เราปฏิเสธไม่ได้ คือ การดำรงอยู่ของมนุษยชาตินั้น อยู่ได้ด้วยการศึกษา การเรียนรู้เพื่อการอยู่รอด การเรียนรู้เพื่อการอยู่ร่วมกันอย่างมีความสุข การเรียนรู้เพื่อการยกระดับคุณภาพชีวิตทุกอย่างทุกเรื่อง เกิดขึ้นอยู่ตลอดเวลา และตลอดชีวิต ซึ่งในความเป็นจริงแล้ว ทุกคนมีการศึกษาที่เป็นแบบตลอดชีวิตอยู่แล้ว แต่อาจเป็นเพราะว่าการแข่งขันในวงการศึกษาทั้งสถาบันการศึกษาภายในประเทศ และต่างประเทศ มีสูงขึ้น และยังเกี่ยวเนื่องสัมพันธ์ กับคุณภาพชีวิตของประชาชาติอีกด้วย การที่รัฐบาลได้ทำให้ทุกคน ทุกองค์กรที่มีหน้าที่รับผิดชอบทางการศึกษาได้ตระหนักถึงการให้เกิดการศึกษาตลอดชีวิตที่มีคุณภาพ โดยมีการจัดเตรียม มีการบริหารจัดการเพื่อการนี้อย่างเป็นรูปธรรม ย่อมจะมองเห็นเป้าหมายที่ชัดเจนว่าการที่ให้ประชาชนมี การศึกษาตลอดชีวิต คือยุทธวิธีที่จะสามารถสร้างคุณภาพแก่ประชาชนทุกหมู่เหล่าของไทย เยาวชน ได้รับการศึกษาที่ดี มีระบบและขบวนการเรียนการสอนเพื่อให้เกิดการเรียนรู้ที่เหมาะสม การศึกษาในระดับสูงสามารถผลิตบัณฑิตที่มีคุณภาพได้สอดคล้องกับการพัฒนาของชาติ และแช่งขันกับนานาชาติได้ ประชาชนทั่วไปสามารถแสวงหาความรู้เพื่อยังประโยชน์ในการดำรงชีวิตอย่างมีความสุข มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น มีความรู้ความสามารถในการประดิษฐ์คิดค้นพัฒนาสิ่งแปลกใหม่ ในอันที่จะแสดงถึงศักยภาพของแต่ละบุคคลโดยอิสระ จนเป็นที่ประจักษ์แก่สายตาของคนทั่วไป และอาจส่งผลถึงหนึ่งผลิตภัณฑ์ หนึ่งตำบล ที่มีคุณภาพ และเหนืออื่นใดคือ การศึกษาตลอดชีวิตนี้ จะเป็นการศึกษาที่ประชาชนได้นำความรู้ที่ได้จากการแสวงหาด้วยวิธีการต่าง ๆ นี้ ไปพัฒนาชีวิตความเป็นอยู่ให้ดีขึ้น ได้อย่างต่อเนื่องตลอดชีวิต ของคนๆ นั้น โดยพึ่งพิงคนอื่นน้อยที่สุด แต่เขาเหล่านั้นสามารถแสวงหาสารสนเทศได้อย่างกว้างขวาง เพื่อให้เกิดการศึกษาในความหมายของ “ การศึกษาตลอดชีวิต “ ได้อย่างมีคุณภาพ
แหล่งสารสนเทศกับการศึกษาตลอดชีวิต
แหล่งสารสนเทศทุกประเภท อันได้แก่ ห้องสมุด ศูนย์เอกสาร หรือแหล่งที่ให้บริการสารสนเทศที่เรียกชื่อเป็นอย่างอื่น ย่อมถือว่ามีส่วนเกี่ยวข้องต่อการให้การศึกษาตลอดชีวิต ด้วยกันทั้งสิ้น เพราะแหล่งสารสนเทศ คือแหล่งที่ให้บริการสรรพวิทยาการ ดังนั้นแหล่งสารสนเทศต่างๆ เหล่านี้จึงมีภารกิจหลักที่เกี่ยวข้องกับการให้การศึกษาโดยตรง และโดยเฉพาะอย่างยิ่งจะต้องสามารถให้บริการเพื่อสนับสนุนการศึกษาตลอดชีวิตของประชาชนในชาติ เพื่อขานรับนโยบายของรัฐบาล ตามความหมายของการศึกษาตลอดชีวิต ที่กล่าวมาข้างต้น เราพอจะมองเห็น ความเป็นไปได้ อย่างมาก และคงจะหลีกเลียงไม่ได้ ที่จะต้องเป็นแหล่งแสวงหาความรู้ของประชาชน ทั้งการให้บริการเพื่อการศึกษาในระบบ นอกระบบ การศึกษาตามอัธยาศัย เพื่อให้สามารถพัฒนาคุณภาพชีวิตได้อย่างต่อเนื่องตลอดชีวิต
ดังนั้น เราจึงน่าจะต้องมาพิจารณาว่า ถ้าหาก แหล่งสารสนเทศทุกประเภท จะต้องมีหน้าที่ในการให้บริการที่กว้างขึ้น เพื่อตอบสนอง และสอดคล้องกับ การศึกษา ที่เป็นการบริการสรรพวิทยาการ เพื่อการศึกษาตลอดชีวิตแล้ว ห้องสมุดจะต้องมีความพร้อมอย่างไรบ้าง และจะทำอะไรได้บ้างเพื่อการนี้ ซึ่งอาจจะต้องพิจารณาสิ่งต่อไปนี้
1. ความพร้อมของแหล่งสารสนเทศ ว่ามีมากพอที่จะให้นักแสวงหาข้อมูลทั้งหลายได้เลือกใช้หรือไม่ เช่น ห้องสมุดที่มีคุณภาพที่ให้บริการในระดับประเทศ หรือในระดับท้องถิ่นมีเพียงพอหรือไม่ และแหล่งแต่ละแหล่งนั้น มีทรัพยากรที่จะให้บริการได้สมบูรณ์เพียงใด
2. ความพร้อมที่เอื้อต่อการเข้าถึงสารสนเทศ อันหมายถึง การอำนวยความสะดวกแก่ผู้ใช้ในการเข้าถึงสารสนเทศที่ต้องการ อาทิ การนำเอาคอมพิวเตอร์ เข้ามาจัดเก็บข้อมูล เพื่ออำนวยความสะดวกแก่ผู้ใช้ให้สามารถเรียกใช้ข้อมูลจากทางไกลได้โดยง่าย มีบริการอินเตอร์เน็ต บริการฐานข้อมูล CD-ROM หรือการจัดกระทำใดๆ เพื่อการบริการที่สามารถเอื้อต่อการศึกษาตลอดชีวิต
3. ความพร้อมในด้านอื่นๆ อาทิ การที่แหล่งสารสนเทศมีนโยบายในการให้บริการเพื่อสนับสนุนการศึกษาตลอดชีวิตอย่างชัดเจน โดยอาจจะมีการประกาศ มีการประคุณภาพการปฏิบัติงานที่มุ่งไปสู่การศึกษาตลอดชีวิต หรืออื่นใดที่บ่งชี้ว่า เป็นการบริการเพื่อการพัฒนาคุณภาพของประชาชนโดยไม่มีขอบเขตในเรื่องใด ๆ
ใน สาม ประเด็นที่กล่าวข้างต้นนี้ เป็นสิ่งที่จะต้องมีการศึกษาถึงความเป็นไปได้ต่อไป เพราะแต่ละประเด็นยังอาจจะเป็นคำถาม และการคาดเดาที่หาคำตอบให้กับความเป็นไปได้อย่างไม่เต็มที่ การสอดประสาน การขอความร่วมมือ จึงยังอาจจะมีความจำเป็นที่จะต้องใช้ มากกว่า การที่แหล่งทุกแหล่งจะสามารถเอื้อให้เกิดการศึกษาค้นคว้า อย่างไม่มีขอบเขต แก่ทุกคนได้ แหล่งทุกแหล่งยังมีข้อจำกัดในการให้บริการตามขอบเขต ของประเภท และมุ่งตอบสนองเพื่อผลิตคุณภาพของคนในองค์กรของตนเท่านั้น ยังไม่มีพลังที่จะเอื้อให้กับใครอื่นได้อีก และหากทำได้ก็ยังติดอยู่กับ กฎ ระเบียบ อีกมากมายซึ่งอาจจะถึงเวลาแล้วที่รัฐบาลจะเป็นหน่วยงานกลางที่จะเป็นคลังข้อมูล คล้ายกับ โครงการ Uninet ที่จะเชื่อมฐานข้อมูลของมหาวิทยาลัยและสถาบันการศึกษาชั้นสูง หรือ อาจจะจัดทำ บรรณานุกรมแห่งชาติ ผ่าน อินเตอร์เน็ต ให้ประชาชนสามารถเข้าถึงสารสนเทศด้วยความสะดวก รวดเร็วเพื่อเอื้อต่อการศึกษาตลอดชีวิต นี้
โลกในยุคปัจจุบันนี้ เป็นยุคที่เทคโนโลยีสารสนเทศ (Information Technology : IT) หรือไอทีมีบทบาทสำคัญและเป็นความจำเป็นที่ต้องมีต้องใช้ในการดำเนินงานของธุรกิจอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ จึงเป็นที่มาของคำหลาย ๆ คำที่เกิดขึ้นในยุคนี้ที่ขึ้นต้นด้วย e- …. เช่น e-Commerce, e-Business, e-Education, e-Library, e-Journal, e-Learning ตลอดจน e-Government เป็นต้น
คำว่า e ย่อมาจาก electronic ซึ่งมีจุดมุ่งหมายหลักคือ ให้มีการจัดเก็บสารสนเทศหรือเอกสารต่าง ๆ
จากเดิมที่อยู่ในรูปของกระดาษมาให้อยู่ในรูปของสื่ออิเล็กทรอนิกส์ ซึ่งก็คือแฟ้มคอมพิวเตอร์นั่นเอง โดยในการ
ดำเนินการนี้ต้องอาศัยเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ (computer technology) เป็นหลัก
วิชาฝึกงาน
รูปภาพที่เกี่ยวข้องกับการฝึกงาน